homofilie

[meboy]

Ondanks mijn verstand dat zegt me niet in deze discussie te mengen een kleine poging vanuit het gevoel:

Ik constateer twee stromingen:

De ene helft bekijkt dingen heel nauwkeurig en op de keper om dan vervolgens te constateren dat het tegenover God's wet niet in stand blijft. Tegen die groep zou ik willen zeggen:

Als je werkelijk voelt dat je het tot op het bot ontrafelt hebt, probeer dan élk ander alternatief op dezelfde manier te ontrafelen. Houd rekening met de manier waarop mensen die alternatieven invullen en de eisen die God dan aan deze alternatieven zou stellen. Neem je eigen manier van leven eens als uitgangspunt. Dit is geen verwijt maar een vriendelijk verzoek.
Ik durf de uitdaging wel aan dat je op exact dezelfde conclusies uitkomt als die je nu trekt over homofilie/seksualiteit: namelijk: er is geen volmaaktheid in te vinden.

De tweede groep bekijkt het geheel vanuit de praktische ervaring en ziet de tekortkomingen van een klinische en zakelijke beschrijving. Het gevoel en de liefde is eruit.

Tegen die groep het volgende: Het komt hard aan als een ander wijst op eventuele tekortkomingen. Zeker als daarbij de oproep klinkt om er dringend wat aan te dóen... Hoe machteloos kan je jezelf voelen tegenover mensen die je precies kunnen vertellen wat eraan schort.

Het gevaar is dan jezelf te verdedigen. In elke discussie die ik gelezen heb merk ik dat dit maar één reactie uitlokt: mensen proberen hardnekkiger de vinger op de geconstateerde plek te leggen met als gevolg dat het voor de betrokkenen nog meer pijn oplevert.

Onnodige pijn. Elk onderwerp, elk werkwoord, elk zelfstandig naamwoord heeft te maken met het feit dat als je er een Goddelijke loep op legt er één conclusie te trekken is: het kan de toets der kritiek niet doorstaan...

Waarom proberen we elkaar te raken waar we het zwakst zijn? waarom steunen we elkaar niet waar we het sterkst zijn? Goed zijn voor je naaste is niet hem afbranden en hem/haar dan laten liggen. Goed zijn voor je naaste is ook niet hem of haar erop te wijzen dat hij zijn leven zo normaal mogelijk moet leiden.

Goed zijn voor je naaste is wijzen op de mogelijkheid om voor God als volmaakt te kunnen ZIJN/GELDEN. Als Jezus zegt dat er Jota nog Tittel van de wet zal vallen wat is dan zijn boodschap? Is dat een boodschap van verlossing DOOR MIDDEL VAN de wet? De Farizeën hebben de wet behoorlijk serieus genomen, mensen nog een schepje er bovenop en dan gaat het wel lukken?

Volgens mij wijst hij daar juist de functie en de zwakte van het gebod aan en de kracht van Zichzelf als Verlosser. Werk jezelf in bloed zweet en tranen, méér dan de Farizeërs, en nog zal de wet je het verlossende woord niet geven... Juist dát besef moet de opening creëren dat geloof in, hopen op en liefhebben van de Middelaar de ENIGE weg is waarin Christenen elkaar en God kunnen vinden.

Voor klootjesvolk als ons (mezelf incluis) moet het toch niet zo moeilijk zijn om elkaar dáár de hand te schudden? dan kunnen de homo's eventueel degenen die hen op beperkingingen wijzen een hand geven en wijzen op Christus en vice versa... of is dat een beetje te idealistisch gedacht?

[froske]

@meboy:

Ik ben het met je eens je hebt goed verwoord wat je bedoelt. Maar toch blijft het gewoon een moeilijk punt. in theorie is het allemaal heel duidelijk maar in de praktijk werkt het geheel anders uit.

Voor klootjesvolk als ons (mezelf incluis) moet het toch niet zo moeilijk zijn om elkaar dáár de hand te schudden? dan kunnen de homo's eventueel degenen die hen op beperkingingen wijzen een hand geven en wijzen op Christus en vice versa... of is dat een beetje te idealistisch gedacht?

Is een heel mooi streefpunt maar op deze aarde zal dat best moeilijk zijn. Te idealistisch niet, het zou juist heel goed zijn als het gebeurd en ik geloof ook dat het zo al kan gaan, eigenlijk moet het zo gaan. Maar helemaal perfect zullen we dit nooit krijgen.

