NIET aan het avondmaal gaan......

[jas]

Klopt. Maar vergeet niet dat Jezus zijn leven niet opofferde zodat jij nog meer de ernst van de zonde in zou zien. Maar om je er van te verlossen, bevrijden. Als het goed is ben je er van bevrijd. Dat wil niet zeggen dat je de ernst er niet van kan inzienn, integendeel. Maar is het een voorwaarde? Sommigen maken dat er helaas wel van.

Nee, het is geen voorwaarde. Maar ik kan me niet voorstellen, dat iemand die van de eeuwige dood verlost is doordat iemand voor hem geleden en gestorven is, zo gemakkelijk over zonde denkt als soms op dit forum het geval is. Dit zeg ik niet om te beschuldigen hoor, maar ik constateer dat soms toch echt. Stel je voor dat je iemand die je van de dood gered heeft, elke keer wanneer je hem tegenkomt, een harde vuistslag in zijn gezicht geeft.
Dat is zondigen.

[Marnix]

Klopt. Wat dat betreft is het goed om er een goede balans in te vinden... in het inzien hoe erg de situatie is/was (zonde, verlossing en nog steeds zondigen) maar niet je gedragen alsof die verlossing helemaal niet plaatsgevonden zou hebben, niet bevrijd zijn van de macht van de zonde. Je hebt gelijk dat we neit moeten gaan nuanceren, doen alsog het allemaal niet zo erg is/was.

Ik ken mensen die de zonde onderschatten/nuanceren... ik ken ook mensen die in het zwart gekleed gaan en altijd maar weer terugkomen bij de zonde, in plaats van bij de verlossing daarvan. De zonde serieus nemen is goed... als men maar niet vergeet ook de bevrijding serieus te nemen. Dan mag er plaats zijn voor dankbaarheid en blijheid.

[Green]

Mijn zonde verzwaart Zijn lijden.

Je bedoelt toch wel verzwaarde Zijn lijden neem ik aan? Anders zou Hij nu nog iedere dag lijden.

[Marnix]

Aan de ene kant heb je gelijk. Jezus heeft geleden.

Maar de bijbel zegt ook dat God de zonde niet kan verdragen... ik denk dat iedere zonde die we doen God pijn doet.

[André]

Mmm, misschien komt het nu zo over dat "wij" als "gastlid" op Refoweb het allemaal zo goed weten enzo.......
Dus ik wil graag ook ruimte laten voor avondmaalganger(sters) die wel aan gaan in een Reformatorische kerk.
En wat mij betreft om te luisteren/lezen hoe zijn/haar ervaringen/gedachten daarover zijn.

OK, ik, gergemmer, zal het proberen.

Toen ik 20 was deed ik belijdenis. Een bewuste stap, maar als je aan mij zou vragen of ik een kind van God was, dan had je denk ik een niet-wetend antwoord gekregen. Ik WIST dat in Christus de enige weg tot het leven is, maar ik durfde niet geloven dat het ook voor mij was. Waarom niet?

Ik ga proberen om het met een voorbeeld duidelijk te maken. Je kan honderd boeken over iemand lezen, maar als je hem niet persoonlijk gesproken hebt ken je hem niet. Ik weet hoe premier Balkende eruit ziet, ik weet hoe hij spreekt, maar ik ken hem verder niet. (Ik zou hem trouwens best willen kennen, maar dat is een ander verhaal.)

Ik had al bedankt voor je openheid.
Wat ik 'anders' meegekregen heb als jij tijdens b.v. de Woordverkondiging en de cath. lessen is dat geloven 'simpeler' is, als je Thomas als voorbeeld neemt dat is dus ongeloof, geloven is dus iets 'aanpakken' wat je niet zelf hebt gezien of meegemaakt hebt.
Dan denk ik als je dat kan accepteren het allemaal wsl iets makkelijker wordt.
Dan kun je (zo als ik het zelf ervaar) avondmaal vieren zoals Jezus het heeft ingesteld en Paulus het later nog eens opnieuw heeft uitgeschreven.

Dit is slechts mijn persoonlijke idee/basis/ervaring hoe ik zeker weet dat ik Gods kind ben en dat het avondmaal 'alleen' maar mij herinnert aan het lijden en sterven van Jezus voor ieder die dat gelooft dat dat zo is.

[leclerc]

Ik begreep uit een anderde draad dat je graag avondmaalsgangers wilde horen in dit topic, andre

Mijn ervaring:
Toen ik net 19 jaar was deed ik belijdenis van mijn geloof, omdat ik mocht ervaren dat Jezus ook voor mij persoonlijk gestorven was. Ik merkte wel weerstand van mijn eigen predikant, die het allemaal een beetje makkelijk vond. (zo zij hij het niet, maar in ons laatste gesprek voor de belijdenis kwam het er wel op neer "Ik ben zo bang dat je jezelf iets aanmeet, etc."

toen er niet lang daarna avondmaal was voelde ik mij geroepen om te gaan. niet omdat ik een perfect christen voel, maar omdat ik juist daarmee belijdt dat ik niet zonder god kan en het verzoenende werk van Jezus. Het lied: Heer u bloed dat reinigt mij is echt het leid dat steeds terugkomt bij elke viering. niet dat ik dat zelf bedenk, het wordt in mijn hart gelegd.
Als ik terugkom van de tafel ben ik blij, vanwege de gemeenschap der heiligen en vaak ook bedrukt vanwege mijzelf. De blijdschap overheerst dan wel, vooral om de verlossing

Ik ben er van overtuigd dat als je niet gaat, dat je ook kiest. Ten diepste tegen God, was het offer van Jezus voor jouw niet genoeg?

