Voor alle onbekeerden

[Kaw]

Heb je nooit dat je denk $#%^alweer in de fout gegaan. Zou God mij nu nog wel willen vergeven? Wat ben ik eigenlijk toch een ellendeling dat ik dit of dat nog niet eens kan laten en telkens weer in diezelfde fout verval?

En dan schaam ik mij zeer. Want ook de verloren zoon had dat tenslotte. Hij wist niet dat zijn vader op de uitkijk stond en durfde eigenlijk niet zo goed naar huis. Pas toen hij diep in de letterlijke shit zat kon hij niet anders dan weer naar huis gaan.
En al te gemakkelijk leven vind ik ook niet goed. Met de zekerheid van God vergeeft toch wel weer,bepaalde zonde blijven doen, is niet God van ons verwacht.
Want ook voor ons geld Mattheus 5:48 Gij dan zult volmaakt zijn, gelijk uw Hemelse Vader volmaakt is.

Ja, natuurlijk heb ik dat! Ik heb 2 jaar lang niet durven te bidden om vergeving, omdat ik dacht dat mijn zonden onvergevelijk waren, totdat God mij liet zien dat Hij juist voor zondaren op de aarde is gekomen. Inderdaad de bekende tekst: Gaat heen en leert: Barmhartigheid wil Ik en geen offerande, want ik ben niet gekomen voor rechtvaardigen maar voor zondaars. En als ik kom, dan kom ik als de verloren zoon. Verslagen van hart, niet meer waard om Zijn zoon genoemt te worden.

[TheKeimpe]

(Zo, het was een hele kluif om door dit topic heen te komen )

Ik heb niet veel toe te voegen aan de discussie, maar ik wilde toch nog wat kwijt (met een onderbouwing uit de Schrift)

Waarom blijven we zo hangen op onze vragen? Waarom doen we niets als we constateren dat het NIET goed gaat? De opmerking: "ik ben er achter dat God de eerste stap moet doen" sneedt door mijn ziel, toen ik deze in zijn verband las. Als je nu zo goed weet dat HIJ! het moet doen, (en HIJ moet het doen!) ga dan op je knieen, gooi al je ellende maar bij Hem neer! Alles wat je neerdrukt, al je vragen, al je twijfels, wat dan ook!
Lees Zijn Woord, Jesaja 55:1:
"O, alle gij dorstigen, komt tot de wateren, gij die geen geld hebt, komt koopt en eet!"

Of uit Mattheus 11:28:
"Komt herwaarts tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven."

Laat de menselijke redeloze logica eens achter je, en luister naar de Wijsheid! Zie Spreuken 1 vanaf vers 20, en Spreuken 8&9! (Dat is wat veel om hier neer te zetten, maar het is ECHT de moeite waard!)

Er is niets in de Bijbel wat je kan doen zeggen, ik kan niets meer. God hoort het geroep van de jonge raven, zou Hij jouw stem niet horen?

[joris]

pieter zei

Je zult dus moeten inleven zondaar voor God te zijn. Een ander voorbeeld is de bloedvloeiende vrouw. Zij leefde in dodelijk ziek te zijn (ellendekennis), en werd vervolgens door Gods Geest tot de Meester geleid om genezing te ontvangen. We moeten er echter wel voor oppassen niet in onze dodelijke ziekte te blijven liggen! Lijdelijkheid is dodelijk.

misschien interessant om hier bij aan te tekenen: een genezing door Jezus kwam altijd op basis van het geloof. BIj de vloeiende vrouw is dat wel heel duidelijk te zien, zij raakte Jezus aan en Jezus deed nog niets!!!!!
Oke, de Geest leidt, dat nemen we voor kennisgeving aan en daarmee zijn we blij.
maar nu de uitdaging, ook in aanvulling op wat The keimpe zei: ga naar Jezus toe!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
geloof je echt dat je bij Hem moet wezen?
Gleoof je echt dat Hij jezonden kan vergeven?
Geloof je echt dat Hij van je houdt?
Ga dan!!!!!!

Mooi lied:
hoe kom ik van zonde vrij?
leid mij naar het kruis van Jezus.
Vrij van shculd, van slavernij?
leid mij naar het kruis van Jezus.

Niet door eigne kracht,
ddoor werk wat ik volbracht,
maar het kruis dat is genoeg.
Daar heeft Hij gebloed,
in mijn plaats geboet,
toen Hij al mijn zonden droeg.

Hoe weet ik wie vrede geeft?
leid mij naar het kruis van Jezus
Wie een lied van vreugde geeft?
Leid mij naar het kruis van Jezus.
Als een nieuw gebod,
uit het hart van God
komt zijn liefde die vergeeft.
Zijn gerechtigheid
genade die bevrijdt:
en die mij in reinheid kleedt.

