Ervaring zondekennis

[Lalage]

geen ervaringen dus? alleen citaten? jammer...

[caprice]

geen ervaringen dus? alleen citaten? jammer...

Ervaringen genoeg, maar ik loop er liever niet mee te koop.
Alleen als het relevant is en een ander er wat van kan leren misschien.

[Raido]

geen ervaringen dus? alleen citaten? jammer...

Ervaringen genoeg, maar ik loop er liever niet mee te koop.
Alleen als het relevant is en een ander er wat van kan leren misschien.

Daarom is deze topic gemaakt, om ervaringen te delen en er zo voor te zorgen dat een andere er beter van wordt..

[parsifal]

laten we niet gaan zitten katten hier. Niemand hoeft meer te zeggen dan hij wil en ga het ook niemand kwalijk nemen als hij dat niet doet.

[Lalage]

laten we niet gaan zitten katten hier. Niemand hoeft meer te zeggen dan hij wil en ga het ook niemand kwalijk nemen als hij dat niet doet.

nounounou overdrijven is ook een kunst

[marina87]

laten we niet gaan zitten katten hier. Niemand hoeft meer te zeggen dan hij wil en ga het ook niemand kwalijk nemen als hij dat niet doet.

nounounou overdrijven is ook een kunst

Maar dat ben ik het wel mee eens. vind dit trouwens niets met overdrijven te maken hebben. Je denk toch zeker niet dat ik me ergste zonde op ga rakelen. vreselijk.....

[André]

Zonden zijn voor God btw niet erg - erger - ergst.
Voor mensen misschien wel.......

[parsifal]

Misschien is dit inderdaad niet de plek. Toch een toevoeging het is wel goed om wel tegenover iemand heel expliciet te zijn over je strijd en je vallen. Het leert je deels zien hoe erg het is wat je doet, je moet het nog een keer verwoorden, daarbij kunnen soms mensen echt een hulp zijn in de strijd tegen de zonde. Alle Christenen zijn mensen die gezondigd hebben en nog steeds vallen. Hun zonden zijn wel weggedragen. Juist als we dit van elkaar weten en ons niet vromer voordoen dan we zijn, kan er echte gemeenschap in Christus zijn.

[Riska]

Misschien is dit inderdaad niet de plek. Toch een toevoeging het is wel goed om wel tegenover iemand heel expliciet te zijn over je strijd en je vallen. Het leert je deels zien hoe erg het is wat je doet, je moet het nog een keer verwoorden, daarbij kunnen soms mensen echt een hulp zijn in de strijd tegen de zonde. Alle Christenen zijn mensen die gezondigd hebben en nog steeds vallen. Hun zonden zijn wel weggedragen. Juist als we dit van elkaar weten en ons niet vromer voordoen dan we zijn, kan er echte gemeenschap in Christus zijn.

Voor mijn gevoel is dat alleen mogelijk in een persoonlijk gesprek met iemand onder vier ogen. En daar waar je de ander (de medemens dus) gekwetst hebt, onrecht aangedaan, zul je dat aan die persoon moeten belijden. Maar ook onder vier ogen. Ik weet dat het heel bevrijdend kan werken om wat jou bezwaart te delen met iemand.
Ik zou mij niet kunnen voorstellen dat ik dat op een forum zou doen. Dat is te persoonlijk.
Als het om zondenkennis gaat, denk ik heel eenvoudig dat we dat in feite allemaal hebben. Er is altijd wel een schuldgevoel - ik had eigenlijk .... zo moeten handelen, dit moeten zeggen... En de vraag diep in je: ben ik eerlijk, volstrekt eerlijk naar God toe. Dus niks vergoelijken, of verontschuldigen - laten staan dat je gefaald hebt, door iets wel te doen of - misschien nog wel belangrijker, door dingen niet doen/te zeggen.
En dan kan je alleen maar dankbaar zijn dat je in de ruimte bent gezet door de Heer over leven en dood...

[Marnix]

Ik merk juist dat als het gaat over het lijden en sterven van Christus, dat vaak lijdt tot zondebesef..... omdat ik zie/hoor wat er daardoor moest gebeuren, waar Hij doorheen moest. Bijvoorbeeld een keer naar de EO jongerendag, waar we we het opwekkingslied zongen waarvan het refrein is:

Crucified
And laid behind a stone.
You lived to die
rejected and alone.
Like a rose
trampled on the ground
you took the fall
and thought of me
above all

Dat raakte me toen heel diep, juist omdat ik besefte dat dat ook voor mij was.... ook aan mij dacht... en zoveel van me hield dat Hij voor me wilde sterven...

