NIET aan het avondmaal gaan......

[Pieter]

Ik denk dat we nu een weinigje off-topic gaan, maar alla...

Goed, stel dat Jezus mijn Verlosser wil zijn, maar ik er nog niet over uit ben of ik wel verlost wil/moet worden...

Wat dan?

Ik breng het wellicht wat zwart-wit, maar zo is het wel. Ik denk dat het weigeren van Jezus' uitgestoken hand gelijk staat aan het afwijzen van Zijn verlossing. Desalnietemin denk ik dat er een wezenlijke verandering in mijn leven moet komen, vooraleer ik die uitgestoken hand kan aanvaarden.

Vermoedelijk is dat precies het punt waar veel orthodoxe christenen mee vastlopen...

Als je niet weet of je wil dat Jezus je Verlosser is en je Hem nodig hebt moet je allereerst geen belijdenis doen en bovendien ook niet aan het avondmaal gaan.

Ten principale heb je natuurlijk gelijk, maar daarmee ga je voorbij aan de cultuur die in de meeste bevindelijk-gereformeerde kerken heerst. Daar doe je namelijk belijdenis als je ongeveer een jaar of 20 bent en je bij je kerkgenootschap thuisvoelt.

Hoe moeten jongeren die in deze cultuur opgroeien hier dan mee omgaan? Want die zet jij nu in één klap buitenspel, terwijl velen van hen hier enorm mee worstelen.

[Cisca]

In feite, doe je dan geen belijdenis, maar geef je te kennen, dat je het eens bent, met wat in die kerk geleerd word, is dat het verschil?

[Pieter]

Ja, ik denk dat velen vanuit dat perspectief belijdenis doen. Zo ook ik.

[Cisca]

Sorry dat ik het zeg, maar, dan zou men je beter op een bepaalde leeftijd een formulier kunnen laten tekenen waaruit dat blijkt.

Dan kun je later tenminste belijdenis van je geloof afleggen.

[Marnix]

Ik denk dat we nu een weinigje off-topic gaan, maar alla...

Goed, stel dat Jezus mijn Verlosser wil zijn, maar ik er nog niet over uit ben of ik wel verlost wil/moet worden...

Wat dan?

Ik breng het wellicht wat zwart-wit, maar zo is het wel. Ik denk dat het weigeren van Jezus' uitgestoken hand gelijk staat aan het afwijzen van Zijn verlossing. Desalnietemin denk ik dat er een wezenlijke verandering in mijn leven moet komen, vooraleer ik die uitgestoken hand kan aanvaarden.

Vermoedelijk is dat precies het punt waar veel orthodoxe christenen mee vastlopen...

Als je niet weet of je wil dat Jezus je Verlosser is en je Hem nodig hebt moet je allereerst geen belijdenis doen en bovendien ook niet aan het avondmaal gaan.

Ten principale heb je natuurlijk gelijk, maar daarmee ga je voorbij aan de cultuur die in de meeste bevindelijk-gereformeerde kerken heerst. Daar doe je namelijk belijdenis als je ongeveer een jaar of 20 bent en je bij je kerkgenootschap thuisvoelt.

Hoe moeten jongeren die in deze cultuur opgroeien hier dan mee omgaan? Want die zet jij nu in één klap buitenspel, terwijl velen van hen hier enorm mee worstelen.

Tja, ik keek ook niet naar wat kerken leren maar naar wat de bijbel zegt. Verder, als je weet wat de kerken leren, dan ben je al een heel eind.... je moet dat alleen ook geloven. En waarom zou je eigenlijk je aan een kerkgenootschap binden als je niet eens weet of je plek daar wel is.... omdat je niet weet of je wil gaan geloven? Maar bij die belijdenis belijdt je dat die leer de enige leer van de verlossing is... dus je weet dan blijkbaar wat je moet geloven om je verlost te weten.

[André]

Bedankt voor het plaatsen van het formulier, ik had een idee dat het misschien heel anders zou zijn dan die wij bij de GKV hebben, maar dat is niet zo.
We kunnen wat dat betreft iig op gelijke basis praten.

[Marnix]

Volgens mij is het hetzelfde formulier als bij ons werd gebruikt toen we nog de oude berijming hadden... en alleen wat taalgebruik wat aangepast

[Optimatus]

Pieter, wellicht helpt het als je voordat je naar een H. Avondmaalsdienst gaat, een schuldbelijdenis te doen. In de OKK doen we deze:

Voor u belijden wij,
almachtige God,
voor heel de Kerk
en voor elkaar,
dat wij gezondigd hebben
in gedachte, woord en daad,
in het kwade dat wij gedaan hebben
en in het goede dat wij hebben nagelaten.
Ontferm U over ons
en geef, dat wij U mogen dienen,
vernieuw daartoe ons leven,
door Christus, onze Heer.

Almachtige God,
wees ons genadig,
vergeef ons onze zonden
en geleide ons naar het eeuwige leven.

