Pretribulationisme of prechiliasme?

[Yael]

Dit zijn geen zaken waar ik op doorgestudeerd heb, maar een letterlijk 1000-jarig rijk, daar ben ik tot nu toe nog nooit een goed argument voor tegengekomen. En het bijbelboek Openbaring heb ik wel eens volledig bestudeerd, en dus alle woorden zien staan. Dat heeft mij dus ook nooit genoodzaakt tot chiliasme.

Volgens mij is de Bijbel breder dan Openbaring of heb ik het mis?

En wat je van Handelingen 1 citeert, daar zie ik ook geen chiliasme in verwoord. Ik ben geneigd te denken: hier wordt over eschatologische zaken gesproken, die een grotere strekking hebben dan wanneer je het puur aards interpreteert.
Net zoals met Deuteronomium 5:16:
Toon eerbied voor uw vader en uw moeder, zoals de HEER, uw God, u heeft geboden. Dan wordt u gezegend met een lang leven en met voorspoed in het land dat de HEER, uw God, u geven zal.
Ik kan daar twee betekenissen in ontdekken:
- Het onderhouden van Gods geboden brengt grote zegen mee voor Israël dat op weg is naar het beloofde land.
- Er zit ook een diepere betekenis in, en die lijkt mij de voornaamste: het land dat JHWH geven zal, is de eeuwige rust, i.i.g. de nieuwe aarde. En dan leef je ècht lang!
Op deze aarde valt dat lange leven nooit te garanderen. Als je het puur aards interpreteert zou dit vers dan ook problemen opleveren.

Ik had al aangegeven in wat voor licht ik persoonlijk Handelingen 1 zie.

[aartje]

Dit topic verbaasde mij een beetje, omdat ik de algemene gedachte ken van de 'gevestigde kerken'. Ik ga hier zeker een keer inhoudelijk op reageren. Wel wil ik nu al iets kwijt en dat is dat in de vorige post blijkbaar het Goddelijk gezag van één bijbelboek/tekst in twijfel lijkt te worden genomen, terwijl voor de duivel slechts één bijbelquote van de Heer Jezus voldoende is om op te houden met de vraag (tijdens de 'verzoeking in de woestijn).

Daarnaast verwonderde ik me dat mensen schijnen te denken dat de HEERE God niet schrijft wat Hij bedoelt en niet bedoelt wat Hij schrijft.

vergeef me als ik nu te kritisch overkom, maar dat waren de eerste gedachten.

[Raido]

Nou ja kijk, de hele bijbel staat bol van de metaforen, symbolen etcetra. En ik verdenk vooral het boek Openbaringen daarvan. Of je moet echt geloven in paarden met rook uit hun monden..

[aartje]

sorry, zou je het Schriftgedeelte er even bij willen zetten? Ik ben niet zo goed in het plaatsen van vrije vertalingen.

[Raido]

Openbaringen 9:17

En ik zag alzo de paarden in dit gezicht, en die daarop zaten, hebbende vurige, en hemelsblauwe, en sulfervervige borstwapenen; en de hoofden der paarden waren als hoofden van leeuwen, en uit hun monden ging vuur, en rook, en sulfer.

[aartje]

Goed, na iets verder lezen kwam ik op vers 17 wat je waarschijnlijk bedoelt.

De paarden laten ons nog meer dan de ruiters in de voorgaande verzen het karakter van het leger zien dat deze ruiters en paarden voorstelt. De helse macht is in de paarden goed te herkennen; hun harnassen zijn uit de hel genomen, ze dragen de kleuren van het helse vuur; ze razen met de kracht en roofzucht van een leeuw en openen hun bekken (de 'poel van vuur, die van zwavel brandt')

Maar laten we bij het onderwerp blijven.

[Raido]

Hum ja, je ziet dus deze tekst al niet zo letterlijk meer als hij er echter staat. Ik zie het als figuurlijk, ik geloof niet dat Satan met zijn demonen hier op paarden zullen arriveren.

[aartje]

In hoofdstuk 20 zien we dat de duivel voor duizend jaar gebonden wordt. Christus noemt hem de vorst van deze wereld. Het is dus duidelijk dat het koninkrijk van Christus nog niet is aangebroken. Gelukkig komt er niet alleen een engel uit de hemel om de satan te binden, er gebeurd meer! Anders zou de blijde toestand op de aarde van korte duur zijn, omdat de mens vanuit zichzelf verdorven is. Christus gaat zitten op de troon van Zijn vader David. Dit koninkrijk noemen we het duizendjarig rijk, omdat in de Openbaring gezegd wordt, dat de duivel duizend jaar gebonden zal zijn en de heiligen duizend jaar met Christus zullen heersen (vers 6). Nergens anders in de Schrift rodt de duur van het koninkrijk genoemd, maar alle profeten van het oude testament vertellen wel van de kenmerken van dit rijk. De Heer Zelf srak er veel over tijdens Zijn verblijf op de aarde. De apostelen hebben het ook veel over het koninkrijk, zowel in hun prediking als in hun brieven.

Het koninkrijk bestaat nu ook al, maar door de verwerping van Jezus is het in een heel bijzondere toestand. Want de Koning is naar de hemel gegaan, om op de tijd door de Vader bepaald, terug te komen. Dan wordt het koninkrijk in heerlijkheid opgericht en nadat er duizend jaar zullen zijn verlopen geeft Hij het, na de korte loslating van de satan, over aan de Vader terug. Met de woorden van Paulus in 1 Kor. 15: opdat God zal zijn alles en in allen! Wat een geweldige toestand moet dat zijn; een eeuwigdurend 'JAHWEH SJADDAI in allen'!

Ik ben chiliast (welke vorm precies weet ik niet) en dat ben ik na veelvuldig onderzoek van, naar, in en door de Schrift. Ik ben er van overtuigd dat er een opstanding van de rechtvaardigen is en een opstanding van onrechtvaardigen. (Luk. 14:14, Hand. 24:15) Hoewel niet duidelijk, wordt hier het verschil in karakter van opstanding gegeven. Nog sterker is dat bij de benaming: "opstanding uit de doden". Deze term betekent: "opstanding van tussen de doden uit". Hier gaat het dus niet allen om een verschil in karakter, maar ook om een onderscheid in tijd. De discipelen begrepen eerst niet wat het betekende, ze vroegen er dan ook na (Mark. 9:10). Ze kende wel de gedachte van opstanding in het algemeen. Met "opstanding uit de doden" wordt dus iets anders bedoeld. Na de opstanding van de Here Jezus wisten ze het wel en predikten ze dit ook: niet opstanding uit de dood, maar uit de doden. (Luk. 20:35) Men heeft er dus niet automatisch deel aan, zoals bij een algemene opstanding het geval zou zijn. Er wordt dus in de bijbel beslist geen algemene opstanding geleerd. Dit blijkt ook uit 1 Thess. 4, waar hier al veel over gezegd is. In deze tekst wordt er duidelijk gesproken over opstanding van de doden in Christus. Bij dit alles sluit Openbaring 20 weer mooi aan en spreekt van twee opstandingen. De eerste opstanding; ten leven en 'de opstanding vna de overige doden': ten oordeel voor de grote witte troon.