Gedrag is altijd een keuze!

[Aragorn]

Aragorn- wat ik onder gedrag versta/mijn definitie:
menselijk gedrag: alle waarneembare handelingen en alle reacties op omgevingsinvloeden(interactie) van een menselijk individu.

Ok, dat is enorm breed dus. Sommige dingen zijn keuze, sommige niet.

Ik geloof dat er hoop dingen zijn die we doen waar we amper bij nadenken, die gewoonte zijn (geworden) en waarvoor we dus niet echt kiezen.

dat je er niet over nadenkt betekent niet dat je niet kiest, probeer ze maar eens te laten, dan moet je daar toch eerst voor kiezen

Dan is het idd een keuze, als je ze niet laat niet.

die keuze staat weer niet op zichzelf en is onderhevig aan externe invloeden en factoren

wat bedoelt u hiermee?

Daarmee bedoel ik dat ook de motivaties om je gedrag te veranderen niet uit het niets komen. Het vereist bijvoobeeld een bepaald karakter om te besluiten bepaald gedrag juist wel of niet te laten/doen en dat karakter is ook weer gevormd door opvoeding, etc. Keuzes worden gevormd door je persoonlijkheid en vormen op hun beurt ook je persoonlijkheid weer.

[Cybercurse]

Keuzes worden gevormd door je persoonlijkheid en vormen op hun beurt ook je persoonlijkheid weer.

Schitterend gezegd!

[joepie]

Dus kies je.

Ik denk dat de dingen die je doet door je omgeving en je opvoeding maar opgaan tot een bepaalde leeftijd.
Als ik hoor dat jongeren vinden dat ze losgelaten moeten worden want ze willen hun eigen keuzes gaan maken, dan heeft dat niet meer met de opvoeding te maken. Dan willen ze juist de dingen gaan doen vanuit hun eigen visie op dingen.
Dus je gaat kiezen.
Kiezen of je het blijft doen zoals je ouders het je voorgeleefd hebben.
Je gaat voortdurend eigen keuzes maken.
Je verschuilen achter je opvoeding, je omgeving, je karakter, enz. is een zwak excuus. Je bent tot je volle verstand gekomen en dan maak je eigen keuzes.

[gurl]

Gedrag is vaak wel een keuze maar niet altijd. Een vriendin van mij heeft een gedragsstoornis, dwangmatige handelingen en gedachten enzo. Daar kiest ze niet voor natuurlijk maar ze kiest er nu wel voor om er iets aan te doen en haar gedrag te veranderen. Maar waarschijnlijk zal ze altijd een btje een controlfreak blijven...

Dus ik denk dat gedrag niet altijd een keuze is maar je kan er wel voor kiezen er iets aan te doen en voor een groot deel je gedrag te veranderen.

[joepie]

Ik ben erg perfectionistisch.
Ik kies daar zelf voor, bewust of onbewust.
Ik kan kiezen of ik iets wel of niet zo doe.
Als ik iets niet doe zoals ik zou willen, dan heb ik daar last van.
Maar dat is dan mijn probleem.
Dus of ik perfectionistisch ben is niet mijn keus, maar wel om het ook uit te voeren.
Alle kruiden op alfabetische volgorde, of de overhemden op kleur en motief. Handdoeken precies even groot gevouwen, enz enz. Dat zijn mijn keuzes. Dat hoef ik niet te doen. Dus probeer ik ze niet te doen.
Zoek ik een oplossing om het voor de anderen om mij heen makkelijker te maken, en doe ik wat aan die extreme perfectie.
Dat zijn mijn keuzes.

[aardmannetje]

Andre- RET kende ik, ksnap dat je dacht dat ik dacht dat jij dacht..ik bedoel dus het leek erop dat jij moest denken dat je tegen de stelling zou zijn maaaaaaaahaaaaaaaaaaar (dat wou ik niet bedoelen) en verder, ook de RET is het eens met mijn stelling!

Gedrag is altijd een keuze want volgens mij bepaald je denken je voelen en handelen, en dus vanuit je denken kies je altijd wat je doet. aldus mij...

Aragorn en Cc- ik zeg Gedrag (zie mijn definitie) is altijd een keuze, gij zegt:'als je ze niet laat niet'. Maar dan kies je er toch voor ze niet te laten, je weet dat als je er wel over na gaat denken (wat je nalaat) je ze wel kunt laten?