Hoe kan ik het leven ??
leid mij naar het kruis van Jezus
En zijn weg gewillig gaan?
leid mij naar het kruis van Jezus.
opw 413

Daar hoort natuurlijk ook dit gebed bij:
Maak mij rein voor U
als gelouterd goud en zuiver zilver
laat mij zijn voor U
als gelouterd goud, puur goud.

Dwars door het vuur
maakt U mij rein en puur.
ik strek mij uit, Jezus,
naar meer van uwGeest
en uw heiligheid.
Ja, ik besluit, Jezus,
een dienstknecht te zijn
van u, mijn meester,
steeds tot u wil bereid.

maak mij rein voor U.
was mijn leven schoon,
vergeef mijn zonden.
Laat mij zijn voor U
zuiverals uw Zoon:
heilig mij.

opw 427
En daar hoort uiteraard een danklied achter aan:

Heer, ik prijs uw grote naam
heel mmijn hart wil ik u geven.
want ub ent de weg gegaan
die mij redding bracht en leven.
U daalde neer van uw troon
om mens te zijn
van de stal naar het kruis
droeg u mijn pijn
van het kruis naar het graf
uit het graf weer opgestaan,
heer ik prijs uw grote naam!!!!opw 430.

[surfer]

Ellendekennis als zodanig is niet zaligmakend, maar wel noodzakelijk. Joepie haalt in dat verband een sprekende tekst aan uit de Schrift:

Matt. 9 : 12
Maar Jezus, zulks horende, zeide tot hen: Die gezond zijn hebben den medicijnmeester niet van node, maar die ziek zijn.
Doch gaat heen en leert, wat het zij: Ik wil barmhartigheid, en niet offerande; want Ik ben niet gekomen om te roepen rechtvaardigen, maar zondaars tot bekering.

Nee, dat klopt niet. Dat is een puur een manier van interpreteren. Ik zie dat als een vaststelling van feiten. Er wordt hier niet opgeroepen om eerst maar eens vast te stellen of je ziek genoeg bent, of wat dan ook, maar dat je ziek bent en daarom het werk van Christus nodig hebt. Ook als je niet beseft dat je ziek bent....

Je zult dus moeten inleven zondaar voor God te zijn. Een ander voorbeeld is de bloedvloeiende vrouw. Zij leefde in dodelijk ziek te zijn (ellendekennis), en werd vervolgens door Gods Geest tot de Meester geleid om genezing te ontvangen. We moeten er echter wel voor oppassen niet in onze dodelijke ziekte te blijven liggen! Lijdelijkheid is dodelijk.

Ga asjeblieft niet over-analyseren. Die vrouw was ziek, maar kwam niet tot Jezus uit zondebesef maar om van de ziekte te genezen. Wat je hier zegt is inlegkunde.

Over de volgorde van ellende-verlossing-dankbaarheid:
De kennis van de ellende gaat voorop en wekt een begeerte naar de verlossing. Door de ellendekennis wordt een zondaar arm van geest, verslagen en verbrijzeld. Pas dan zal het geloof eerst recht met zelfverloochening Christus begeren en aannemen.

Mensen kunnen ook tot Christus komen omdat ze zijn gedachten aantrekkelijk vinden, of zijn persoonlijkheid.

Of bovenstaand citaat klopt, weet ik niet. Het klinkt het meest logisch in mijn oren. Ik weet echter niet of ellendekennis altijd eerst komt. Daarvoor heb ik te weinig kennis. Ik zou me ook kunnen voorstellen dat God Zijn liefde eerst openbaart, en dat je daardoor tot het besef komt Zijn liefde eigenlijk onwaardig te zijn --> ellendekennis.

Die vaststelling 'dat je Zijn liefde niet waardig bent' kun je wel als feit beleven, maar is in het geloof van weinig betekenis. Liefde gaat er niet over of je iets waard bent, het hart van de liefde ligt in de liefde zelf. Welke man zegt tegen zijn vrouw, ik houd zielsveel van je, ook al ben je het niet waard? Het laatste is tegenstrijdig met het eerste. Als die man dat zegt, kun je dan nog van liefde spreken?

[surfer]

Surfer, ik vind je een beetje tegestrijdig. Aan de ene kant wil je niks van de basis van kerkleer, dordtseleerregels horen, maar uit de vier evangeliën, maar zelf kom je met v Brakel aan die ik dan eens zou moeten lezen? Dat is dan toch ook niet uit de vier evangeliën?