[marina87]

Ik ben er van overtuigd dat als je niet gaat, dat je ook kiest. Ten diepste tegen God, was het offer van Jezus voor jouw niet genoeg?

Kun je dat misschien iets verduidelijken??

[André]

Ik ben er van overtuigd dat als je niet gaat, dat je ook kiest. Ten diepste tegen God, was het offer van Jezus voor jouw niet genoeg?

Kun je dat misschien iets verduidelijken??

Als je niet aan het avondmaal gaat (is een opdracht van Jezus zie instelling van het laatste avondmaal)zeg je zoveel als, ik heb het offer van Uw Zoon niet nodig.
Ik heb de vergeving van de zonden niet nodig.....

[marina87]

Ik ben er van overtuigd dat als je niet gaat, dat je ook kiest. Ten diepste tegen God, was het offer van Jezus voor jouw niet genoeg?

Kun je dat misschien iets verduidelijken??

Als je niet aan het avondmaal gaat (is een opdracht van Jezus zie instelling van het laatste avondmaal)zeg je zoveel als, ik heb het offer van Uw Zoon niet nodig.
Ik heb de vergeving van de zonden niet nodig.....

Daar ben ik het niet mee eens! Deze zondag is er avondmaal in de gemeente waar ik zit, en ik kan, durf en mag niet gaan. De reden is nu wel bekend. Ik heb het offer van Jezus wel nodig!!! En verlang naar Zijn wederkomst.

[essieee]

Ik ben er van overtuigd dat als je niet gaat, dat je ook kiest. Ten diepste tegen God, was het offer van Jezus voor jouw niet genoeg?

Kun je dat misschien iets verduidelijken??

Als je niet aan het avondmaal gaat (is een opdracht van Jezus zie instelling van het laatste avondmaal)zeg je zoveel als, ik heb het offer van Uw Zoon niet nodig.
Ik heb de vergeving van de zonden niet nodig.....

Als ik voor mezelf spreek andre...ik ga niet aan omdat ik het offer van Christus absoluut nodig ben maar mijn zonden niet vergeven zijn (Btw. wat niiet Zijn schuld is). Omdat ik daar niet de zekerheid van heb....ga ik niet aan!

[André]

Ik ben er van overtuigd dat als je niet gaat, dat je ook kiest. Ten diepste tegen God, was het offer van Jezus voor jouw niet genoeg?

Kun je dat misschien iets verduidelijken??

Als je niet aan het avondmaal gaat (is een opdracht van Jezus zie instelling van het laatste avondmaal)zeg je zoveel als, ik heb het offer van Uw Zoon niet nodig.
Ik heb de vergeving van de zonden niet nodig.....

Als ik voor mezelf spreek andre...ik ga niet aan omdat ik het offer van Christus absoluut nodig ben maar mijn zonden niet vergeven zijn (Btw. wat niiet Zijn schuld is). Omdat ik daar niet de zekerheid van heb....ga ik niet aan!

Hoe kun je dan aan die zekerheid komen?

[essieee]

Ik denk dat Christus die mij zelf zou geven.....

[André]

Ik denk dat Christus die mij zelf zou geven.....

Vul die puntjes eens verder in als je wilt, want ik begrijp je niet.

[essieee]

Ik denk dat Christus die mij zelf zou geven.....

Vul die puntjes eens verder in als je wilt, want ik begrijp je niet.

Geloven is een stellig weten, vast vertrouwen......
Als ik een wedergeboren persoon (wat een term, maar okay) zou zijn zou ik daar zekerheid over hebben, die heb ik nog niet. Ik wil mezelf NIETS toeeigenen...ook heb ik geen moment van wedergeborenheid!

[marina87]

Ik snap het eerlijk gezegt ook niet helemaal. Geloven is vertrouwen op wat je niet kan zien. Ik twijfel ook zo vaak of God mij wel wil hebben, vind mezelf vaak te slecht. Maar als ik Zijn liefdevolle beloftes lees dan mag je daar op vertrouwen. En je hebt ook de mindere periodes, wat ik een poos geleden weer had, toen heb ik toch bij iemand van mn geloof mogen getuigen. Achteraf dacht ik, he? Ik denk dat er haast geen hoop voor mij is en toch getuig ik! Volg Jezus, Mar 2,17
En Jezus, dat horende, zeide tot hen: Die gezond zijn, hebben den medicijnmeester niet van node, maar die ziek zijn. Ik ben niet gekomen, om te roepen rechtvaardigen, maar zondaars tot bekering.