[Voda]

Ik zeg eerlijk dat ik dit topic niet tot de laatste letter heb gelezen. Ik zou zomaar een paar dingen willen zeggen uit mijn eigen belevingswereld:

* mìjn "gerechtigheden" voegen NIETS toe aan het volkomen offer van de Heere Jezus.
* ALS ik al eens IETS voel van mijn eigen zondigheid dan is dat geeen vrucht van mìjn akker.
* niet iets van mìj verlostte mij.
* het VOLKOMEN werk van de Heere Jezus verlostte mij.
* ik wordt behouden door HONDERD PROCENT genade
* mijn gevoel van zondigheid is GEEN voorwaarde voorAF aan de zaligheid. Hooguit een gevolg van het werk wat de Heere Zelf in mij begon. Want anders dan zou ik zelf iets kunnen bijdragen aan mijn behoud.
* niet mijn gevoel, mijn gestaltes of mijn nederigheid maken mij vrij. Alleen Jezus maakt VRIJ Jezus <----- om Hem draaait het !!
* we mogen tot de Heere Jezus komen zonder 1 enkele voorwaarde vooraf en we mogen komen zoals we zijn !! Zelfs zònder (groot) gevoel van zondigheid !! Daar zal Hij vervolgens dan verandering in brengen. Maar de verandering komt van Zìjn kant als genade.
* we mogen komen ZOALS we zijn: zondig en onrein
* niet ìk voeg iets toe..! De Heere Jezus voegt ALLES en voor 100% toe. Want anders heeft het geen zin om in genade te geloven.
* je hebt 3 keer nix aan van buiten bevindelijk ogende waarheden als je niet persoonlijk de kracht van het bloed van de opgestane Heere kent. Vaak worden mensen afgeschrikt doordat er allerlei dingen als eis worden afgeschilderd, terwijl er eigenlijk bij de Heere Jezus geen eisen ZIJN
* Hij klopt. Wij mogen open doen en ons overgeven aan Hem die geen voorwaarden stelt...

Als Hij onze zonden weg wast, ze witter wast dan sneeuw, ze achter Zich werpt in een poel van eeuwige vergetelheid (zo staat het ergens volgens mij..) dan denk ik wel eens: doe ik Hem nu niet te kort door tòch maar heel mijn leven weer over die zonden te beginnen ? Ik doe het steeds wel weer maar ik ben me de laatste tijd er van bewust dat ik waarschijnlijk, doooor ze te belijden, weer zèlf een stukje wil verdienen van de eer... Tegenwoordig schakel ik eerder over op het loven van Zijn naam en houd ik mijn geklaag over mijn zonden korter, in het besef dat Hij eerder geprezen wordt door mijn loflied als door mijn geklaag over zonden die Hij al vergeven heeft. Dit laatste stuk is zeker niet bedoeld als oproep voor losbandigheid. Ik hoop dat er iemand iets bij herkent...

[Lalage]

amen broeder!

[marina87]

AMEN!! wat een geweldige God hebben we toch

[Fly29]

Als Hij onze zonden weg wast, ze witter wast dan sneeuw, ze achter Zich werpt in een poel van eeuwige vergetelheid (zo staat het ergens volgens mij..) dan denk ik wel eens: doe ik Hem nu niet te kort door tòch maar heel mijn leven weer over die zonden te beginnen ? Ik doe het steeds wel weer maar ik ben me de laatste tijd er van bewust dat ik waarschijnlijk, doooor ze te belijden, weer zèlf een stukje wil verdienen van de eer... Tegenwoordig schakel ik eerder over op het loven van Zijn naam en houd ik mijn geklaag over mijn zonden korter, in het besef dat Hij eerder geprezen wordt door mijn loflied als door mijn geklaag over zonden die Hij al vergeven heeft. Dit laatste stuk is zeker niet bedoeld als oproep voor losbandigheid. Ik hoop dat er iemand iets bij herkent...[/quote]


In dat laatste stukje kon ik me goed vinden. Zo beleef ik het ook.

Groet,

Fly29

[Fly29]

AMEN!! wat een geweldige God hebben we toch

Ik geef dan wel een knipoog.. toch een beetje meer eerbied voor God. Het is niet je "wereldse" beste vriend!

Groet,

Fly29