NIET aan het avondmaal gaan......

[parsifal]

Dat vind ik wel super, want al weet ik honderd procent zeker dat God voor mij is gestorven, voor al die zonden die ik deed, en ik (dus) aan het Heilig Avondmaal ga zondag, met mijn medebelijdenismensen, het is toch een volgende stap in je geloofdgroei, die je niet zomaar ongemerkt voorbij gaat...

Als je aangaan aan het HA berust op de wetenschap dat God voor je gestorven is, zou ik maar niet aangaan.
God is nl. nooit gestorven, voor niemand.

Hier is al een discussie over geweest: Zullen we het er maar op houden dat de Zoon van God is gestorven en opgestaan. En om de vrede te tekenen: God heeft wel de Geest gegeven. En nu weer on-topic en zo af en toe een beetje je best doen om de bedoeling van iemand te begrijpen (Dat geldt voor iedereen).

[Marnix]

Juist. Alleen is er het misverstand dat sommige mensen denken dat dit trekken betekent dat je bekeerd wordt. Als je bekeerd bent heeft God je getrokken. Heb je nog geen keuze gemaakt, dan heeft God je neit getrokken.

Makkelijk om op die manier de schuld bij God te leggen.... Ik denk dat er ook een stukje angst van mensen in kan zitten. Angst om je leven uit handen te geven, om je echt aan God over te geven. Want een keuze voor Hem is een keuze tegen je oude mens. En dat is best moeilijk vaak.

Toch vraagt God dat van je. Hij roept je, werkt in je. En vraagt je om voor Hem te kiezen. Maak je die keuze niet, dan is dat niet omdat God je niet heeft getrokken. Dan is dat je eigen keuze... want dankzij God heb je die keuze en kan je voor Hem kiezen. Maar als je met je armen over elkaar in je luie stoel blijft zitten kies je verkeerd.

In Hooglied 2:4 zegt de Bruid (Kerk); "Trek mij, wij zullen U nalopen! De Koning heeft mij gebracht in Zijn binnenkameren; wij zullen ons verheugen en in U verblijden; wij zullen Uw uitnemende liefde vermelden, meer dan den wijn; de oprechten hebben U lief."
Eerst moet ze getrokken worden, aleer ze Hem kan nalopen. Eerst moet ze getrokken worden, aleer ze zich in Hem kan verheugen en verblijden. Eerst moet ze getrokken worden, aleer ze Zijn uitnemende liefde kan vemelden.

Juist. Je hebt het mooi samengevat.

Eerst moet ze getrokken worden, voordat ZE Hem kan nalopen.

Dan pas kan ze die keuze maken.

Daarom roept God in de bijbel oko mensen op tot het maken van die keuze.

[jas]

Dat vind ik wel super, want al weet ik honderd procent zeker dat God voor mij is gestorven, voor al die zonden die ik deed, en ik (dus) aan het Heilig Avondmaal ga zondag, met mijn medebelijdenismensen, het is toch een volgende stap in je geloofdgroei, die je niet zomaar ongemerkt voorbij gaat...

Als je aangaan aan het HA berust op de wetenschap dat God voor je gestorven is, zou ik maar niet aangaan.
God is nl. nooit gestorven, voor niemand.

Flauw om deze reaktie te geven aan iemand die vrij recent tot geloof is gekomen jas.

Juist iemand die vrij recent tot geloof is gekomen moet je erop wijzen als er iets niet klopt. Foute ideëen moet je niet laten voortwoekeren.
Ach ja, zachte heelmeesters..

[Aragorn]

Dit heeft niets te maken met heelmeesterij jas, het is gewoon mierenneukerij.

[parsifal]

oke ik had al om een on-topic verzocht. Verder persoonlijk via pb.

[MissF]

Dat vind ik wel super, want al weet ik honderd procent zeker dat God voor mij is gestorven, voor al die zonden die ik deed, en ik (dus) aan het Heilig Avondmaal ga zondag, met mijn medebelijdenismensen, het is toch een volgende stap in je geloofdgroei, die je niet zomaar ongemerkt voorbij gaat...

