Het zoontje van Jan Rap

[Maja de Bij]

Enerzijds kun je je afvragen wat er gebeurt als je zulke mensen ‘afwijst’ maar anderzijds is het vreemd om mensen ‘aan te nemen’ die in een situatie leven waarvoor je bij bestaande leden de tucht zou toepassen.

Begrijp ik goed dat bij jullie leden van de gemeente worden afgesneden als ze gaan samenwonen?

[Klaas]

In ieder geval niet direct Wel zal er, na de nodige gesprekken, een vorm van tucht worden toetgepast. Hoe dat in z'n werk gaat weet ik eerlijk gezegd niet. Uiteindelijk kan dat denk ik tot afsnijding leiden. In ieder geval is het wel zo dat er, voor zover bekend, geen samenwonende gemeenteleden (en vrienden).

Je reageert trouwens alsof je water ziet branden. Verbaas je je over dat afsnijden of over het feit dat er nog gemeenten zijn waarin een dergelijke tucht wordt toegepast?

[Maja de Bij]

Je reageert trouwens alsof je water ziet branden. Verbaas je je over dat afsnijden of over het feit dat er nog gemeenten zijn waarin een dergelijke tucht wordt toegepast?

Nou, ik vind het gewoon een erg zwaar middel voor als iemand niet naar de ambtenaar gaat maar naar de notaris. Zeker ook, omdat je als gemeente kennelijk niet in staat bent geweest in de voorliggende jaren iemand te overtuigen van de bezwaren tegen samenwonen.

[Klaas]

Nou, ik vind het gewoon een erg zwaar middel voor als iemand niet naar de ambtenaar gaat maar naar de notaris.

Tja, maar dan heb je het over de vraag of samenwonen an sich verkeerd is of niet. Volgens mij is dat een heel andere discussie.

Zeker ook, omdat je als gemeente kennelijk niet in staat bent geweest in de voorliggende jaren iemand te overtuigen van de bezwaren tegen samenwonen.

Je doet nu alsof de situatie uit de lucht komt vallen en dat dan plompverloren de beslissing genomen wordt om iemand af te snijden. Wellicht is er al heel veel gedaan om de betrokkenen tot 'inkeer' te brengen. Ik vind niet dat je dan de gemeente de keuze van deze mensen kunt toerekenen. Overigens ken ik, zoals gezegd, enerzijds geen voorbeelen van samenwonende gemeenteleden maar anderzijds ook geen voorbeelden van (om deze reden) afgesneden gemeenteleden.

Ik moet trouwens zeggen dat ik het wel een verademing vind om tot een gemeente te behoren waarin de tucht in ieder geval geen dood formulier achter in het psalmboek is.

[Maja de Bij]

Nou ja, om maar terug te keren naar het onderwerp, het zoontje van Jan Rap is uiteindelijk niet in onze gemeente gedoopt, maar in de naburige wijkgemeente.

[Klaas]

Was dat een keuze van de betrokkenen zelf of min of meer van de kerkenraad?

[Maja de Bij]

Was dat een keuze van de betrokkenen zelf of min of meer van de kerkenraad?

Eigenlijk geen idee. Ik schat in dat de doop voorlopig geweigerd is, en dat -pragmatisch als we zijn - de beste mensen zijn doorverwezen.

[Klaas]

Hm, dat doorverwijzen is ook niet echt een oplossing of vind jij wel?
Het kind is gedoopt en het leven gaat weer gewoon door. Het gezin zal ws eerder verder van de kerk dan dichterbij gekomen zijn....

[Maja de Bij]

De ellende is natuurlijk ook een beetje, dat deze beslissing -die wat mij betreft toch een koerswijziging betekent- wordt genomen aan de hand van een "geval". Daarmee valt de hele beslissing ineens onder ambtsgeheim, en blijft het stil vanuit de consistorie. Je moet dus je informatie via-via verzamelen. Nou, daarin is Maja wel goed.
Blijft ook staan dat kerkordelijk zulke koerswijzigingen wel de gemeente bekend moeten worden gemaakt, zie hier welk een spagaat de kerkeraad nu moet maken.
Ze hadden volgens mij gewoon volgens staand gebruik moeten dopen, en als het even niet speelt in de gemeente het op de agenda zetten.

