Cisca schreef:Dit klink wel heel eenvoudig, terwijl het dat volgens mij niet is, liefde is een intense gevoelskwestie, het is het mooiste, wat je iemand geven kunt.
Het lijkt me dat je toch wel duidelijk voelt, naar welk geslacht je liefde uitgaat, ik kan me niet voorstellen, dat je als homo, die liefde voor een vrouw op kunt brengen, zelfs met haar kunt trouwen, en kinderen krijgen, dat gaat tegen je natuur in.
Zelf ben ik hetero, en kan me niet voorstellen een verhouding met een vrouw te hebben, dat zou tegen mijn natuur ingaan, hoe dierbaar sommige vriendinnen ook voor me zijn, 'k denk er niet over om met een vriendin het bed in te duiken, daarom begrijp ik niet dat jij dat tegen je natuur wel hebt kunnen doen. (sorry voor de omschrijving, maar, 'k weet het even niet anders onder woorden te brengen)
't Spijt me, maar voor zo'n houding kan ik eigenlijk weinig respect opbrengen, het lijkt me heel erg voor een vrouw om zoiets te moeten ervaren, 'k zou me echt bedrogen voelen.
Ik denk dat Cisca met haar reactie even is vergeten dat er in zo'n verhaal ook nog een factor "tijd" is.
Ik ben niet bewust in het huwelijk gestapt als Homo.
en de liefde die ik naar mijn vrouw heb is wel degelijk oprecht
Refoanders schreef:Achteraf praten is altijd gemakkelijk
Ik leefde toen in een tijd waarin homofilie iets was wat alleen in die grote steden door een stel vreemden werd beoefend althans dat idee had ik op ons besloten plaatsje Tholen.
Het was voor mij helemaal geen vraag of ik homo zou zijn
Het was eigenlijk heel simpel je bent christen, iedereen begint zo rond 16-20 jaar een meisje te zoeken en later zou je trouwen.
Cisca schreef:'k denk er niet over om met een vriendin het bed in te duiken, daarom begrijp ik niet dat jij dat tegen je natuur wel hebt kunnen doen.
Heb ik ergens gezegd dat ik tegen mijn natuur in het bed in ben gedoken en zo kinderen heb verwekt

Ik heb kinderen, ja, en het zijn mijn eigen kinderen, ja,
Refoanders schreef:Maar als ik dan achteraf terugkijk en zie op welke manier ik mij verbonden voelde met bv een jeugdvriend van me.
Maar ook hoe ik me afvroeg tijdens verkeringstijd, van, ja ehh, dus dit is dan "verliefd zijn".
Dan kwam het besef eigenlijk vanzelf bij me naar boven van, maar je bent helemaal niet hetero.
Zeker toen ik ook in latere jaren geconfronteerd werd met mensen die openlijk gay waren ging me dat aan het denken zetten
Tegenwoordig zijn jongelui bij het aangaan van verkering veel bewuster bezig met hun geaardheid dan vroeger.
Dat is dan ook een winstpunt van deze tijd, iets wat een homobeweging als coc bereikt heeft.
Vroeger werd er niet gepraat over geaardheid.
Tegenwoordig lezen we hierover zelfs in het RD en andere opinie bladen binnen de refo kerken, op school en op straat worden we er mee geconfronteerd.
Te gemakkelijk wordt er vergeten dat die openheid echt nog maar iets is van de laatste jaren.
En te gemakkelijk wordt er gedacht dat geaardheid alleen maar te maken heeft met jongere die voor de keuze van hun levenspartner staan.
Ik zie het in de aanmeldingen op mijn forum, dat er evengoed een groot deel ouderen tussen zitten die er op latere leeftijd achter gekomen zijn.
Had ik in deze tijd als jongere geleefd die voor de keuze van een levenspartner stond, dan was ik niet aan trouwen toegekomen.
Het verwijt van Cisca is welliswaar begrijpelijk van haar kant.
Maar het gaat voorbij aan de ontwikkelingen die er de laatste tientallen jaren heeft plaatsgevonden rond het homo zijn.