sweap schreef:Nog even over mijn laatste antwoord. Als ik zeg dat ik me niet dankbaar voel, dan bedoel ik dat het me eigenlijk niks boeit of de zon nou schijnt ja of nee. Of dat ik er weer een dag bij heb gekregen (soms zou ik dat juist liever niet hebben), en eten wat er is, terwijl je geen hap door je keel krijgt. Snap je? Dan zijn de items wel dankbaarheid waard, maar voor mij zijn het geen dingen om dankbaar voor te zijn.
(blijft lastig, iets duidelijk maken...)
Nee, ik begrijp je wel.
En weet ook echt wel hoe dat voelt.
Je ziet niet meer de dingen waar je dankbaar voor kunt zijn.
En dat noem ik altijd de dagen met een zwarte rand.
Maar er is altijd een dag na die dag of die dag of die week.
En als je niet kunt bidden om te danken, of je ook niet in kunt denken dat er nog wel dingen zijn om voor te danken, dan is er altijd nog de Geest die voor je bid.
Ik heb op zulke dagen altijd een lied in mijn hoofd:
Psalm 46 is dan een psalm waar ik dan regelmatig aan denk.
Dat gaat over God die een burcht is.
En als ik me dan een burcht voorstel, een groot kasteel, met vele kamers, maar ook met veel donkere hoekjes. Met een ophaalbrug en water erom heen.
Die burcht is God.
Hij is om me heen als het water om de burcht.
En ergens kan ik schuilen.
Dan ga ik in een hoekje zitten en wacht tot Hij mij weer oppakt.
Die God is mijn Heil.
En dan zul je merken dat ook op de dagen met zwarte randen God er was.
En dat je Hem daar dan ook weer voor kunt danken.
