Berichtdoor Elsa » 04 nov 2002 23:02
Lalage: Zouden jullie je studie gewoon in de prullenbak gooien?
Acire: Ik wil m'n studie niet voor niets doen.
Is het per definitie een weggegooide studie als je full time moeder bent en dus niet werkt in het beroep dat je hebt geleerd? Kun je het niet zien als een ontwikkeling, ontplooiing van jezelf? En, als je zo gestudeerd hebt, dan is dat toch nooit weg? Als de kinderen het huis uit zijn, kun je er allicht wel weer wat mee!
Night: Wat bij mij voorop staat is dat de kinderen niet de dupe moeten worden van jouw werklust. Oftewel, als het puur om het werken gaat, mama's plezier, en dan oppas laten koemn of de creche in....dan vind ik dat persoonlijk niet juist.
Omega: Kinderen zijn namelijk de zorg van de ouders en niet die van oppassers.
Dit is heel erg waar! Ik heb zelf twee maal op kinderen van vriendinnen gepast, zodat zij konden werken. Deze kinderen waren bij mij haast net zo thuis als in hun eigen huis. En toch............. ik was hun moeder niet! Dat was heel goed te merken als de echte mama kwam om het kind te halen.
Het heeft overigens wel bijgedragen tot de ontwikkeling van deze kinderen: zij waren allebei de oudste en dus alleen thuis. Bij mij draaiden ze mee in een redelijk groot gezin. Dat heeft ze zeker voordelen opgeleverd.
En toch weet ik niet of ik er zelf voor gekozen had als ik de kans had gehad.
Liesl: Als je een koophuis wilt zal je al met z'n tweeen moeten gaan werken om dit te kunnen financieren.Dat lijkt me ook heel moeilijk, Liesl! En toch................. zou God hierin ook niet kunnen helpen? Als we eens meer vertrouwen hadden..............
Sterretje: Ik zou later ook nooit een "7-dagen in de week moeder willen zijn".
Je kiest samen voor je kinderen dus die zorg moet je samen delen.
Wat je hier zegt vind ik heel erg, Sterretje! Je weet ook niet wat je zegt!
Je degradeert het moederschap tot iets doms, waar je absoluut geen levensvulling in kan vinden.
Hoezo? Alsof je te intelligent kunt zijn om moeder te zijn!
Ik zal niet zeggen dat ik het altijd even leuk vind, of dat ik daarnaast helemaal niets anders doe, maar toch heb ik wel degelijk mijn levensvulling gevonden in mijn gezin en mijn huishouden. Als je wist wat je mist van je kinderen als je de zorg voor hen moet delen met anderen!
En als je wist wat kinderen je kunnen geven........................
Moppie: Dat is de andere kant van het verhaal. Mijn moeder doet het graag zodat dr kinderen kunnen werken, en dan cijfert ze dr zelf weg. Toch is het denk ik niet voor niets dat vrouwen op een bepaalde leeftijd geen kinderen meer krijgen. En als je dan toch bijna dagelijks zoon handenbindertje ( 1 jaar) om je heen hebt vind ik toch ergens niet goed
Helemaal waar, Moppie! Daar hoeft je moeder niet eens oud voor te zijn. Van middelbare leeftijd is genoeg.
Deze moeders hebben hun tijd gehad. Zij hebben altijd klaargestaan voor hun kinderen, altijd veel tijd en energie in hen gestoken. En nu dat, in ieder geval in het aantal uren, wel wat minder zou kunnen, moet het nog. Maar dan in de vorm van structurele oppas voor de kleinkinderen.
En deze moeders kunnen waarschijnlijk heel moeilijk 'nee' zeggen............. zorg voor de kinderen is altijd met 'ja' beantwoord............... Hoe zouden ze anders kunnen?
Een poosje geleden als ik in een weekblad een stukje van een inmiddels volwassen kind, waarvan de moeder altijd gewerkt had. Er was altijd prima oppas geregeld, maar het kind had de moeder toch gemist: als ze aan het werk was, maar ook als ze thuis was. Er was nl. zoveel dat de aandacht van de moeder vroeg...................
Uiteindelijk heeft dit kind er geen trauma van opgelopen, maar de band met haar moeder had beter gekund: vertrouwelijkheden wisselde deze vrou niet in eerste instantie met haar moeder uit, maar met anderen.
Woorden zijn de struikelstenen voor iedere toenadering.
- Louis Paul Boon