[Shito]

Je spreekt hier over het intersubjectieve. Ook al is er een bijbel. Wat God nou exact is, en hoe Hij werkt in mensenlevens is vaak alleen maar te begrijpen als wij mensen stilstaan bij het feit dat ieder mens vanuit zijn werkelijkheid spreekt. Taal, tijd, rust, openheid en vragen stellen zijn hierbij essentieel.

Geesten kunnen verkeerd zijn, stemmen kunnen verkeerd zijn, dominees prediken soms dwaalleer, je gevoel wordt vaak geleid door het Kwaad.

Vertrouw je op dingen die Satan makkelijk kan bereiken? Of op een Bijbel, van wie wij geloven dat deze Gods woord is? Zelfs ik, al geloof ik niet dat de bijbel onfeilbaar is, neem de Bijbel aan als het meest betrouwbare Woord van God.

Het is misschien een andere discussie. Maar, als je de Bijbel's antwoord verwerpt, waarom doe je dat? Omdat je dat antwoord niet wil accepteren? Omdat je dat stukje van je leven niet wil opgeven voor God?

Dat is iets wat ik nog steeds niet begrijp Scape. Mensen willen een antwoord, liefst van God zelf, maar als je dat antwoord laat zien en het is niet wat ze zouden willen, hebben ze de neiging het te verwerpen. Waarom?

[Shito]

[...]

OT vs NT: Jezus zelf zegt dat we de Wet moeten volgen, dat Hij hem niet heeft verworpen, dat zegt hij tijdens de bergrede. Duidelijk genoeg voor mij dat de Wet niet verdwenen is; ook Johannes spreekt erover dat je Gods Wetten moet blijven volgen, en al helemaal als je vol bent met de Geest.

context: ik vat je logica niet. Er staat nergens dat het gaat om een al getrouwd iemand. Of mag incest wel als je niet getrouwd bent? Of mag seks met dieren wel als je niet getrouwd bent? Etcetera.

Kun je dat uitleggen hoe je erbij komt? In je eigen woorden?

[PureImmortalSoul]

Met alle respect plaats ik zonder toestemming nogmaals een eerder gepubliceert werk van een ervaringsdeskundige.
De nodiging gaat uit je in te leven in de schrijver, de situatie

God wat is het donker
wat vliegt de nacht mij aan.
'k hoor nu al al die stemmen
die bij het daglicht spreken gaan.
Een mens te zijn als velen
dat is mij nooit gelukt.
En daardoor liep ik dag en nacht,
ja jarenlang gebukt.
En God waar blijft Uw licht dan,
als het bijna niet meer gaat.
Ik kan mij eenzaam voelen,
of zelfs U mij dan verlaat!
En kijk, daar komt de zon op!
Bent U er dan toch voor mij?
De vreugde duurt maar even
en is dan plots voorbij.
Want hoor daar zijn die stemmen:
hé, mietje, homofiel!
Zo kreeg ik door de jaren heen
die krassen op mijn ziel.
Ik ben niet als een ander
dat vindt men nogal naar.
Maar zelf is men bekrompen;
dat vind ik toch zo raar!
Want als ze zelf zo waren
zoals ik ter wereld kwam;
Dan hielden ze hun mond dicht
en schrokken ze zich lam!

(c) Arend, 2005

...nieuwe ronden, nieuwe kansen

Aardmannetje, dank dat je mijn gedicht nog eens in beeld bracht. Na alle reacties ,die in tussentijd geplaatst zijn, gelezen te hebben, doe ik bij deze dus nog eens hetzelfde!

Groet,

Arend

[froske]

shito schreef:

Het is misschien een andere discussie. Maar, als je de Bijbel's antwoord verwerpt, waarom doe je dat? Omdat je dat antwoord niet wil accepteren? Omdat je dat stukje van je leven niet wil opgeven voor God?

Dat is iets wat ik nog steeds niet begrijp Scape. Mensen willen een antwoord, liefst van God zelf, maar als je dat antwoord laat zien en het is niet wat ze zouden willen, hebben ze de neiging het te verwerpen. Waarom?