Daarmee bedoel ik dat ook de motivaties om je gedrag te veranderen niet uit het niets komen. Het vereist bijvoobeeld een bepaald karakter om te besluiten bepaald gedrag juist wel of niet te laten/doen en dat karakter is ook weer gevormd door opvoeding, etc. Keuzes worden gevormd door je persoonlijkheid en vormen op hun beurt ook je persoonlijkheid weer.

zeker, zeker kan ik niet ontkennen maaahaaar....we hebben toch een vrije wil en als we toerekeningsvatbaar zijn kunnen we toch kiezen.
Vanaf wanneer ben je eigenlijk toerekeingsvatbaar?
Kun je een voorbeeld geven van het vetgedrukte voorbeeld
of jij Cc?

Hoi Gurl(fan van Anouk?)- goed stukje! wat je zegt over 'niet kiezen voor dwangmatige handelingen, etc' is volgens mij een onbewuste keuze ter overleving, ieder individu is dan wel afhankelijk van de mate waarin lichaam en geest die afweer ter overleving inzetten in de strijd tegen 'vul maar in'. Afweer ter overleving hangt ook af van wat iemand als een bedreiging en/of verleiding ervaart.

Joepie- perfectionisme is vanuit bijbels perspectief gebrek aan vertrouwen in 'van waarde zijn voor God', je zoekt dan je waarde in het perfect zijn...wellicht ter overleving...zoiets bedoel je toch?

en een groet

[joepie]

:D
Joepie- perfectionisme is vanuit bijbels perspectief gebrek aan vertrouwen in 'van waarde zijn voor God', je zoekt dan je waarde in het perfect zijn...wellicht ter overleving...zoiets bedoel je toch?

en een groet

Nu, ik geloof daar niet in. Ik heb volledig vertrouwen in het feit dat ik van waarde ben voor God. Heb daar helemaal geen moeite mee. Maar toch streef ik naar perfectie.
Het zit heel gewoon "in" me.

[Aragorn]

Dus kies je.

Ik denk dat de dingen die je doet door je omgeving en je opvoeding maar opgaan tot een bepaalde leeftijd.
Als ik hoor dat jongeren vinden dat ze losgelaten moeten worden want ze willen hun eigen keuzes gaan maken, dan heeft dat niet meer met de opvoeding te maken. Dan willen ze juist de dingen gaan doen vanuit hun eigen visie op dingen.
Dus je gaat kiezen.

Tuurlijk, ik zie mijzelf ook als redelijk volwassen en maak m'n eigen keuzes. Maar mijn opvoeding zal me altijd 'achtervolgen' (en ook andere eigenschappen en ervaringen). Dat wil niet zeggen dat ik dan doe wat men mij verteld heeft (eerder omgekeerd), maar het beinvloed wel mijn handelen en de manier waarop ik me ontwikkeld heb. Soms ben ik me daar bewust van, vaker niet, vermoed ik. En dat geldt voor iedereen, je kunt in principe wel kiezen en ik geloof ook zeker in eigen verantwoordelijkheid, maar een groot gedeelte van wie en wat je bent wordt nu eenmaal beinvloedt door je omgeving.

Kiezen of je het blijft doen zoals je ouders het je voorgeleefd hebben.
Je gaat voortdurend eigen keuzes maken.
Je verschuilen achter je opvoeding, je omgeving, je karakter, enz. is een zwak excuus. Je bent tot je volle verstand gekomen en dan maak je eigen keuzes.

Ik heb het niet over ecxuses, maar gewoon over je persoonlijkheid. En die is gewoon oa. door je opvoeding geconstitueerd. In extreme gevallen als trauma's zie je dat ook: je kiest er niet voor om bindingsangst te hebben als je eenmaal volwassen bent en eigen keuzes zou moeten maken, maar je hebt het wel omdat je ooit met incest te maken hebt gehad ofzo.

[joepie]

En toch is dat, bewust of onbewust, een keuze.
Denk maar aan de persoon met MVP. Die kiezen op het moment dat ze het niet aan kunnen om een "andere" persoon te worden op een bepaald moment. Zo wordt dat hun meervoudige persoon.
Ook al is dat gebeurd door een trauma, het is een soort van kueze.
Ander zou je kunnen zeggen dat b.v. iemand die op school zijn leraar neer schiet er eigenlijk geen schuld aan heeft, omdat het kwam door de omstandigheden.
De omstandigheden maakten wel dat hij gevormd is zoals het is, maar hij maakte zelf de keuze om te gaan moorden.

Ook iemand die bindingsangst heeft kiest daarvoor om het zo te houden.
Als je in therapie gaat voor b.v. een fobie, dan leer je ook dat jij zelf de keus kunt maken om die angst te houden of om die angst te overwinnen.

[André]

Als je in therapie gaat voor b.v. een fobie, dan leer je ook dat jij zelf de keus kunt maken om die angst te houden of om die angst te overwinnen.

Heerlijk taktvol, maar niet heus.
Ik heb het woordje "kunt" zien staan, maak je niet ongerust.

