Jozua -> oorlog

[Cathy]

Welke bronnen heb je hiervoor?

ik haal dit uit het boek "brieven van een scepticus" waarin een zoon (hoogleraaar filosofie en theologie" een briefwissing heeft met zijn bejaarde agnostische vader.

mooi boek.

Mooi boek idd, ; gevonden.......helaas geeft Boyd geen bronnen voor z'n beweringen.
De linken van spacy zien er interesant uit, bedankt!

[Peter L]

Ik heb eens de volgende verklaring gelezen (ik zeg niet, dat het klopt, ik leg het alleen maar even aan jullie voor):

• De religie van de Kanaänieten was zeer occult en had zeer grote uitwassen, erger dan andere volken in het Oude Oosten.
• Paulus leert, dat afgodenoffers offers aan boze geesten waren. Je kunt er van uitgaan, dat de Kanaänieten zwaar bezeten mensen waren.
• In het Nieuwe Testament drijft Jezus boze geesten uit. Jezus kwam dus ook voor bezetenen een oplossing brengen.
• In het Oude Testament wordt er niet gesproken over bevrijding voor bezetenen. Zij moesten worden gestenigd. Kennelijk was dat de enige manier, om de rest van het volk tegen deze duistere machten te beschermen.
• Bij de Kanaänieten was er sprake van een bezeten volk, dat woonde op de plaats die God voor Israël had bestemd. Israël was niet zo maar een volk, maar uitverkoren om de Messias voort te brengen en dus uitverkoren om een instrument van God te zijn, om het heil in de wereld te brengen. Daarvoor moest de plaats waar ze woonden gereinigd worden van duivelse invloeden.
• De opdracht tot vernieting was dan ook een eenmalige, plaatsgebonden uitzondering op het verbod gij zult niet doden.
• Niemand heeft vandaag de dag het recht, dit als precedent te zien, omdat niemand - ook het tegenwoordige Israël niet - nog deze specifieke roeping heeft, om de Messias in de wereld te brengen.

't Is maar een theorie. Zelf vind ik het wat te 'geconstrueerd' en niet voldoende bijbels onderbouwd. Wat vinden jullie?

[elbert]

Ik denk dat je Jozua 8 in het kader moet zien van al het voorgaande (de 5 boeken van Mozes). Daarin wordt verhaald van de zondeval, de moederbelofte (Gen. 3), de roeping en verkiezing van Abraham met de belofte van de beerving van het land waartoe hij geroepen was. Een belofte die bevestigd werd aan Izaak en Jakob. En toen het volk in Egypte verbleef, duurde het meer dan 400 jaar voordat God Zijn belofte aan dit volk ging vervullen: de uittocht uit Egypte onder leiding van Mozes en de intocht in en verovering van het land Kanaan.

De reden waarom de heidense volken uit Kanaan worden verdreven, wordt ons beschreven in Deuteronomium 9 (de toespraak van Mozes vlak voor zijn dood):

5 Niet om uw gerechtigheid, noch om de oprechtheid uws harten, komt gij er henen in, om hun land te erven; maar om de goddeloosheid dezer volken, verdrijft hen de HEERE, uw God, voor uw aangezicht uit de bezitting: en om het woord te bevestigen, dat de HEERE, uw God, aan uw vaderen, Abraham, Izak en Jakob, gezworen heeft.

Dus de heidense volken worden verdreven vanwege hun goddeloosheid.
Aan de andere kant beerft het volk Israel dit land niet omdat ze een haar beter zouden zijn, maar vanwege de verkiezing en het verbond dat God heeft gesloten. Hij is trouw aan Zijn eigen Woord, ook al is zijn volk vaak zo ontrouw.

Aangezien het volk Israel zelf geen haar beter was dan de heidense volken, rijst de vraag met welk doel God dit volk uitverkoren heeft. Daarvan lezen we ook in de profetie van Mozes:

Deut. 18:15 Een Profeet, uit het midden van u, uit uw broederen, als mij, zal u de HEERE, uw God, verwekken; naar Hem zult gij horen;
16 Naar alles, wat gij van den HEERE, uw God, aan Horeb, ten dage der verzameling, geëist hebt, zeggende: Ik zal niet voortvaren te horen de stem des HEEREN, mijns Gods, en ditzelve grote vuur zal ik niet meer zien, dat ik niet sterve.
17 Toen zeide de HEERE tot mij: Het is goed, wat zij gesproken hebben.
18 Een Profeet zal Ik hun verwekken uit het midden hunner broederen, als u; en Ik zal Mijn woorden in Zijn mond geven, en Hij zal tot hen spreken alles, wat Ik Hem gebieden zal.

Mozes profeteert hier dat de Messias uit dit volk geboren zal worden. In Hem zullen al de voorgaande beloften die God heeft gedaan, vervuld worden.

Die beloften omvatten het volgende:
- Hij zal de kop vermorzelen van de slang (Gen. 3:15).
- Hij is de oorzaak voor het verbond dat God sloot met Abraham. In Abraham zullen alle geslachten van het aardrijk gezegend worden (Gen. 12:3). Diezelfde belofte ontvingen ook Izak (Gen. 26:4) en Jakob (Gen. 28:14). Dit vindt zijn volledige vervulling in Christus, Die uit het volk Israel geboren is (Gal. 3:16, 3:29).

In deze heilsgeschiedenis is de verovering van het land Kanaan door het volk Israel een schakel. Tevens is het een vervulling van de landbelofte die God aan Abraham deed (Gen. 17:8 )

Afijn, theologisch gezien kun je hier wel een paar boeken over schrijven.

[Peter L]

Enfin, Elbert, wat jij schrijft is wat minder expliciet, dan de verklaring, die ik van horen zeggen opschreef, maar er staan dus wel overeenkomstige elementen in.