Nee, maar dat is iemand wiens gezag jullie in ieder geval erkennen, en die zegt dat ook. Dus: neem niet het ene van hem over en het andere niet. Zowel Brakel en Guthrie zijn beide uit 'onverdachte' hoek.

[joris]

surfer

Die vaststelling 'dat je Zijn liefde niet waardig bent' kun je wel als feit beleven, maar is in het geloof van weinig betekenis. Liefde gaat er niet over of je iets waard bent, het hart van de liefde ligt in de liefde zelf. Welke man zegt tegen zijn vrouw, ik houd zielsveel van je, ook al ben je het niet waard? Het laatste is tegenstrijdig met het eerste. Als die man dat zegt, kun je dan nog van liefde spreken?

dat bedoel ik, zo moet je dat zeggen. Dus surfer: mooi onder woorden gebracht

[Kaw]

Ik vind het soms zo moeilijk om geloofwaardig over te komen op een ger. gemmer...

Als ik vertel dat ik aan het avondmaal ga, wordt er vreemd gekeken. Dan moet ik maar mijn bekeringsverhaal vertellen. Dit moet doorspekt zijn met ellendekennis en ik mag nooit zeggen dat ik bekeert ben, maar dat God mij bekeert heeft. Alle woorden worden op een schaaltje gelegt. Als ze er dan achter komen dat Jezus eerst kwam met zijn liefde en daarin mijn ellende aan mij openbaarde, worden er wenkbrouwen opgetrokken en komen ze aandraven met voorbeelden van tijdgeloof. Ik ben blij dat Brakel ruimte open laat voor mensen zoals mij, want anders was ik allang veroordeelt. Maar het blijft een heel groot probleem dat ik niet eerst mijn ellende heb ontdekt. Ook mijn leeftijd is een verdacht punt. Dit in combinatie met de (remonstrantse) kerk waar ik uit kom, maakt mij zeer verdacht. Ik moet dan ook 2 uur praten over ellende en verlossing, voordat men mij vertrouwt. Maar dan nog... Ik heb een tv, loop niet in refokleding en praat in heel andere bewoording. Dat is voor velen genoeg om mij tot zelfbekeerde probleemgeval te bombarderen.

Ik wordt daar soms zo moe van...
(Niet als schopppen bedoelt, maar gewoon een spiegeling van belevings-theologie uit de ger. gem.)

[Willemina]

Ik vind het soms zo moeilijk om geloofwaardig over te komen op een ger. gemmer...

Als ik vertel dat ik aan het avondmaal ga, wordt er vreemd gekeken. Dan moet ik maar mijn bekeringsverhaal vertellen. Dit moet doorspekt zijn met ellendekennis en ik mag nooit zeggen dat ik bekeert ben, maar dat God mij bekeert heeft. Alle woorden worden op een schaaltje gelegt. Als ze er dan achter komen dat Jezus eerst kwam met zijn liefde en daarin mijn ellende aan mij openbaarde, worden er wenkbrouwen opgetrokken en komen ze aandraven met voorbeelden van tijdgeloof. Ik ben blij dat Brakel ruimte open laat voor mensen zoals mij, want anders was ik allang veroordeelt. Maar het blijft een heel groot probleem dat ik niet eerst mijn ellende heb ontdekt. Ook mijn leeftijd is een verdacht punt. Dit in combinatie met de (remonstrantse) kerk waar ik uit kom, maakt mij zeer verdacht. Ik moet dan ook 2 uur praten over ellende en verlossing, voordat men mij vertrouwt. Maar dan nog... Ik heb een tv, loop niet in refokleding en praat in heel andere bewoording. Dat is voor velen genoeg om mij tot zelfbekeerde probleemgeval te bombarderen.

Ik wordt daar soms zo moe van...
(Niet als schopppen bedoelt, maar gewoon een spiegeling van belevings-theologie uit de ger. gem.)

Ik herken dit maar al te goed, helaas. Ik herinner me een gesprek met klasgenoten een aantal jaar terug. Het was bij mij allemaal nog heel 'vers' dus ik was helemaal vol van God en van Zijn liefde en wilde vertellen over mijn bekering. Nou, een koude douche volgde! Was ik niet eerst door een hel gegaan? Dat is wel een voorwaarde hoor! En nee, ze geloofden eigenlijk niet dat ik zo 'makkelijk' kon zeggen een kind van God te zijn! Dit doet zo ongelofelijk veel pijn. Laat staan wat ze hiermee God Zelf aandoen! Wat wordt er vaak klein gedacht van God en van Zijn enorme zondaarsliefde!