Het Bijbel's antwoord is niet helemaal duidelijk, anders was er ook geen discussie van meer dan 40 blz. En je spreekt over een STUKJE van je leven. Ik weet niet of je er ooit eens over hebt nagedacht wat dit voor gevolgen heeft? Dat stukje is dan opeens veel groter. Het betekent wel, als jou standpunt wordt nagevolgt wordt, dat zo iemand nooit iemand naast zich heeft om mee te leven dan alleen misschien goede vrienden. Verder betekent het dat je nooit geen kinderen zult krijgen. En daarbij komt nog het onbegrip van een aantal mensen en misschien zelfs wel in je eigen familie...Ik wil niet zeggen dat dit direct het grootste kruis is om te dragen want ik kan talloze dingen bedenken die nog veel erger zijn dan dit! Ik hoef ook geen medelijden of wat dan ook, ik wilde je alleen even laten zien dat dit geen klein stukje van je leven is.

Het gaat nu niet over een antwoord verwerpen, maar over een antwoord begrijpen. En jij gaat er helemaal van uit dat alleen jouw antwoord klopt. Ik ben blij dat je zelf zo overtuigt bent van je antwoord maar ik vraag me af of je nog zo overtuigt was van je antwoord als je zelf homo was geweest. Ik wens het niemand toe ook jou niet maar ik denk toch dat als je een antwoord wilt geven, je ook enigsinds wat inlevingsvermogen moet hebben.

OT vs NT: Jezus zelf zegt dat we de Wet moeten volgen, dat Hij hem niet heeft verworpen, dat zegt hij tijdens de bergrede. Duidelijk genoeg voor mij dat de Wet niet verdwenen is; ook Johannes spreekt erover dat je Gods Wetten moet blijven volgen, en al helemaal als je vol bent met de Geest.

context: ik vat je logica niet. Er staat nergens dat het gaat om een al getrouwd iemand. Of mag incest wel als je niet getrouwd bent? Of mag seks met dieren wel als je niet getrouwd bent? Etcetera.

Kun je dat uitleggen hoe je erbij komt? In je eigen woorden?

Als je de tekst in de context leest en je verdiept in de achtergronden van de tekst en de tijd waarin dat bijbelboek is geschreven kom je erachter dat het gaat om mannen die al getrouwd waren met een vrouw maar dan overspel pleegden met mannen. Het gaat hier dus om overspel! wetten over Incest en seks met dieren staan ook in Leviticus. Jammer dat je alleen de wetten eruit haalt die niet op jouw van toepassing zijn. In hetzelfde bijbelboek staan ook wetten over kleding, wetten voor de boeren, wetten over vlees etc. Die worden allemaal ook niet meer nageleefd dan alleen door de extremisten. Ik zou eerst wel eens een verklaring willen hebben voor die wetten. Hoe moet ik die dan opvatten volgens jou? Ik heb genoeg van mijn opvattingen laten zien over al die teksten die je hebt genoemd, nu wil ik wel eens horen wat jouw opvattingen over die andere wetten zijn.

b.v.d.

[Serenity]

zo'n soort discussie beslaat alleen 40 bladzijden als men niet accepteert wat de bijbel erover zegt, en dat is vaak het geval.

[sela]

nu wil het feit dat de bijbel als je 'm nauwgezet leest, niets zegt over homosexualiteit m.b.t. een homogene relatie.

daardoor hebben sommige reacties misschien minder te maken met het niet willen accepteren van de bijbel, dan je denkt.

namelijk: niemand weet zeker wat God wil. dus heeft de 1 niet gelijk. en de ander ook niet. dan krijg je dat, 40 pagina's..

[essieee]

zo'n soort discussie beslaat alleen 40 bladzijden als men niet accepteert wat de bijbel erover zegt, en dat is vaak het geval.

Is dat zo? wat als je het zelf bent en het er zoooo moelijk mee hebt.....

[PureImmortalSoul]

Ik kan me de gedachtegang van Shito wel begrijpen. In de bijbel staat voor mij duidelijk gescheven dat een homoseksuele relatie verboden is. Niet alleen teksten in het oude testament (Eerder aangehaald door Shito en Arco), maar ook in het nieuwe testament.

Romeinen 1 vers 26 en 27
Daarom heeft God hen overgegeven tot oneerlijke bewegingen; want ook hun vrouwen hebben het natuurlijke gebruik veranderd in het gerbuik tegen nature.
En insgelijk ook de mannen, nalatende het natuurlijk gebruik der vrouw, zijn verhit geworden in hun lust tegen elkander, mannen met mannen schandelijk bedrijvende, en de vergelding van dwaling, die daartoe behorende, in zichzelven ontvangende.

