Collateral schreef:elbert schreef:Collateral schreef:Wel dan? Waarom zei God er dan niets van? Juist degenen over wie Hij Zich ontfermde grossierden veelal in vrouwen...
God kan expliciet spreken en Hij kan het ook impliciet.
Degenen in de Bijbel die meerdere vrouwen hadden, kregen daar vrijwel altijd problemen mee: Abraham (Sara en Hagar), Jakob (de hele geschiedenis met zijn 4 vrouwen), Ruben (Bilha, ontneming van de eerste zegen), Salomo (afgoderij via buitenlandse vrouwen, gevolgd door het oordeel van de opsplitsing van zijn rijk) enz.
Je kunt dit moeilijk succesverhalen in hun huwelijken noemen.
Tsja, het is nogal makkelijk om dat af te schuiven op het ongenoegen van God over hun polygamie.Je zou net zo goed kunnen zeggen dat het beter is om geen kinderen te krijgen, wijzend op Job met wiens kinderen het niet zo goed afliep, of juist dat monogamie niet aan te raden is omdat Eva Adam heeft verleid.
Het kwaad in de wereld is niet beperkt tot de gevolgen van polygamie inderdaad. Was het maar zo makkelijk. Maar dat was ook niet mijn bedoeling om het zo simplistisch voor te stellen.
Collateral schreef:Verder ga je heel selectief te werk met het noemen van voorbeelden. Ik lees over de vrouwen van bijvoorbeeld Ezau, David, Gideon, Rehabeam, Abia en Jojada weinig negatiefs. Is snap dus niet zo goed wat je bedoelt met "ze kregen er vrijwel altijd problemen mee."
Laten we het rijtje maar eens afgaan:
Ezau - trouwde met twee Hethitische vrouwen die voor Izaak en Rebekka een bitterheid des geestes waren (Gen. 26:34-35). Nu is het wel zo, dat de oorzaak van die bitterheid het feit was dat hij
Hethietische vrouwen trouwde, die niet in dezelfde God als Izaak en Rebekka geloofden en de Hethietische afgoden dienden. Zie ook Gen. 27:46 over deze kwestie. Omdat Ezau zag dat die vrouwen kwaad waren in de ogen van z'n ouders, nam hij maar een vrouw uit de dochters van Ismael (familie dus), nl. Mahalath. Gen. 28:9. Er staat expliciet bij vermeld dat die Mahalath een vrouw was die
boven de Hethietische vrouwen van Ezau stond. Met een beetje fantasie kun je je wel voorstellen dat dit niet zo'n gezellige sfeer in het gezin van Ezau zal hebben veroorzaakt.
David - overspel met Bathseba, straf van God, dood van het kind van Bathseba. En de voorzegging dat het zwaard van het huis van David niet zou wijken (2 Sam. 12:10).
David had meerdere vrouwen (Ahinoam, Abigail, Michal, Bathseba) en meerdere kinderen bij die vrouwen, wat een probleem gaf bij de erfopvolging: Amnon, Absalom, Adonia, Salomo. Amnon verkrachtte Thamar, de zuster van Absalom, Absalom laat Amnon doden om vervolgens zelf de macht te grijpen (2 Sam. 13-15). Adonia wilde later koning zijn ten koste van de aangewezen troonopvolger Salomo en werd later ook door Salomo gedood. (1 Kon. 1-2).
Gideon - had vele vrouwen en 70 zonen (Richt. 8:30). Bij een bijvrouw verwekt hij bovendien Abimelech. Abimelech laat alle zonen op 1 na doden en roept zichzelf tot koning uit, maar wordt gedood bij het beleg van Sichem (de stad die hem notabene geholpen had bij het doden van zijn broers). Een happy end zit hier dus ook niet aan vast.
Rehabeam - hij had vele vrouwen (18 vrouwen en 60 bijvrouwen) en er staat zelfs dat hij de veelheid van vrouwen begeerde (2 Kron. 11:23), wat op z'n minst als overspeligheid moet worden aangemerkt. Vlak daarna staat vermeld dat hij de wet des Heeren verliet en er volgt straf. Verder staat er vermeld dat hij een zoon was van een Ammonitische vrouw (die dus blijkbaar met Salomo getrouwd was geweest en wat God uitdrukkelijk verboden had in zijn wet) en dat hij deed wat kwaad was in Gods ogen. Niet een uitdrukkelijke zaak van oorzaak en gevolg qua polygamie en het kwaad, maar een succesverhaal is het ook niet: Rehabeam is een koning in een lange rij waarvan gezegd wordt dat hij deed wat kwaad was in de ogen des Heeren.
Abia - had 14 vrouwen, 22 zonen en 16 dochters. Van hem wordt het volgende gezegd:
1 Koningen 15:3- En hij wandelde in al de zonden zijns vaders, die hij voor hem gedaan had; en zijn hart was niet volkomen met den HEERE, zijn God, gelijk het hart van zijn vader David.
De priester Jojada koos voor de jonge koning Joas twee vrouwen uit. Na de dood van Jojada gaat Joas naar andere raadsheren luisteren en hij doodt de zoon van Jojada (2 Kron. 24). Enfin, er wordt hier verder weinig goeds verteld.
Collateral schreef:
Inderdaad, God kan impliciet spreken, maar in dit geval is God niet duidelijk. Als polygamie in Gods ogen een gruwel zou zijn, zou je mogen verwachten dat Hij het expliciet had verworpen, zoals Hij veel onbeduiderende dingen (zoals het eten van garnalen) ook expliciet heeft verworpen.
In Genesis 2 staat al dat 1 man bij 1 vrouw hoort, dus onduidelijk is het niet. Verder blijkt uit de objectieve verslaggeving (dat is wat anders dan dat het de gewoonste zaak van de wereld zou zijn) die de Bijbel over polygamie doet, dat het meestal geen fijne bedoening was in de gezinnen waar het voorkwam. We moeten daarbij bovendien bedenken, dat de bijbelboeken waarin deze zaken beschreven worden, een historisch beschrijvend karakter hebben, met hooguit een beknopt commentaar van de bijbelschrijver. Meestal wordt uit de geschiedenis vanzelf wel duidelijk, wat wel en niet goed in Gods oog is.
Laat de woorden van mijn mond en de overdenking van mijn hart welgevallig zijn voor Uw aangezicht, HEERE, mijn rots en mijn Verlosser! (Ps. 19:15)