Religie en relatie hebben voor mij zo beiden wel hun persoonlijke connotaties.
Over die ik bij religie heb kun je lezen op
http://forum.refoweb.nl/viewtopic.php?p=708974#708974.
Kort geleden bedacht ik deze:
christelijk - religieus - heidens
Vraag: waar hoort de middelste bij?
Bij relatie heb ik zoiets van: een relatie met God is anders dan een relatie met je medemens.
Immers, je medemens kan je zien en horen. God niet. En daardoor klinkt het woord 'relatie' in de context van het geloof mij als vaag in de oren. Je kan immers niet zo even tegen God gaan praten, en dan hardop een stem terug horen praten. En ik voel er ook weinig voor om op mijn gevoel te gaan drijven, en op mijn inbeeldingsvermogen. Als dat de relatie met God moet zijn, dan pas ik. Dan krijg ik een beetje het idee dat ik mezelf voor de mal loop te houden met allerlei imaginaire gedachten.
In de Bijbel wordt er - gelukkig - een behoorlijk concrete en tastbare vorm aan het fenomeen 'relatie met God' gegeven. Daar heet het: 'berit' (
בְּרִית), dat is: verbond. En de voorschriften van dat verbond zijn er ook bij gegeven - het in acht nemen van dat verbond.
"Voorts zeide God tot Abraham: Gij nu zult Mijn verbond houden, gij, en uw zaad na u, in hun geslachten." (
Genesis 17:9) De relatie met God onderhouden doe je door zijn geboden te onderhouden. (Zie bijv.
Jozua 1:8,
1 Koningen 2:3)
Dat uiteraard niet als vorm, maar met je gehele hart. (
Deuteronomium 6:5)
Daarop richt zich het onderwijs van de Torah (= instructie, onderwijs).
Dat een mens daarvoor wedergeboren moet worden, om daar zijn lust in te ontdekken, staat overigens ook in de Torah:
Deuteronomium 30:6. (Opvallend dat dat in
Deuteronomium 10:16 dan weer meer in actieve vorm staat beschreven.) En dus niet pas ergens in Ezechiël 36.
Zoals bepaalde christenen bezig zijn, is meer religie dan relatie, is in feite de stelling.
Tja, interessante verwoording. Kun je allerlei kanten mee op.
Als je religie dan eens neemt in de vorm van: de menselijke vorm waarin de mens zijn God/god vereert. (Dat is menselijk beperkt, en gaat gepaard met veel misvatting, onzin, bekrompenheid, enz. bedoelt die omschrijving eigenlijk vooral te zeggen. Ook heidense valse religie valt er volop onder.)
Dan is er in het christelijke geloven en praktizeren daarvan veel religie te ontdekken onder het kerkvolk.
Echter, een bepaalde manier van het begrip 'relatie' kan dan ook volop religie zijn. Immers, wanneer dat zweverig gaat worden, een beetje buitenbijbels. Ik zou haast zeggen: ik voel, dus ik geloof. (Verzin ik nu ter plekke.)
Zo maar eens een insteek.