Er zijn mensen die zeggen 'met het onnatuurlijke wordt bedoeld dat mensen die een heterofiele geaardheid hebben homoseksueel worden. Dit zou zondig zijn. Als je het zo uit gaat leggen, zou het dus ook zondig zijn als je zou veranderen in een homofiel naar een heterofiel. Dat lijkt me nogal owaarschijnlijk..

Nou, hier wil ik wel even op reageren:

Sorry hoor, maar lees nou eens even terug wat je zelf schrijft!
(dan heb ik het vooral over het dik afgedrukte gedeelte)

Wat een onzin!
In de Bijbel lees je verhalen (o.a. het verhaal van Sodom en Gomorra) waar staat dat alle mannen van Sodom, van de jongste tot de oudste, hun huizen verlieten (dus ook hun vrouwen \ gezinnen achterlieten) en naar het huis van Lot trokken om seks te hebben met zijn mannelijke gasten. (wat ook nog eens engelen bleken te zijn, maar dat terzijde.)
Dan heb je een duidelijk voorbeeld van mannen die uit geilheid, lust, (of hoe je het ook maar wilt noemen) hun natuurlijke omgang met een vrouw opgeven om seks te hebben met andere mannen. (Het gaat hier dan ook nog eens over een grote orgie, maar goed.)

Dat is toch iets compleet anders dan dat je (zoals ik) vanaf je pubertijd merkt dat jouw geaardheid een homofiele geaardheid is?
Ik voelde me niet eerst aangetrokken tot vrouwen en ging voor een verzetje maar eens een omslag maken naar mannen!
Ik denk dat je zulke dingen wel duidelijk moet scheiden!

In het Bijbelgedeelte dat je beschrijft uit Romeinen staat toch echt duidelijk dat ze hun 'natuurlijke omgang' met een vrouw opgegeven hebben........ Nou, ik heb nooit iets opgegeven hoor! Het is er gewoon nooit geweest!

Dat het dan dus ook zondig zou zijn om te veranderen van een homofiel naar een heterofiel vind ik de domste uitleg allertijden.

Weer wil ik hier even twee dingen scheiden.

Homofilie (of zelfs homoseksualiteit) kan naar mijn idee meerdere oorzaken hebben!
Ik geloof (lees a.u.b. goed: IK GELOOF) (ik zeg dus niet 'ik weet zeker')
.........
Ik geloof dat van de verschillende theorieën die je erover hoort er meerdere kunnen kloppen.
Psychologisch bekeken is het niet ondenkbaar dat iemand homofiel kan worden omdat er in zijn ontwikkelingsperiode \ pubertijd \ tienertijd dingen 'mis' zijn gelopen. Een verstoorde vaderverhouding, seksueel misbruik,...(en zo nog een aantal redenen) zouden ervoor kunnen zorgen dat iemand in een seksuele indentiteitscrisis beland. Vele psychologen geloven dat deze theorie ook waar kan zijn. In dit geval geloof ik, dat iemand kan 'veranderen' in een persoon met een heterofiele geaardheid.
Het gaat dan immers om homofiele gevoelens die ontstaan zijn vanuit een 'verstoorde' \ ingrijpende \ of 'seksueel misbruike' situatie.
(Zo ken ik bijvoorbeeld een meisje, dat door een aantal jongens seksueel misbruikt is en sindsdien alleen nog maar relaties met meisjes aangaat. De voorbeelden zijn dus duidelijk aanwezig!)

Maar,..... als iemand vanaf kinds af aan al homofilie in zich heeft zitten omdat dit bij die persoon 'in de genen' zit,..... (iets waar een hoop Christenen niet aan willen geloven....) denk ik dat je er niet van kan veranderen! ( Hoe zou iemand bijvoorbeeld van zijn Syndroom van Down kunnen veranderen?! Dat is immers ook iets dat genetisch bepaald is! ) Ik denk dat we eerlijk moeten (kunnen) zijn, en dan toch echt toe moeten geven dat het hier niet gaat om een situatie waarin men de natuurlijke omgang met een vrouw opgeeft, om die om te wisselen in een seksuele omgang met een man.

