Als je iets anders bedoelt dan gewoon het nieuwe leven dat geboren wordt, begrijp ik je niet helemaal in het eerste punt.
Wanneer de ziel eenmaal begonnen is aan het spel dat leven het kan het niet anders dan zich aan deze wet houden. (karma)
Het tweede punt is, dat mensen een diep verlangen koesteren naar het paradijs. Het is een heimwee naar wat was en niet (nooit???) terugkomt.
Dat zit ons in onze genen.
Het paradijs is enkel een tussen fase. Wanneer je overlijd kan je gaan naar dit paradijs. Je zult daar iedereen weer kunnen ontmoeten die voor jou zijn overgegaan. Maar.... dit is tijdelijk omdat bijna alle mensen zulke wereldse verlangens hebben dat dit een rede is om terug te keren op aarde. In een nieuw lichaam met die omstandigheden zodat jij de mogelijkheid wordt geboden om te ervaren wat je wil.
Echter achter al deze wereldse verlangens zit ons verlangen naar goddelijke liefde. Zoals ik al eerder heb uitgelegd gaat men er vanuit bij de reincarnatie gedachte dat je niet gescheiden bent van deze goddelijke bron van liefde. Het is enkel doordat je niet meer weet dat deze bron jou ware ik is dat je gevangen raakt in het web van dualiteit. Het is enkel door steeds opnieuw hier op aarde te komen dat je je bewust kan gaan worden van deze goddelijke bron die je bent.
Ik heb al eens eerder aangehaald:
Joh. 10-34 Jezus zei: ‘Staat er in uw wet niet geschreven: “Ik heb gezegd: ‘U bent goden’”?
Het derde punt is geen gebrek aan kennis, aan onwetendheid. Het is het gevolg van de zonde - in onze genen zitten daden en misdaden van onze voorvaderen. (Denk aan de Tien Geboden, waarin met zoveel woorden gezegd wordt, dat de ongerechtigheid der vaderen bezocht wordt aan de kinderen tot in het derde en vierde geslacht... ).
Wij allen dragen iets bij ons van wat de voorvaderen gedaan en misdaan hebben. Dat blijkt óók in bepaalde therapieën naar voren te komen en niet alleen in de regressietherapie. Ik zeg: het zit in onze genen - en als ik dat zeg denk ik aan een Bijbels - of dogmatisch, het is maar hoe je het bekijkt - woord: erfzonde...
Onwetendheid slaat hier op zij die een juist leven leiden; dus geen negatief karma opbouwen waardoor zij weer zouden moeten incarneren, maar desondanks in ontwetendheid hebben geleefd omdat zij niet bewust zijn geworden van hun ware aard; goddelijke liefde.
About Afrika, ik denk dat we inderdaad een verlangen hebben naar de goddelijke schoonheid van Afrika maar dit is wel een werelds verlangen. Wanneer je eenmaal weet dat die uiterlijke schoonheid zich in jou bevind maakt het niet meer uit waar je bent want je bent.
Ook het volgende stuk zeg subtiel dat wij in onze kern goddelijk zijn: Rom. 8.14-17
14 Allen die door de Geest van God worden geleid, zijn kinderen van God. 15 U hebt de Geest niet ontvangen om opnieuw als slaven in angst te leven, u hebt de Geest ontvangen om Gods kinderen te zijn, en om hem te kunnen aanroepen met ‘Abba, Vader’. 16 De Geest zelf verzekert onze geest dat wij Gods kinderen zijn. 17 En nu we zijn kinderen zijn, zijn we ook zijn erfgenamen, erfgenamen van God. Samen met Christus zijn wij erfgenamen: wij moeten delen in zijn lijden om met hem te kunnen delen in Gods luister
Tot slot:
...Ik weet dat het ver gaat,maar ik denk wel es na Mr. Green
Probeer eens te voelen......
Leef in Liefde, Shivalingam
