Maar dan i.i.g. niet in die zin dat het oude verbond bestaat náást het nieuwe. De oude beschikking is versleten, zegt Paulus.Yael schreef:Feit is dat 'eeuwig' een ander concept bij ons oproept dan de Hebr. vormen, die 'slechts' een onafzienbare tijd aangeven. De tempel en de riten daarvan worden ook als 'eeuwig' omschreven.
Hierop had ik nog een keer gereageerd, maar geeft niet waarschijnlijk heb je het niet zien staan tussen de discussie met schriftgeleerde.
Ik heb hierover nagedacht. Het is vrij logisch dat Gods verbond niet oneindig duurt. Omdat er op een dag een einde komt aan deze wereld. Maar zolang dat nog geen feit is, is Gods Verbond er nog steeds.
Verder is het m.i. beter om bij 'eeuwigheid' in het OT aan een onafzienbare tijd te denken dan aan 'oneindig'.
Eerst profeteert Jeremia van het Nieuwe Verbond. Daarna verzekert de HEER dat wat de Israëlieten hebben gedaan (tot Jeremia's tijd), geen reden voor God is hen te verwerpen. Dat staat los van wat later zou kunnen gebeuren. De toekomst, die hier beloofd wordt, is gekomen na de ballingschap, als bewijs van Gods trouw. Dus deze uitspraak van Jeremia moeten we lezen als staande op de bodem van het toenmalige heden.Feit is dat God dit zegt:
Jeremia 31:
35 Zo zegt de HEERE, Die de zon ten lichte geeft des daags, de ordeningen der maan en der sterren ten lichte des nachts, Die de zee klieft, dat haar golven bruisen, HEERE der heirscharen is Zijn Naam:
36 Indien deze ordeningen van voor Mijn aangezicht zullen wijken, spreekt de HEERE, zo zal ook het zaad Israëls ophouden, dat het geen volk zij voor Mijn aangezicht, al de dagen.
37 Zo zegt de HEERE: Indien de hemelen daarboven gemeten, en de fondamenten der aarde beneden doorgrond kunnen worden, zo zal Ik ook het ganse zaad Israëls verwerpen, om alles, wat zij gedaan hebben, spreekt de HEERE.
Oke. Maar voor de opname is er geen enkel schriftbewijs.Nou, denk aan de serie 'De laatste bazuin'. Ik denk dat er best wel invloed van uitgaat. Dergelijke Amerikaanse nonsens gaat er bij sommigen in als koek.
aa die boeken haha geinig om te lezen maar verder hecht ik er weinig waarde aan. Komt steeds meer op me over als iets wat ze tever zijn gaan uitmelken. Ik weet ook niet of ik in de Opname geloof, maar als het gebeurd ok dan gebeurd het als het niet gebeurd naja dan niet. Daarin ben ik wel nuchter.
Nee, tenzij er in de tekst een zwaarwegende reden is dit aan te nemen. Je stelt een retorische vraag. Het probleem is dat deze stelling altijd als een retorische vraag wordt opgeschreven. Maar het meest voor de hand liggend is dat een profetie betrekking heeft op een bep. tijd en die dan ook uitkomt. Degene die meerdere vervullingen poneert, moet ook bewijzen dat dit mogelijk is. Maar in het geval van Ezechiël 37 is er geen syllabe die daar naar wijst.Overigens begrijp ik nog steeds niet hoe men er bij komt dat bijv. Ezechiël 37 het eerste gedeelte nog dingen zou bevatten die nog gerealiseerd zouden moeten worden. Welke elementen zijn in de 6e eeuw v.C. niet gerealiseerd?
Kunnen Gods profetieen niet meerdere keren/manieren vervuld worden?
Ik denk dat je Matteüs hier niet moet lezen alsof hij een simpele profetie nu vervuld ziet. Want 1. Via een zin wordt het hele gedeelte geciteerd, dus heel Hosea 11 doet mee 2. 'Mijn zoon' heeft wel een dubbelzinnige betekenis (het is een woordspeling), maar daarmee maakt Matteüs geen aanspraak op deze profetie alsof deze in tweede instantie over Jezus profeteert.denk aan: Ik heb Mijn zoon uit Egypte geroepen ergens in Hosea. sloeg in de eerste plaats op Israel en op de tweede plaats op de Messias Jezus.
Hosea 11 gaat over het tekort van Israël. Door Gods roeping niet na te volgen moesten ze weer terug in ballingschap. Welnu, suggereert Matteüs, deze Zoon bij uitstek wordt ook uit Egypte geroepen en zal de wet volkomen volbrengen! Er is dus vooral een literaire betrekking tussen de beide schriftplaatsen. Maar dit is iets heel anders dan een dubbele vervulling. Bovendien kan iets niet 2 of meer keer vol worden: vol is vol. Iets kan niet 'aanvankelijk vol' en 'volledig vol' zijn, dat is onzin.
Dit gedeelte gaat over de terugkeer en dat Israël dan niet meer verdeeld zal zijn in twee rijken. Nu, er zijn ook lieden uit de 10 stammen teruggekeerd (lees Ezra-Nehemia en zie bijv. profetes Hanna uit Lucas), maar deze gingen niet meer in een apart rijk wonen. Daarmee is deze profetie vervuld.Daarbij ik zou het hoofdstuk als ik jouw was nog eens doorlezen. Volgens mij wordt er ook gesproken over de ''verloren'' 10 stammen... (Ezechiel 37:16,19, 21-22) Die weer met Israel de 2 stammen verenigt worden en aan het einde wordt mi. gerefereerd naar Jezus Wederkomst in Heerlijkheid en naar het 1000 jarig rijk. Maar dat is even nu uit de losse pols.
In 37:22 gaat het over een koning. Dit staat echter in het licht van de twee rijken, dus wil het niet veel meer zeggen dan dat er 1 regering zal zijn.
In vers 24 volgt dan nog een profetie hierbij: Gods knecht David zal koning zijn. Dit slaat op Christus. En dan wordt vermeld dat Gods heiligdom voor altijd in hun midden is, of over hen is. Dit moeten we óf zo lezen, dat de profeet 'zag' dat de teruggekeerde ballingen onder een Davidszoon, met een tempel, in het beloofde land zouden wonen (deze verbinding van eschatologische heilstijd met de terugkeer vinden we vaker vóór en ook in de ballingschap; in Jes. 56-66 wordt deze verwachting genuanceerd) óf dat de profeet zijn gezicht afschildert met de hem bekende fenomenen: land en tempel; en dat deze dan in symbolische zin opgevat moeten worden.
Ik heb een lichte voorkeur voor de eerste opvatting. Over wederkomst lees ik niets, over een 1000jarig rijk ook niets. We moeten de profetieën niet lezen met oogkleppen op.