[joepie]

Als je in therapie gaat voor b.v. een fobie, dan leer je ook dat jij zelf de keus kunt maken om die angst te houden of om die angst te overwinnen.

Heerlijk taktvol, maar niet heus.
Ik heb het woordje "kunt" zien staan, maak je niet ongerust.

Ja, je zou haast denken dat ik het niet uit eigen ondervinding heb, maar dat is dus wel zo. En snap niet wat er niet tactvol aan zou zijn.
Dus je kunt zelf inderdaad de keuze maken.

[Aragorn]

En toch is dat, bewust of onbewust, een keuze.
Denk maar aan de persoon met MVP. Die kiezen op het moment dat ze het niet aan kunnen om een "andere" persoon te worden op een bepaald moment. Zo wordt dat hun meervoudige persoon.
Ook al is dat gebeurd door een trauma, het is een soort van kueze.
Ander zou je kunnen zeggen dat b.v. iemand die op school zijn leraar neer schiet er eigenlijk geen schuld aan heeft, omdat het kwam door de omstandigheden.
De omstandigheden maakten wel dat hij gevormd is zoals het is, maar hij maakte zelf de keuze om te gaan moorden.

Zoals ik al zei: ik ontken geen verantwoordelijkheid en je kiest er idd min of meer voor om iemand te vermoorden. Maar dat is maar een heel klein onderdeel van je gedrag. Je kiest er niet voor om neurotisch of sociaal zwak te zijn bijvoorbeeld. En ik geloof niet dat er echt een moment is waarop iemand de bewuste keuze maakt een MVP te ontwikkelen.

Ook iemand die bindingsangst heeft kiest daarvoor om het zo te houden.
Als je in therapie gaat voor b.v. een fobie, dan leer je ook dat jij zelf de keus kunt maken om die angst te houden of om die angst te overwinnen.

Tuurlijk, je kunt kiezen wat je met je gedrag doet. Maar daarom is dat gedrag zelf nog geen keuze.

[mystery]

Ik ben het wel erg met aragorn eens
Gedrag is gevormd door karakter en socialisatie. Dat gedrag zou heel anders kunnen zijn als je anders gesocialiseerd zou zijn. Je maakt de keuzes in je gedrag toch door je socialisatie-achtergrond. Dat kun je niet ontkennen.
Sommige gedragingen worden ook gedwongen, is er dan nog wel een keuze mogelijk?

Wat Joepie zegt over een keuze over een psychisch of psychiatrische aandoening... gedeeltelijk mee eens. Soms is iemand ergens 'gehecht' aan zijn fobie (of andere aandoeningen), dat het moeilijk is om definitief de keuze te maken om er vanaf te raken. Daar zit natuurlijk ook een hele hoop angst onder. Toch is het niet per definitie zo dat je kunt kiezen om van een stoornis af te zijn. Wat als je een chronische ziekte hebt? Hoe wil je ervoor kiezen om dat te overwinnen?

[Raido]

Dan is die keuze, de keuze voor zelfacceptatie en de rol van slachtoffer af te werpen, daar probeer ik mijn vriendin mee te helpen, en dat is best moelijk, maar wel heel goed.

Gedrag kun je afleren, je karakter kun je dichtspijkeren, stucadoren, maskeren je geweten schroei je toe en je bent een totaal ander persoon, ander karakter, ander uiting ander gedrag. Ja je kunt er voor kiezen, je moet extreem sterk zijn en het is totaal onnodig.

[mystery]

Dan is die keuze, de keuze voor zelfacceptatie en de rol van slachtoffer af te werpen, daar probeer ik mijn vriendin mee te helpen, en dat is best moelijk, maar wel heel goed.

Gedrag kun je afleren, je karakter kun je dichtspijkeren, stucadoren, maskeren je geweten schroei je toe en je bent een totaal ander persoon, ander karakter, ander uiting ander gedrag. Ja je kunt er voor kiezen, je moet extreem sterk zijn en het is totaal onnodig.

Ik snap wel wat je bedoeld. Maar sommig gedrag kan je niet afleren. Denk maar aan psychoses of dwanggedrag, zoals eerder in dit topic beschreven. Je maakt geen keuze voor een stoornis, je maakt geen keuze voor gedrag dat aangeleerd is (alhoewel dit wel kan als je zelf normen hebt ontwikkeld), je maakt geen keuze voor gedrag dat gedwongen wordt, of door je psyche of door anderen van buitenaf.

Tuurlijk kun je je karakter verbloemen en maskeren... Maar je echte karakter, ook al draag je dan 1000 maskers, kun je niet echt kiezen, dat heb je gekregen. Bepaalde eigenschappen heb je, die kies je niet.