[Nathanael]

Ik heb eens de volgende verklaring gelezen (ik zeg niet, dat het klopt, ik leg het alleen maar even aan jullie voor):

• De religie van de Kanaänieten was zeer occult en had zeer grote uitwassen, erger dan andere volken in het Oude Oosten.
• Paulus leert, dat afgodenoffers offers aan boze geesten waren. Je kunt er van uitgaan, dat de Kanaänieten zwaar bezeten mensen waren.
• In het Nieuwe Testament drijft Jezus boze geesten uit. Jezus kwam dus ook voor bezetenen een oplossing brengen.
• In het Oude Testament wordt er niet gesproken over bevrijding voor bezetenen. Zij moesten worden gestenigd. Kennelijk was dat de enige manier, om de rest van het volk tegen deze duistere machten te beschermen.
• Bij de Kanaänieten was er sprake van een bezeten volk, dat woonde op de plaats die God voor Israël had bestemd. Israël was niet zo maar een volk, maar uitverkoren om de Messias voort te brengen en dus uitverkoren om een instrument van God te zijn, om het heil in de wereld te brengen. Daarvoor moest de plaats waar ze woonden gereinigd worden van duivelse invloeden.
• De opdracht tot vernieting was dan ook een eenmalige, plaatsgebonden uitzondering op het verbod gij zult niet doden.
• Niemand heeft vandaag de dag het recht, dit als precedent te zien, omdat niemand - ook het tegenwoordige Israël niet - nog deze specifieke roeping heeft, om de Messias in de wereld te brengen.

't Is maar een theorie. Zelf vind ik het wat te 'geconstrueerd' en niet voldoende bijbels onderbouwd. Wat vinden jullie?

Niemand mag doden en over het leven beschikken dan God alleen. Het staat God vrij om daar een volk of een mens de opdracht voor te geven. Als je deze redenering volgt is het bovenstaande niet nodig.

Wel vragen wij ons mensen af, waarom God deze beslissing nam. Dat is al eerder aangegeven op dit topic: straf. Maar tegelijk voert God ook Zijn andere plannen uit.

De enige vraag die overblijft is: hoe weet je dat dat volk deze opdracht kreeg.
Mijn antwoord is (onder andere): dat is aan God ter beoordeling. Dus niet ik zeg dat het volk dat wel mocht doen of dat het volk Israel die volken niet mochten uitroeien, maar God gaat zeggen of heeft gezegd dat het wel of niet moet/mag.

Overigens, ik geloof Jezus, als hij zegt dat Schrift niet gebroken kan worden. En in die Schrift staat dat God het volk Israel deze opdracht heeft gegeven. Ik kan dus niet controleren via een andere bron of God dat inderdaad gedaan heeft, maar dat hoeft ook niet omdat ik geen rechter ben die dit uit hoeft te zoeken.

[Boekenlezer]

Jozua, wil ik ook nog eens graag bestuderen.
Ik ben momenteel met 1 Koningen bezig. Maar de hele lijn Jozua-Richteren-Samuël-Koningen (heet dat het deuteronomistisch geschiedwerk?) wil ik doornemen.

Goed dat je je hierin verdiept!

[Boekenlezer]

Ik kwam net dit tijdens een zoektocht tegen.
Ik kan me voorstellen dat je hier wel wat aan hebt.

[gertio]

Ik wou het volgende gedeelte aan jullie voorleggen als mogelijke verklaring van het optreden van de Israëlieten in Kanaän.

Ik meng me nu pas in jullie discussie. Ik heb jullie bijdragen doorgelezen maar ik kwam die verklaring nog niet tegen expliciet.

Het gaat om Deut.7,2vv. Daar staat het volgende te lezen:

"Wanneer de HEER, uw God, u de overwinning op hen schenkt, moet u hen doden. U mag geen vredesverdrag met hen sluiten en hen niet sparen. Sta ook geen huwelijksverbintenissen met hen toe; sta uw dochter niet af aan een van hun zonen en zoek bij hen geen vrouw voor uw eigen zoon. Want zij zouden uw kinderen ertoe verleiden de HEER ontrouw te worden en andere goden te dienen. Daarmee zou u zijn toorn over u afroepen en dat zou u meteen met de dood moeten bekopen.

Nee, dít staat u te doen: u moet hun altaren slopen en hun gewijde stenen verbrijzelen, hun Asjerapalen omhakken en hun godenbeelden verbranden. Want u bent een volk dat aan de HEER, uw God, is gewijd. U bent door hem uitgekozen om, anders dan alle andere volken op aarde, zijn kostbaar bezit te zijn."

Daar heb je volgens mij de verklaring de opdracht tot het uitroeien van de Kanaänieten: als Israëlieten en Kanaänieten samen optrekken, winnen de Kanaänieten het.

Ook al zou Israël al die Kanaänieten slaven hebben gemaakt, dan nog waren hun afgodsbeelden, hun feesten en hun seksuele uitspattingen overeind gebleven en was het daardoor in de kortst mogelijke tijd met Israël gedaan.

Het mag vreemd klinken, maar het is waar: afgoden winnen het dan van Jahwe!

Het staat er glashelder: "Want zij zouden uw kinderen ertoe verleiden de HEER ontrouw te worden en andere goden te dienen."

Om Jahwe’s theocratie te vestigen, was er een heilig land nodig, zonder al die afgoderij en zedeloosheid op sexueel gebied van de Kanaänieten. En er was een heilig volk nodig, dat zich helemaal richtte naar zijn eigen koning Jahwe.

Dus Deut.7 bevat volgens mij de sleutel tot de oplossing.