Wat ik er nog als 'persoonlijk stukje' aan toe wil voegen is dat ik zelf de strijd van verandering gestreden heb! Er is met mij gebeden, men heeft handoplegging bij mij gedaan, en noem zo maar op!
Ik heb mezelf tevens jaren suf gebeden tot God of ik alstublieft veranderd mocht worden. En weet je? Het is nooit gebeurt! Terwijl God het zeker kan! Want als we van Jezus lezen dat Hij lammen liet lopen en blinden liet zien?!! Maar goed. Het is dus niet gebeurt!
En weet je? Dan hoor je wel eens van die prachtige 'veranderings' verhalen..... Mensen die homofiel waren en daar nu van 'verlost' zeggen te zijn....... Ik kon mezelf wel wat aandoen... Waarom zij wel, en ik niet? Was mijn geloof te klein? Was ik het niet waard?
Ik ging het allemaal bij mezelf leggen,......
Totdat.....
Ik op een dag, op mijn werk, eens om mij heen zat te kijken.
Ik heb het geweldige voorrecht om met verstandelijk gehandicapten te werken....
En opeens dacht ik.... Als ik vanaf de geboorte al zo ben,..
En als ik dan tot die 'doelgroep' behoor waarbij het genetisch bepaald is...
Dan zal ik ook wel nooit veranderen. Ik heb namelijk ook nog nooit iemand met het Syndroom van Down zien veranderen. Nu hoop ik niet dat mensen denken dat ik homofilie wil vergelijken met een verstandelijk gehandicapte,... maar ik wil ermee aangeven dat sinds de zondeval we in een gebroken wereld leven waarin bepaalde ' afwijkingen van het volmaakte, zoals het eerder was' voorkomen! Daar zullen we mee moeten leven. (hier op aarde tenminste)

Dat mijn natuurlijke omgang door mij ervaren wordt als zijnde de omgang met een man, zal zeker afwijkend zijn van hoe het in het paradijs is bedoeld! Maar wie durft er zijn of haar vinger op te steken als ik zou vragen: ' wie is er hier nog zoals we bedoeld waren vóór de zondeval?' Niemand toch? We zullen allemaal toe moeten geven dat we imperfect zijn! Dat we in gebrokenheid leven!
Daarin moeten we strijden tegen zonden, daartoe worden we allemaal opgeroepen!
Ik denk alleen dat je een wezenlijk verschil moet maken tussen zonden en tussen 'zijn'. Zonden pleeg je, homo ben je. (als ik voor mijzelf spreek dan in ieder geval.) Dat mijn seksuele geaardheid is zoals die is, kan ik niet helpen! Het zou voor mij dan ook super tegennatuurlijk zijn om met een vrouw een relatie (en ook een seksuele relatie) aan te gaan. Ik denk dat ik dan pas echt zondig! Ik zal deze vrouw namelijk nooit echt honderd procent lief kunnen hebben! Ik zal op seksueel gebied walgen van haar! Dat lijkt mij pas erg! Nu hoor ik vele van jullie al zeggen en\of denken: 'ja, maar dat moet je ook niet doen.' 'Je moet in vredesnaam de strijd aangaan en alleen blijven!' (die opmerking heb ik echt al heel vaak gehoord.) Was God niet zelf Diegene die zei: het is niet goed dat de mens langer alleen blijft?
Oké, ik geef toe: God gaf de man toen een vrouw!
Maar dat was ook wel voor de zondeval, en Adam had dus een heteroseksuele geaardheid!
Ik geloof dat het vanuit Gods perfekte schepping de bedoeling was, dat een man met een vrouw samenleefde! Alleen het feit al dat een man en vrouw zich samen kunnen voortplanten, geeft voor mij al aan dat dit vanuit het grondbeginsel Gods bedoeling was!
Maar ik zal moeten leven met mezelf, in de gebrokenheid waarin we nu leven! Andere tijd, andere situatie, andere omstandigheden dus!

