Zorg om kerk en evangelisatiewerk
In de achter ons liggende tijd hebben we met enkele anderen nagedacht over verschillende zaken waarover we gezamenlijk zorgen hebben.
Dit gaat over de zorgen om de kerk en het evangelisatiewerk.
De inhoud van deze tekst is ook te vinden op de evangelisatiewebsite 'Eindeloos gelukkig' (www.eindeloos-gelukkig.myweb.nl) onder het thema evangelisatiewerk.
We willen iedereen die het onderstaande leest vragen om dit onderwerp ook met andere christenen te bespreken.
Verschillende mensen binnen de verschillende kerkgenootschappen zijn actief betrokken bij verschillende vormen van evangelisatiewerk en ander werk in Gods wijngaard. De zorgen waarover deze tekst gaat zijn voor een groot deel hieraan verwant. Wij zijn van mening dat het goed is om deze zaken met zoveel mogelijk mensen te delen. Hierbij willen we niet zeggen dat deze zaken aan ieder persoonlijk gericht is. We gaan er vanuit dat dit niet noodzakelijk is bij een ieder die betrokken is bij verschillende vormen van kerkenwerk. Maar ongetwijfeld kan iedereen die dit leest deze zorgen met anderen bespreken, waardoor dit misschien een sneeuwbaleffect zal veroorzaken.
We spreken nogal eens over een opwekking in ons vaderland. Als het goed is, is iedereen die betrokken is bij het werk in Gods wijngaard, hier regelmatig, zo niet dagelijks, mee bezig. Want laten we eerlijk zijn: het gaat niet goed met Nederland. De waarden van Gods Woord worden verlaten. Gods heilzame geboden worden met voeten getreden. De kerk loopt leeg en er is ook op de evangelisatieposten weinig groei. En we kunnen ons hier druk om maken, maar we moeten eerst kijken waardoor dat dit gebeurt. Dan kunnen we voor twee mogelijkheden kiezen. We kunnen zeggen: de Heere moet het doen. Dat is helemaal waar, maar dan moeten we vrezen dat we dan de schuld bij de Heere gaan neerleggen terwijl de oorzaak elders ligt. De oorzaak van het verval ligt bij ons. Daar moeten we heel eerlijk in zijn. Wij zijn van het heilspoor afgegaan. Wij gebruiken Gods Woord niet als richtsnoer voor ons leven. Wij zijn schuldig aan al Gods geboden. Dat weten we allemaal. Zolang wij doorleven zoals we zijn geboren, kunnen we voor God niet bestaan. Daarnaast is het de vraag hoe de christelijke kerk functioneert. Vanuit dat licht komen dan ook de zorgen op ons af. We zullen dit in vieren opdelen.
Zorg om de kerk in het licht van handelingen 2.
42 En zij waren volhardende in de leer der apostelen, en in de gemeenschap, en in de breking des broods, en in de gebeden.
43 En een vreze kwam over alle ziel; en vele wonderen en tekenen geschiedden door de apostelen.
44 En allen, die geloofden, waren bijeen, en hadden alle dingen gemeen;
45 En zij verkochten hun goederen en have, en verdeelden dezelve aan allen, naar dat elk van node had.
46 En dagelijks eendrachtelijk in den tempel volhardende, en van huis tot huis brood brekende, aten zij te zamen met verheuging en eenvoudigheid des harten;
47 En prezen God, en hadden genade bij het ganse volk. En de Heere deed dagelijks tot de Gemeente, die zalig werden.
Als we kijken naar de kerk in handelingen 2, dan moeten we tot de conclusie komen dat wij veel missen. Dan moeten we tot de conclusie komen dat er veel niet functioneert zoals het zou moeten. De eerste gemeente zocht elkaar op om te volharden in de leer, het brood te breken en te volharden in het gebed. En wat was het gevolg? Een vreze kwam over alle ziel en vele wonderen en tekenen gebeurden door de apostelen. De diaconie werkte zoals het behoorde, en men kwam eendrachtelijk bijeen. Daarnaast prezen zij God. En door deze grondhouding hadden ze genade bij het hele volk. Gevolg? De Heere deed dagelijks tot de gemeente, die zalig werden.
En hoe functioneert de kerk nu? Het overgrote deel gaat netjes naar de kerk. De bijbellezingen en bijbelkringen worden door een bepaald percentage ook nog wel bezocht, maar verder? Het is zo dor. De kerk zwijgt in de samenleving. Mensen, we zijn van onze plaats. Hoe zijn we onder onze collega's? Koning voetbal mag uitgebreid besproken worden, maar hoe is het met de grote daden des Heeren? Wie hoort er nog van spreken? Hoe gaan we met onze naaste om? Spreken we over de zaken van de eeuwigheid. Met dezelfde bewogenheid als dat de Heere Jezus dat deed?
Wat missen we toch veel!
Zorg om gebed
Mattheus 21:22 En al wat gij zult begeren in het gebed, gelovende, zult gij ontvangen.
Jakobus 4:3 Gij bidt, en gij ontvangt niet, omdat gij kwalijk bidt, opdat gij het in uw wellusten doorbrengen zoudt.
