Al enkele jaren heb ik last van overgeefangst. Het laatste jaar is het veel erger geworden, ik vermijd alles waar je van zou kunnen overgeven of misselijk worden, zoals veel eten en vooral mensen met buikgriep.
Het wordt ook wel emetofobie genoemd, een irrationele angst voor overgeven.
heel gezond om dingen te vermijden war je gaat van overgeven.eigenlijk doet iedereen dat namelijk. dat heet: gezond eten. Zieke mensen ontlopen is niet handig, beter voor je weerstand om gewoon te blivjen leven.
Dat het irrationeel is wéét ik wel, maar dat zegt me verder niks. Ik ken niemand die dood is gegaan aan overgeven ofzoiets (en ook al was dat zo, daar ben ik niet bang voor) en het lijkt alsof niemand het echt erg vindt. Okay het is vervelend zegt men dan, maar verder... waar maak je je druk om?
het is niet onzin hoor om bang te zin. dat ben je ergens voor. en die angst moet jegoed gebruiken. EN tegelijk ishet handig om te kijken hoe groot de kans is dat je gaat overgeven, hoe groot de kans is dat je er aan sterft en of het terecht is daar dan bang voor te zijn.
Nou ik maak me er erg druk om, was 50 keer per dag mn handen en als ik hoor dat iemand buikgriep heeft krijg ik een paniekaanval.
Dit heeft er ook aan bijgedragen dat ik depressief ben. Ik ben ook bang voor de toekomst, want iedereen krijgt wel eens buikgriep...
Bij tijden heb ik er weinig last van en vind ik het zelf grote onzin, maar een dag later is het weer helemaal mis. Mijn familie vind ook dat ik me niet moet aanstellen, maar ik ben er 'gewoon' erg bang voor!
viri gaan niet via je handen hoor. Dus dat heeft niet veel zin om dar je handen voor te wassen. Depressief zijn heeft er ook niet veel mee te maken. hou maar eens een lijst bij van de dagen dat je niet overgegeven hebt.
Zijn er meer mensen die dit hebben, en hoe ga je er mee om?
En (hoe) kun je er af komen?
goeie therapie. maar begin eens met bidden. Vraag God wat wat er voor zorgt dat je zo bang bent om te kotsen. Wat is het startpunt van deze dingen geweest?