[esra]

ik kan me indenken dat je zou weigeren het kind te dopen, omdat de ouders het niet goed doen.

als je het niet doet heeft het wel een gevolg, de reactie: "kijk daar heb je ze weer, een select groepje"

en dat zijn we niet, we zijn gods kinderen en hij wil ons allemaal in zijn verbond hebben

hiermee zorg je er voor dat het kind niet in het verbond met de Heer komt.

kijk eens niet naar de ouders, maar naar dat kleine wezentje...

[Annemieke86]

Ik denk niet dat je een echtpaar mag weigeren om hun kind te laten dopen. Wij zijn immers allemaal zondaars. Het kind wat gedoopt gaat worden kan later ook nog een definitieve keuze maken door Belijdenis te doen.

[esra]

Ik denk niet dat je een echtpaar mag weigeren om hun kind te laten dopen. Wij zijn immers allemaal zondaars. Het kind wat gedoopt gaat worden kan later ook nog een definitieve keuze maken door Belijdenis te doen.

idd

[Marnix]

Moeten we dan geen onderscheid maken tussen bewust zondigen en "zondaar zijn"?

Zo niet, dan kunnen we de tucht ook net zo goed afschaffen... of de hele gemeente onder de tucht plaatsen. We zijn immers allen zondaren?

Maar zegt de bijbel niet dat kinderen in hun ouders geheiligd zijn? Dus dat van de ouders ook verwacht mag worden dat ze heilig leven, aan God toegewijd zijn? Zijn ze dat niet, waar dient de doop dan toe? Waarin verschillen de kinderen van de gelovigen dan nog van de kinderen van de ongelovigen?

[Maja de Bij]

Maar zegt de bijbel niet dat kinderen in hun ouders geheiligd zijn? Dus dat van de ouders ook verwacht mag worden dat ze heilig leven, aan God toegewijd zijn? Zijn ze dat niet, waar dient de doop dan toe? Waarin verschillen de kinderen van de gelovigen dan nog van de kinderen van de ongelovigen?

Ja, maar anderszijds, als je een sacrament alleen wilt toedienen aan mensen die het waard zijn, kun je ook wel stoppen. Mag je de ouders treffen door hun kind de doop te onthouden?
Als de ouders zeggen in God te geloven en zelf aangeven dat ze hun kindje willen laten dopen, is dan de frequentie van de kerkgang van belang? Straks gaan we ook die ouders weigeren die "slechts" 1x per zondag gaan.

[Boekenlezer]

Vanmiddag had ik het er met iemand over dat binnenkort er een kindje in onze gemeente gedoopt wordt waarvan de ouders bijna nooit in de kerk komen, alleen met pasen en kerst of zo. We vroegen ons af of zo'n kindje eigenlijk wel gedoopt mag worden. We waren het er niet helemaal over eens. Kort samengevat :
Ik vind dat je vragende ouders in principe niet mag weigeren, tenzij er duidelijk aanwijsbare zonden zijn, dus : laat de kinderen tot Mij komen enz. Mijn kennis vind dat je ook wel zuinig op het sacrament moet zijn en dat we niet alles mogen dopen wat "los of vast zit". Ik vind dan weer dat de frequentie van het kerkbezoek een merkwaardig criterium hierin is, want waar leg je dan de grens.

Wat is jullie mening?

nb. het gaat me dus niet om of kinderdoop wel bijbels is, die discussie dus liever niet hier.

't Zal denk ik net zo zitten als met het gedoopt willen worden in de tijd van Jezus en kort daarna. Dan moest je geloven, om gedoopt te mogen worden. Zo zal het denk ik ook zijn als je je kinderen wilt laten dopen: je zult moeten geloven, wandelen naar Gods verbond, d.i.: een godzalig leven leiden door te leven naar Gods geboden. Als je dat niet doet, hoor je bij geen enkel sacrament thuis: zowel niet de doop (voor je kind) als het avondmaal.
(Zo eens een gedachte die bij mij opkomt.)