Hierdoor komen we vanzelf bij het volgende punt: het gebed. De vroege kerk volharde in het gebed, men kwam bijeen om met elkaar te bidden. De gezamenlijke zorg werd bij de Heere gebracht. Evangelist Theo Visser zei eens: het is eenvoudiger om een avond de straat op te gaan om te evangeliseren dan om een avond op je knieën te liggen. Hoe vaak zoeken we elkaar op om met elkaar de Heere te smeken om Zijn zegen, om een opwekking, om vrucht op het uitdelen van Zijn Woord. Daarmee willen we niet zeggen dat de Heere wonderen gaat doen omdat wij gaan bidden, maar op het gebed doet Hij grote wonderen! De vroege kerk liep de Heere als een waterstroom aan. We laten het gebed zo makkelijk versloffen. Het gebed behoort de ademtocht van de ziel te zijn, maar is het dat ook?
Zorg om de liefde
1 Johannes 4:11 Geliefden, indien God ons alzo lief heeft gehad, zo zijn ook wij schuldig elkander lief te hebben.
1 Petrus 4:8 Maar vooral hebt vurige liefde tot elkander; want de liefde zal menigte van zonden bedekken
Een ander punt is de onderlinge liefde. En dan met name als het gaat over bijzaken waarin we onderling kunnen verschillen. Vanuit dezelfde Geest kunnen we best verschillend denken over sommige zaken. Maar hieraan herkennen we de Geest van God: alle geest die belijdt dat Jezus Christus in het vlees gekomen is, die is uit God. Laten we elkaar in liefde respecteren. Dat wil niet zeggen dat we moeten zwijgen als het over zaken gaat die tegen Gods Woord ingaan. Maar door van bijzaken hoofdzaken te maken wordt de onderlinge verhouding geschaad en daarmee het werk in Gods wijngaard. Hoe vaak moeten we het horen van de wereld dat de kerk aan alle kanten met elkaar overhoop ligt. Dit getuigd niet van liefde aan de Heere en aan elkaar.
Zorg om medearbeiders
Spreuken 24:11 Red degenen, die ter dood gegrepen zijn; want zij wankelen ter doding, zo gij u onthoudt.
Romeinen 10:
13 Want een iegelijk, die den Naam des Heeren zal aanroepen, zal zalig worden.
14 Hoe zullen zij dan Hem aanroepen, in Welken zij niet geloofd hebben? En hoe zullen zij in Hem geloven, van Welken zij niet gehoord hebben? En hoe zullen zij horen, zonder die hun predikt?
15 En hoe zullen zij prediken, indien zij niet gezonden worden? Gelijk geschreven is: Hoe liefelijk zijn de voeten dergenen, die vrede verkondigen, dergenen, die het goede verkondigen!
Tenslotte het laatste. Niet alleen zien we teruggang in de kerk. We zien niet alleen weinig vrucht op het evangelisatiewerk maar we zien ook enerzijds een tekort aan medearbeiders, maar daarnaast ook op vele plaatsen een teruggang van het aantal arbeiders. Vanuit onze betrokkenheid bij verschillende evangelisatieacties blijkt het steeds moeilijker te worden om mensen te vinden voor de evangelisatieacties. De liefde van Christus lijkt de kerk niet meer te dringen. Een kerk die niet werft, die sterft. Als de kerk nu weet dat in en door Christus de enige weg tot de zaligheid ligt, hoe is het dan mogelijk dat er maar een handjevol arbeiders te vinden is voor het vele werk! En daarbij komt dan ook dat van die kleine groep mensen de meeste betrokken zijn bij meerdere evangelisatieposten.
Op welke plaats staat Gods eer binnen de kerk, maar ook voor ons allen persoonlijk.
We weten dat verschillende acties zijn afgeblazen door te weinig animo. Als de liefde van Christus ons dringt, dan moet dat toch niet kunnen. De wereld verwacht van ons dat we eerlijk zijn tegen onze naaste, maar we spreken niet met ze over de enige weg tot behoud. Is dat eerlijk?
Dit is onze zorg, maar hopelijk ook die van jullie allen. Door onze grote zorg is dit verhaal misschien wel wat somber geworden. Maar laten we niet vergeten dat Jezus Christus gisteren en heden en in der eeuwigheid dezelfde is. Hij kan nog grote wonderen doen, zowel binnen als buiten de kerk.
Laten we elkaar meer opzoeken, om gezamenlijk op onze knieën te gaan voor de Heere om onze zonde en zorgen bij Hem te brengen.
Moet dit georganiseerd worden? Dat weten we niet, we denken dat het in de vroege kerk meer vanzelf ging, maar er zullen ongetwijfeld afspraken gemaakt zijn. Uiteraard zijn initiatieven hartelijk welkom.
Op de website 'Eindeloos gelukkig' staat een gebedslijst. Deze wordt samengesteld n.a.v. de opgegeven gebedspunten. Alle gebedspunten zijn hartelijk welkom. Ook plaatselijke acties kunnen hierop vermeld worden, net als noodlijdende personen. Geef ze gerust door. (t.j.d.de.koning@12move.nl)
We wensen jullie allen Gods onmisbare zegen toe in jullie leven en werk.
Theo de Koning
Laurens Heijboer