Als het allemaal zo makkelijk lag, als velen van jullie beweren (zo van: je moet dat gewoon niet doen...) dan waren we snel klaar.
Het ligt zo makkelijk nog niet! We worden, nu we in gebrokenheid leven, toch echt geconfronteerd met 'afwijkingen' in hoe het in den beginne bedoelt was! Een voorbeeld wat niet direct met homofilie te maken heeft:

Iedereen weet (hoop ik) dat er ook mensen geboren worden die 'tweeslachtig' zijn. Deze mensen hebben zowel het mannelijke als het vrouwelijke geslachtsorgaan. Deze mensen moeten operatief behandeld worden. Nou, zeg het maar: moet deze persoon 'mannelijk' of 'vrouwelijk' worden? Vaak moeten ouders al beslissen 'wat het gaat worden'. Men kan (ivm complicaties) namelijk niet wachten tot de persoon in kwestie zelf aan kan geven of diegene zich 'man' of 'vrouw' voelt. Dat is dus wel erg moeilijk. Je weet nooit of jouw keuze later aansluit bij de seksuele geaardheid van jouw kind.
Met een beetje geluk heb je de goede keuze gemaakt en sluit het geslacht van jouw kind aan bij zijn of haar seksuele geaardheid. Niets aan de hand! Maar als dat nu niet zo is?

Weet je, terwijl ik dit schrijf denk ik: ' dan gaat het er dus puur om, of zijn of haar seksuele geaardheid overeenkomt met het geslachtsdeel dat hij of zij behouden heeft. Is het een man, en valt hij op vrouwen dan kan hij dus een relatie hebben, maar is het een man, en valt hij op mannen, dan kan dat dus niet. Enkel en alleen, omdat jij dan als ouder de verkeerde keuze gemaakt zou hebben...

Oké, misschien is dit allemaal erg ver gezocht, (zowieso een erg moeilijke kwestie) maar ik wil er maar mee aangeven dat het dus echt niet zo makkelijk ligt!

Goed,..... ik zal hier wel veel stof mee doen opwaaien, dus ik lees de reakties wel weer!

Groeten,

Arend

[henkie]

De discussie over Refoweb en homoseksualiteit is gesplitst en hier te vinden:
http://forum.refoweb.nl/viewtopic.php?t=13004

[moppie]

Om aan te geven dat niet alle kerken een andersgeaardde er gelijk uitgooien hier een stukje dat ik vanmorgen las in onze kerkbode.

geschreven door ds. D. Dunsbergen

Homofiel…
Wat is het eerste waar u aan denkt, als u dit kopje leest? Is het misschien aan de extravagante botenoptocht in de Amsterdamse grachten begin augustus, beter bekend als de Gay Parade? Of aan mensen die moeilijkheden krijgen als ze openlijk zeggen tegen homoseksuele praktijken te zijn? Misschien denkt u aan heel andere dingen. Zou iemand die homofiel/lesbienne is, zich thuis kunnen voelen in onze gemeente? Is er wel plek voor mensen die anders geaard zijn in de kerk? Wat zegt de Bijbel nu over deze dingen? Hoe moeten we er in de praktijk mee omgaan? Aan deze zaken wil ik een themapreek wijden. Dat komt natuurlijk niet zomaar uit de lucht vallen.
Wij hebben ook broeders en zusters die worstelen met 'anders geaard' zijn. Het is goed om daar aandacht voor te hebben. Wellicht iets voor verenigingen en clubs om op in te haken

Bij deze wil ik iedereen uitnodigen die vanuit bijbels perstectief eens tegen deze materie aan wil kijken. ZOdra ik de datum en tijd weet zal ik dat posten

[gurl]

Ik geloof dat van de verschillende theorieën die je erover hoort er meerdere kunnen kloppen.
Psychologisch bekeken is het niet ondenkbaar dat iemand homofiel kan worden omdat er in zijn ontwikkelingsperiode \ pubertijd \ tienertijd dingen 'mis' zijn gelopen. Een verstoorde vaderverhouding, seksueel misbruik,...(en zo nog een aantal redenen) zouden ervoor kunnen zorgen dat iemand in een seksuele indentiteitscrisis beland. Vele psychologen geloven dat deze theorie ook waar kan zijn. In dit geval geloof ik, dat iemand kan 'veranderen' in een persoon met een heterofiele geaardheid.
Het gaat dan immers om homofiele gevoelens die ontstaan zijn vanuit een 'verstoorde' \ ingrijpende \ of 'seksueel misbruike' situatie.
(Zo ken ik bijvoorbeeld een meisje, dat door een aantal jongens seksueel misbruikt is en sindsdien alleen nog maar relaties met meisjes aangaat. De voorbeelden zijn dus duidelijk aanwezig!)

