aardmannetje schreef:ja, maar zolang me dat het gevoel geeft bewust te blijven van alles wat ik (wil) doe(n) geef ik de voorkeur aan niet in gaan op erotische verlangens (oh ja daar ging het over).
o ja? gaat het daar over?
Momenteel logeert een goede vriendin bij mij en zij had dit antwoord gelezen. Toen we na het tennissen in de sauna zaten te relaxen begon zij hierover. En toen vroegen wij ons af: is het delen van lichamelijkheid per definitie gelijk aan erotische verlangens, of is het een logisch gebeuren dat gewoon ontstaat?
Tussen ons bestaat er een sterke band. We kennen elkaar in elk opzich van haver tot gort. Zien elkaar naakt, knuffelen, slapen in één bed enz, maar er is eigenlijk nooit geen erotische spanning.
Tja, wij kwamen er niet uit maar constateerden dat het fijn en vertrouwd was en dat we deze band heel belangrijk vonden
dan 'help' tegen die opwinding. De kwetsbaarheid ligt er voor mij hierin dat ik er niet voor kies om die opwinding te beleven en dat maakt afhankelijk...ik kan er wel voor kiezen er niet op in te gaan, ik leg het niet het zwijgen op, keur mezelf ook niet af, en ik wil gaan voor een vertrouwensband. Ik moet er aan wennen als iemand zo close met mij wil/kan zijn, dat doet goed maar vraagt van mij emotioneel ook veel.
Al vraag ik me wel af of je het niet te rationeel bekijkt.
