Elke keer als ik een klein stukje lees over de kleine kerkgeschiedenis krijg ik wel wat bewondering over de zeer strenge levensstijl van de leden van de Oud-Gereformeerde Gemeenten. Daar zitten nog mensen in de kerk die in het zwart gekleed gaan, zondags niet buiten komen, wordt de beleving van de "rechtvaardiging in de vierschaar der conscientie" als maatstaf genomen of je God wel als je Vader mag noemen. Meestentijds zijn het tv- en radioloze huisgezinnen.
Nu ben ik benieuwd: Zijn er op dit forum nog oud-gereformeerden die zich thuisvoelen in de leer en levensstijl die in hun gemeenten wordt voorgehouden en waarom kies je hiervoor? Graag hoor ik het dan van je. Ik zou graag niet willen dat mensen reageren die de voorgestane leer en levensstijl van de OGG maar niks vinden.
Treffend voorbeeld van de voorgestane levensstijl is toch wel een stukje uit een meditatie van een oud-gereformeerd predikant uit het RD van vorige week:
"Zo blussen we de Geest uit, als we als kerkmensen de wereld en de godsdienst willen dienen. Wij blussen de Geest uit door met een gedoopt voorhoofd in ons gezin bij de ijdele radio onze kinderen te willen opvoeden. Wij blussen uit door aan het computer- en internetgebruik geen strenge regels te stellen. Wij blussen uit door onze vakantietijd in heidenlanden door te brengen en op Gods dag niet naarstig op te komen onder het rechte Woord Gods. Wij blussen uit door in Gods huis in een haardracht te verschijnen tegen 1 Korinthe 11:5 en 6. Alsof dit Gods Woord niet is. Men blust uit als men zich schaamteloos ontbloot en zich in het publiek vertoont als die persoon uit Lukas 8:27, die door duivelsbezetenheid niet meer gekleed ging."