Maar,..... als iemand vanaf kinds af aan al homofilie in zich heeft zitten omdat dit bij die persoon 'in de genen' zit,..... (iets waar een hoop Christenen niet aan willen geloven....) denk ik dat je er niet van kan veranderen! ( Hoe zou iemand bijvoorbeeld van zijn Syndroom van Down kunnen veranderen?! Dat is immers ook iets dat genetisch bepaald is! ) Ik denk dat we eerlijk moeten (kunnen) zijn, en dan toch echt toe moeten geven dat het hier niet gaat om een situatie waarin men de natuurlijke omgang met een vrouw opgeeft, om die om te wisselen in een seksuele omgang met een man.

Vraagje: hoe weet je of het in je genen zit of dat het een psychologische oorzaak heeft? Jij zegt van kinds af aan maar vanaf dat een kind geboren wordt kan het psychlogische problemen ontwikkelen dus ik vraag m af hoe je zeker kunt weten dat dat niet het geval is?

[Zareb]

zo'n soort discussie beslaat alleen 40 bladzijden als men niet accepteert wat de bijbel erover zegt, en dat is vaak het geval.

Tja, het is nu eenmaal zo dat gesprek rond homoseksualiteit, met name binnen bepaalde kerkgroeperingen (en dan bedoel ik zeker niet alleen de Reformatorische kerken, ook binnen veel Evangelische kerken, de R.K. enz) meestal ontaard in al dan verwerpen van elkaars geloof. Zo van, als jij denkt dat het kan dan geloof je niet genoeg. Dan lees je de Bijbel verkeerd enz. Dus als homo in de kerk ben je bijvoorbaat al veroordeeld, tenzij je eventueel wilt toegeven dat je het wel bent maar het niet doet.

Ook in onze gemeente in Allicante was dat in eerste instantie het geval. Men had er eigenlijk nooit zo over nagedacht en ging gewoon uit van de standpunten die vanuit de traditie zo gegroeid waren. En dan kon men altijd wel wat teksten vinden omdat standpunt te verdedigen. Men ging dus uit van een "vooringenomen" standpunt. En zeker in het vrij traditonele Spanje. Tegen de invoering van het homohuwelijk (stomme naam overigens) stonden hier katholieken en protestanten naast elkaar te protesteren.

Totdat er in onze gemeente vanuit de jongeren vragen kwamen over dit onderwerp. Er is toen een serie avonden georganiseerd waarin dit onderwerp uitvoerig besproken werd. Zelf heb ik hier ook een bijdrage aan mogen leveren. Eerst hebben we uitvoerig gesproken over wat het betekend als je homo bent, hoe je dat een plaats geeft in je leven, hoe dat de seksuele invulling van je leven beinvloed. Ik heb gemeenteleden die vurig tegenstander waren met open mond zien luisteren omdat ze niet de minste kennis hadden van deze zaken.
En pas daarna, toen er een open sfeer was van wederzijds begrip zijn we de Bijbel gaan lezen. Met een open vizier, waarbij getracht werd de eigen vooringenomen standpunten zoveel mogelijk uit te schakelen.
Dit alles heeft geleidt tot het feit dat er nu in onze gemeente een heel open sfeer is rond dit onderwerp.

En toen recent het verzoek kwam van twee vriendinnen om in de gemeente een zegen over hun relatie af te smeken heeft de gemeente daar met instemming op gereageerd. Niet als huwelijksdienst, die blijft bij ons (en m.i. terecht) voor heterokoppels gereserveerd. En er zijn nog steeds gemeenteleden die moeite hebben met de relatie-invulling, maar ze respecteren de keuze omdat ze respect hebben voor de geloofsbeleving van de betrokkenen.

Misschien is het goed dat in dit topic ook eens op dezelfde manier gehandeld word.

[Serenity]

http://www.godfashion.nl/forum/viewforum.php?f=12
twee topics met de titels "homofilie" en "homosexualiteit".
Lees ze eens door als je geinteresseerd bent. Vooral het eind zeg maar, de loop van de discussie.

Ik vind dat het zo zou moeten. Er is wel harde discussie, maar als je eenmaal weet wat je aan elkaar hebt, is er alleen maar wederzijds respect en kun je ook normaal discussieren over het onderwerp, zonder al teveel te gaan oordelen.

Prachtig om te zien hoe janis zich opstelt in die discussies, en hoe het uiteindelijk eindigt. Zo zou het moeten, het ideaalbeeld misschien.