Raido schreef:Ik ga even in op de bevinding. Bevinding volgens Calvijn
“Deze vroomheid (hij noemt het dus een vroomheid) is de met liefde tot God verbonden eerbied, welke kennis van Zijn weldaden wekt”. De bevinding wordt hier dus gekenmerkt met “eerbied”.
“Ondervinding is een godzalige oefening, bestaande in een verzameling van velerlei voorvallen om die te gebruiken tot nut van zichzelf en van anderen. De Heere wil dat Zijn volk een schat van ondervinding vergadert en die bij alle gelegenheden gebruikt.
mys·tiek1 (de ~ (v.)) 1 hartstochtelijk streven naar de bijzondere, persoonlijke vereniging van God met de menselijke ziel
2 de leer van dit streven
eso·te·ris·me (het ~) 1 esoterie
2 neiging tot groepsvorming van ingewijden => esoterie
Ik zie daar toch echt wel wat linkjes..
be·vin·ding (de ~ (v.), ~en)
1 waarneming na onderzoek => conclusie
2 [prot.] persoonlijke geloofservaring
Het verschil tussen bevinding (mystiek is dus een iets ander woord) en esoterisme, is dat de bevinding voortkomt uit een leven met God, en esoterisme enkel zichzelf of de groep waar men deel van uitmaakt tot doel heeft.
Bevinding komt dus daar voor, waar er met God wordt geleefd. Daar waar je met iemand samen leeft, leer je die persoon ook steeds beter kennen (bijvoorbeeld als je met elkaar getrouwd bent). Zo is dus ook het leven met God: hoe meer je met Hem leeft, hoe beter je Hem leert kennen, hoe meer je ook van Hem ervaart (bevindt).
De enige plaats in de SV waar het woord bevinding in voorkomt, is Rom. 5:4, waar staat dat de lijdzaamheid bevinding werkt, en de bevinding hoop. Bevinding is dus het proefondervindelijk vaststellen/ervaren, dat God waarachtig en trouw is, dwars door alle (soms moeilijke) omstandigheden in het leven heen. Als je dat ervaart, dan wekt dat de hoop in het hart, dat Hij ook zal voltooien wat Hij met je is begonnen. Bevinding is dus een hoopvolle zaak!
Laat de woorden van mijn mond en de overdenking van mijn hart welgevallig zijn voor Uw aangezicht, HEERE, mijn rots en mijn Verlosser! (Ps. 19:15)