Als je aangaan aan het HA berust op de wetenschap dat God voor je gestorven is, zou ik maar niet aangaan.
God is nl. nooit gestorven, voor niemand.

Flauw om deze reaktie te geven aan iemand die vrij recent tot geloof is gekomen jas.

Juist iemand die vrij recent tot geloof is gekomen moet je erop wijzen als er iets niet klopt. Foute ideëen moet je niet laten voortwoekeren.
Ach ja, zachte heelmeesters..

1. Jas, het doel van aan het Heilig Avondmaal gaan, weet jij dat? Ik hoop het 2. Jas, zou je het misschien niet handiger vinden, mij niet te beoorden en te veroordelen??? Ik heb niet gevraagd of jou even jouw reactie erop zou wilen geven, alsof jij het beter weet, al ben je ouhouder en ik hoop dat je langer gelooft. Dit berust op een mening, niet op een feit, dus presenteer die dan als mening, en neit als feit waarmee je mijn mening even onder de tafel kunt vegen, dank je wel!!!!
3. Andre, bedankt vor je reactie, maar ik denk dat het niet uitmaakt hoe lang of hoe kort je gelooft.
Ik geloof van kinds af aan, al weet ik zeker dat ik bij Hem mag komen als ik sterf, dat is sinds een jaar of 2 a 3. Maar ik denk dat dat voor God niks uitmaakt
Waar ik wel achter ben is dat je heel je leven blijft groeien in je geloof. Ik moet en wil ngo zo giga veel leren, stel dat ik 150 wordt, dan past het dr nog absiluut niet in

4. Parsifal, sorry, het was een beetje offtopic, al kun je het ook weer wel als ontopic zien, maargoed, ik ben iemand die ff moet reageren op zoiets
Mijn excuses

5. Bedankt voor jullie aandacht

[jas]

1. Jas, het doel van aan het Heilig Avondmaal gaan, weet jij dat? Ik hoop het 2. Jas, zou je het misschien niet handiger vinden, mij niet te beoorden en te veroordelen??? Ik heb niet gevraagd of jou even jouw reactie erop zou wilen geven, alsof jij het beter weet, al ben je ouhouder en ik hoop dat je langer gelooft. Dit berust op een mening, niet op een feit, dus presenteer die dan als mening, en neit als feit waarmee je mijn mening even onder de tafel kunt vegen, dank je wel!!!!

Of ik wel of niet reageer is niet afhankelijk van het feit of ik daartoe uitgenodigd wordt. Ik reageer als ik denk dat dat nodig is. Ik plaatste slechts een kleine corrigerende terechtwijzing op een theologisch zeer foute gedachte. Maar ok, als je niet tegen een correctie kunt. Fijne avondmaalsviering verder.

[jas]

Dit heeft niets te maken met heelmeesterij jas, het is gewoon mierenneukerij.

Stel je niet aan joh. Overdrijven is ook een vak. Mag iemand niet meer gecorrigeerd worden? Ok, God is gestorven. Jij ook je zin. En je taalgebruik staat me ook niet aan.

[Marnix]

Jezus stierf voor onze zonden. Dat bedoel jij Jas, dat bedoelt MissF. En als je gelooft dat dat ook voor jou is vind ik dat een prima reden om aan het avondmaal aan te gaan.

[parsifal]

oke alle woorden zijn nu echt gesproken hierover. Nu weer terug naar het onderwerp.

[TheKeimpe]

Mmm, misschien komt het nu zo over dat "wij" als "gastlid" op Refoweb het allemaal zo goed weten enzo.......
Dus ik wil graag ook ruimte laten voor avondmaalganger(sters) die wel aan gaan in een Reformatorische kerk.
En wat mij betreft om te luisteren/lezen hoe zijn/haar ervaringen/gedachten daarover zijn.

OK, ik, gergemmer, zal het proberen.

Toen ik 20 was deed ik belijdenis. Een bewuste stap, maar als je aan mij zou vragen of ik een kind van God was, dan had je denk ik een niet-wetend antwoord gekregen. Ik WIST dat in Christus de enige weg tot het leven is, maar ik durfde niet geloven dat het ook voor mij was. Waarom niet?