[trijntjejohanna]

wanneer kan ik zeggen dat ik bekeerd ben?? moet ik wat gevoeld hebben???

Ook mijn leeftijd is een verdacht punt.

waarom is dat een verdacht punt??

[Pieter]

surfer schreef:

Pieter schreef:

Ellendekennis als zodanig is niet zaligmakend, maar wel noodzakelijk. Joepie haalt in dat verband een sprekende tekst aan uit de Schrift:
Matt. 9 : 12
Maar Jezus, zulks horende, zeide tot hen: Die gezond zijn hebben den medicijnmeester niet van node, maar die ziek zijn.
Doch gaat heen en leert, wat het zij: Ik wil barmhartigheid, en niet offerande; want Ik ben niet gekomen om te roepen rechtvaardigen, maar zondaars tot bekering.

Nee, dat klopt niet. Dat is een puur een manier van interpreteren. Ik zie dat als een vaststelling van feiten. Er wordt hier niet opgeroepen om eerst maar eens vast te stellen of je ziek genoeg bent, of wat dan ook, maar dat je ziek bent en daarom het werk van Christus nodig hebt. Ook als je niet beseft dat je ziek bent....

Natuurlijk klopt dat wel, surfer. Je hebt ten dele gelijk, iedereen heeft het werk van Christus nodig. Maar pas als je ervaart dat je het echt nodig hebt (omdat je zondaar bent), zul je er oprecht naar gaan vragen en zoeken. 1 + 1 = 2, toch?

surfer schreef:

Je zult dus moeten inleven zondaar voor God te zijn. Een ander voorbeeld is de bloedvloeiende vrouw. Zij leefde in dodelijk ziek te zijn (ellendekennis), en werd vervolgens door Gods Geest tot de Meester geleid om genezing te ontvangen. We moeten er echter wel voor oppassen niet in onze dodelijke ziekte te blijven liggen! Lijdelijkheid is dodelijk.

Ga asjeblieft niet over-analyseren. Die vrouw was ziek, maar kwam niet tot Jezus uit zondebesef maar om van de ziekte te genezen. Wat je hier zegt is inlegkunde.

Om hier van inlegkunde te spreken, is ronduit belachelijk, surfer! Deze vrouw geloofde! Als je dit al inlegkunde noemt, welke schriftgedeelten kunnen we dan nog wel geestelijk uitleggen?!

Welke man zegt tegen zijn vrouw, ik houd zielsveel van je, ook al ben je het niet waard? Het laatste is tegenstrijdig met het eerste. Als die man dat zegt, kun je dan nog van liefde spreken?

Dit is een krachteloos argument. De liefde tussen man-vrouw is van een geheel andere orde dan de liefde tussen mens-Christus/God. In deze laatste relatie is er sprake van een verlorene en een Verlosser. Je kunt de liefde tussen man-vrouw wel als beeld gebruiken, maar niet op deze manier.

[joris]

wat zitten jullie nu om elkaar heen te draaien jongens.

[trijntjejohanna]

wanneer kan ik zeggen dat ik bekeerd ben?? moet ik wat gevoeld hebben???

Ook mijn leeftijd is een verdacht punt.

waarom is dat een verdacht punt??

[Kaw]

wanneer kan ik zeggen dat ik bekeerd ben?? moet ik wat gevoeld hebben???

Ook mijn leeftijd is een verdacht punt.

waarom is dat een verdacht punt??

Omdat het in de ger. gem. gemiddelt een mensenleven kost om tot bekering te komen. Als je ellende-verlossing-dankbaarheid als volgorde letterlijk neemt, komt dus 70% van de ger. gem. niet toe aan de dankbaarheid.

[trijntjejohanna]

maar dan die eerste vraag nog.... want dat snap ik niet precies...

[joris]

wanneer kan ik zeggen dat ik bekeerd ben?? moet ik wat gevoeld hebben???

Ook mijn leeftijd is een verdacht punt.

waarom is dat een verdacht punt??

Omdat het in de ger. gem. gemiddelt een mensenleven kost om tot bekering te komen. Als je ellende-verlossing-dankbaarheid als volgorde letterlijk neemt, komt dus 70% van de ger. gem. niet toe aan de dankbaarheid.

je bent te (goed)gelovig dus, kaw.

Trijntje, het is geen punt hoor, je leeftijd. God houdt van mensen, mensen houden van bloemen. En daarom verbloemen we het liefst dat wij van God houden. ZOiets is het gleoof ik.

Als je weet dat je Jezus als redder nodig hebt, dan staat niets je inde weg om Hem aan te nemne als je redder!