Amen.

Een schuldbelijdenis werkt vaak louterend, kan ik uit eigen ervaring zeggen.

[Yael]

Ok de uitleg aan Nicodemus,
maar dat komt toch op hetzelfde neer ?
Maar omdat er gezegd is dat mensen af willen wachten tot ze "opnieuw geboren" worden ...Dat lijkt me een heel verkeerd uitgangspunt.
Waar wachten ze dan op: ik bedoel hoe denken ze die wedergeboorte te moeten ervaren.
Het is meer :Sta op , aanvaard de prijs die ik voor je heb betaald in dankbaarheid ,en wordt mijn discipel, volgeling . Als je daartoe bereid bent en die keuze hebt gemaakt ga je ook die weg op.
Als je dat niet wilt en de aadse dingen zijn belangrijker voor je , dan sta je dus in feite je eigen wedergeboorte in de weg. Begrijp je wat ik bedoel?. Je laat de Geest dan niet toe in je hart!!
Dan weet je alles wel in je hoofd , maar je bent niet bereid te volgen ......

Je zou 'ns een HA dienst moeten mee maken in een Reformatorische kerk als het HA formulier wordt voorgelezen dan krijg je al het gevoel van hmmm daaraan voldoe ik zeker niet. (lees hm maar ns;-) )
Maar het is inderdaad geen excuus dat wanneer je met Jezus een persoonlijke relatie hebt om dan te blijven zitten.
Daarbij wordt in de kerk zo moeilijk gedaan (tenminste zo ervaar ik het)over of je mag zeggen of je een kind van God bent en als je dat zegt dan wordt je naar mijn gevoel raar aangekeken.
Ja ik heb een persoonlijke relatie met God en ik schaam me daar niet voor alleen ik leef er niet altijd na.
(jij hebt geluk salty jij hebt al die bagage niet uit de kerk)

[Lalage]

Ik denk dat we nu een weinigje off-topic gaan, maar alla...

Goed, stel dat Jezus mijn Verlosser wil zijn, maar ik er nog niet over uit ben of ik wel verlost wil/moet worden...

Wat dan?

Ik breng het wellicht wat zwart-wit, maar zo is het wel. Ik denk dat het weigeren van Jezus' uitgestoken hand gelijk staat aan het afwijzen van Zijn verlossing. Desalnietemin denk ik dat er een wezenlijke verandering in mijn leven moet komen, vooraleer ik die uitgestoken hand kan aanvaarden.

Vermoedelijk is dat precies het punt waar veel orthodoxe christenen mee vastlopen...

Tja, triest is dat. Want je bent er zo dichtbij! Stel je voor dat jij iemand die aan het verdrinken is een hand wil geven en diegene slaat dat af, hoe voel je je dan? Hoeveel meer verdriet zal Jezus dan wel niet hebben dat zoveel mensen Zijn verlossingswerk, sterven aan het kruis (een gruwelijke dood) niet willen aannemen?

Maar waar de denkfout zit, is dat je eerst 'goed zou moeten leven' voor je bekeerd kunt worden. Terwijl het juist zo gaat dat Jezus eerst in je leven komt en dat Hij je daarna pas gaat veranderen. Je kunt jezelf niet veranderen, dat kan Hij alleen in je doen. Dus de volgorde is niet: leven anders -> bekering, maar bekering -> leven anders.
Jezus ruimt dan de rommel op in je hart, hij bevrijdt je stukje voor stukje van je zonden. Dat is een geweldige ervaring. En dan kan je ook aan het avondmaal gaan, om er nog eens extra aan te denken wat Hij voor je heeft gedaan en hoe gigantisch veel Hij van je houdt.

[André]

Mooi onder woorden gebracht, ik deel je mening.

[Cicero]

Terwijl het juist zo gaat dat Jezus eerst in je leven komt en dat Hij je daarna pas gaat veranderen.

Wat bedoel je precies met 'het komen van Jezus in je leven'?

[Lalage]

Terwijl het juist zo gaat dat Jezus eerst in je leven komt en dat Hij je daarna pas gaat veranderen.

Wat bedoel je precies met 'het komen van Jezus in je leven'?

goede vraag! Eens denken... eigenlijk bedoel ik dat je je hele leven overgeeft aan Jezus. Ik heb het inderdaad wat zwak uitgedrukt.

[Raido]

Binnen de gergem zouden ze het zo zeggen.

1. Jezus komt in je leven : dat is de wedergeboorte
2. Jezus veranderd jou : dagelijkse bekering

Zo zie je maar weer dat sommige dingen helemaal niet zo verschillend heet, het heet alleen wat anders

[Lalage]

Binnen de gergem zouden ze het zo zeggen.

1. Jezus komt in je leven : dat is de wedergeboorte
2. Jezus veranderd jou : dagelijkse bekering

Zo zie je maar weer dat sommige dingen helemaal niet zo verschillend heet, het heet alleen wat anders

amen raido