Ik ga proberen om het met een voorbeeld duidelijk te maken. Je kan honderd boeken over iemand lezen, maar als je hem niet persoonlijk gesproken hebt ken je hem niet. Ik weet hoe premier Balkende eruit ziet, ik weet hoe hij spreekt, maar ik ken hem verder niet. (Ik zou hem trouwens best willen kennen, maar dat is een ander verhaal.)

Ondanks dat ik Christus niet persoonlijk kende, verlangde ik er wel naar om Hem te kennen. Daarom deed ik belijdenis. Ik wist dat mijn hoop alleen op Christus was. Ik kreeg als tekst mee: "Ik zal U hartelijk liefhebben, HEERE, mijn Sterkte!" (Ps. 18:2) Woorden, uit het hart gegrepen, ook al zou ik dat zelf nooit zo gezegd hebben.

Het duurde tot aan de kerkdienst voor de kerst. De preek ging over het zien op de verhoogde Christus. Nog leefde ik in het duister, want ik kon Christus nog niet zien. Ik weet nog heel goed hoe ik me voelde die dienst en de dagen erna. De preek was zo helder over Christus, iedereen kon tot Hem gaan, maar ik niet. Ik voelde mijn onmacht om te gaan.

Tot later in die week. Dwars door de duisternis in mijn ziel dacht ik aan psalm 130:4. Maar bij U is vergeving. En ik zag door die tekst heen op Christus. Hij was het die vergeving aanbracht. Hij was het die ook mij vergeving gaf.

"Jezus, niet mijn eigen kracht,
niet het werk door mij volbracht.
Niet het offer dat ik breng,
niet de tranen die ik pleng.
Schoon ik ganse nachten ween.
Kunnen redden. Gij alleen!"

De volgende keer dat het avondmaal was ben ik aangeweest. Ik kan weet nog dat ik enorm veel strijd had. Al mijn geloof leek wel weg te zijn. Maar er was wel de troost dat er in de Hemel een Hogepriester is die bid, ook als wij het niet meer kunnen.

Een andere keer zat ik weer vol met strijd en ongeloof, zelfs zo erg dat ik haast thuis was gebleven toen het avondmaal was. Toen nodigde de dominee: "Roep de bedelaar" naar aanleiding van Bartimeüs. Ik denk dat ik nooit ZO helder de stem van de Heere gehoord heb.

Veel meer kan ik denk er niet over zeggen.

[André]

Hoi TheKeimpe, bedankt voor je bijdrage, ik ga het eens op me laten inwerken hoe jij het 1 en ander hebt beleeft.

[Marnix]

Mooi getuigenis TheKeimpe. Ik vind het in dit geval dan zeker een goede motivatie.

Alleen vraag ik me dan nog af waarom er zoveel reformatorische kerken zijn waar maar 10 procent aan het avondmaal gaan. Zijn er dan zo weinig mensen die geraakt worden door een preek, zo weinig mensen die een relatie met God hebben en Jezus echt kennen?

[naomi]

Ik denk dat het komt omdat zo weinig mensen durven. Er wordt heel vaak gezegd dat je jezelf geen oordeel moet eten of drinken, waardoor mensen angstig worden over of ze dat doen...

[Doortje]

Mooi getuigenis TheKeimpe. Ik vind het in dit geval dan zeker een goede motivatie.

Alleen vraag ik me dan nog af waarom er zoveel reformatorische kerken zijn waar maar 10 procent aan het avondmaal gaan. Zijn er dan zo weinig mensen die geraakt worden door een preek, zo weinig mensen die een relatie met God hebben en Jezus echt kennen?

Ja, ik denk dat er inderdaad zo weinig mensen zijn die een relatie met God hebben en Jezus echt kennen. Of er zo weinig mensen geraakt worden door een preek denk ik niet, maar alleen maar geraakt worden door een preek is toch ook niet genoeg?
Daarnaast is er denk ik ook de angst om zichzelf een oordeel te eten en te drinken ja.