Nathanael schreef:Volgens mij mis ik iets bij het doorlezen van deze discussie (heb de helft gelezen). Er wordt wel naar de bijbel verwezen, of naar wat God wil, maar het is onduidelijk hoe men aan die mening komt dat God dit of dat wil of dat de bijbel dit of dat zegt.
OK, Laten we eerst in Gen. 2 kijken.
Gen.2 : 24 "Daarom zal de man zijn vader en zijn moeder verlaten, en zijn vrouw aankleven; en zij zullen tot een vlees zijn. "
Daar staat dat een man zijn vader en moeder zal verlaten, dat hij haar zal aanhangen en dat ze tot een vlees zullen zijn. Dat laatste daar wordt sex, geslachtsgemeenschap mee bedoeld.
Het is heel opmerkelijk dat God een relatie schept, die wij huwelijk noemen, maar dat God nergens in Bijbel zegt (voor zover ik kan nagaan - als je iets vind, laat het me weten) hoe we het huwelijk moeten sluiten. Bijv. of dit met een ceremonie gepaard moet gaan. Mijn conclusie is daaruit dat God dit overlaat aan de betreffende cultuur.
Overigens zijn er nog meer Bijbelse gegevens nodig om te kunnnen zeggen dat dit een instelling van het huwelijk is. In het nieuwe testament wordt deze tekst verschillende keren geciteerd en van extra uitleg voorzien. Ook de wetten die Mozes geeft, geven aan dat na een geslachtsgemeenschap (met een ongetrouwde) een huwelijk moet volgen. Wil je dit preziezer weten, stuur me dan een mailtje of vraag het.
Nu is de Nederlandse cultuur een beetje rommelig. God ken maar 1 huwelijk, maar in Nederland hebben vier vormen van verlaten-aanhangen-1_vlees_zijn, te weten:
samenwonen zonder formele afspraken
samenwonen met samenlevingscontract
samenwonen met partnerregistratie
samenwonen met huwelijk voor de burgelijke stand
Dat was 35 jaar geleden wel anders. Samenwoenen zonder formele afspraken kwam wel voor, maar heel weinig - het werd afkeurend hokken genoemd.
Onze cultuur heeft dus een systeem dat je je huwelijk sluit voor de burgelijke stand, maar door de tijd heen zijn er meerdere algemeen geaccepteerde vormen bij gekomen.
Deze vormen zijn niet ontstaan als behoefte om Gods wil te volgen, maar omdat we lekker willen doen waar we zelf zin in hebben en nu is het niet 1-2-3 duidelijk meer welke van de vormen de vorm waarmee we Gods wil willen uitvoeren. Onze cultuur heeft er dus een zooitje van gemaakt! En dat is voor Christenen niet makkelijk!
De huwelijksvoltrekking voor de burgelijke stand is de samenwoningsvorm die van oorsprong een invuling was van Gods gebod uit Gen.2, ook al deed de wetgever dat misschien niet van geloofs-motieven, men was er wel van overtuigd dat er zoiets was als een 'vast huwelijk'
Bij de eerste drie samenlevingsvormen wordt er niet per definitie een belofte van trouw afgelegd. Met name bij de eerste twee kun je zo uit elkaar. Dat is niet naar Gods wil, maar deze twee vormen zijn juist om deze reden ontstaan: men wilde niet aan elkaar vast zitten.
Ook niet-gelovigen die ik spreek zeggen dat bij een huwelijk 'je er aan vast zit', in tegenstelling tot samenwonen. En dat vindt men een 'nadeel' of een 'grote stap'. En dat begrijp ik helemaal! Ik vind het geen nadeel maar wel een grote stap.
Uit Gen 2 (en de ander teksten) concludeer ik dat God wil dat een mane en een vrouw levenslang bij elkaar blijven - en dat wordt in onze cultuur alleen vastgelegd in een huwlijk voor de burgelijke stand.
De samenwoningsvormen hebben juist als specifieke eigenschap dat je weer uit elkaar kunt (en tegenwordig is er helaas zoiets als flist-scheiding, het maasje in de wet, maar dit terzijde).
Op grond van bovenstaande kom ik tot de conclusie dat het burgelijk huwelijk om principiele redenen de voorkeur verdient. Ik zie geen praktische overwegingen die deze voorkeur zouden kunnen voorbijgaan - zeker financien niet. Een feest is niet essencieel voor een huwelijk, wel dat het duidelijk en openbaar is, maar volgens mij hoeft dat niet veel te kosten - bijvoorbeeld aankondiging in de kerk, een kaartje naar kennissen die niet naar (dezelfde) kerk gaan en je bent een heel eind. Email isook erg goedkoop tegenwoordig.
geleden. Dit (semi-praktische) punt zou voor mij zwaar wegen.
Hoop dat dit help

allereerst een compliment voor je redevoering, je hebt gelijk dat we te weinig de bron er bij halen.
aan genesis 2 dag ik ook al wil je meer teksten weten heb hier een document van tal pagina's met een hele rits tektsen waar ik over na wil denken en de bijbelse grond voor het huwlijk.
toch als je genesis 2:24 neemt vind ik dat je wel als een verwijzing naar het huwlijk moet noemen.
want als je bij je ouders weg gaat laat je je ouders en je opvoeding achter je.
en ik denk zeker in een juist besef wat dat voor gewicht is dat dat niet zomaar gaat=dus huwelijk
mathew henry geeft aan: ikgeef enkele stukjes weer verkort in eigen woorden
1....aan wie kunnen we meer verbonden zijn dan aan onze ouder en toch
moet de zoon hen verlaten om samen gevoegd te zijn met zijn vrouw, en de dochter hen vergeten.
2 dat het noodzakelijk is dat kinderen toestemming vragen aan hun ouders en dat het onrecht is als ze zonder of buiten hun toestemming van hun ouders om trouwen, want zij beroven hun van hun recht, en van hun deel daarin en dragen het onrechtmatig en onnatuurlijk over aan anderen.
3 wijsheid en gebed zeer noodzakelijk is in zo innig en duurzaam beslissing met betrekking tot het hele leven.
kun je als het ouder belang zo groot is zomaar (hokken)samenwonen.
ik denk dat het meer waarde heeft je vriedin/die je vrouw wordt op te halen ook in een feestelijk en blijde sfeer
al is het tegen woordig niet meer zo heel zwaar dat ouders bepalen! maar toch zie ik hier wel wat in
en hier spreuken 5
1 Mijn zoon! merk op mijn wijsheid,1) neig uw oor tot mijn verstand;2)
2 Opdat gij alle bedachtzaamheid3) behoudt, en uw lippen4) wetenschap bewaren.
3 Want5) de lippen6) der vreemde7) vrouw druppen honigzeem, en haar gehemelte9) is gladder dan olie.
4 Maar het laatste10) van haar is bitter als alsem, scherp als een tweesnijdend11) zwaard.
5 Haar voeten dalen naar den dood,12) haar treden houden13) de hel14) vast.
6 Opdat15) gij het pad16) des levens niet zoudt wegen, zijn haar gangen17) ongestadig,18) dat19) gij het niet merkt.20)
7 Nu dan, gij kinderen! hoort naar mij, en wijkt niet van de redenen mijns monds.
8 Maak uw weg verre van haar, en nader niet tot de deur van haar huis;
9 Opdat gij anderen22) uw eer23) niet geeft,24) en uw jaren25) den wrede;26)
10 Opdat de vreemden27) zich niet verzadigen van uw vermogen,28) en al uw smartelijke29) arbeid niet kome in het huis des onbekenden;30)
11
En gij in uw laatste brult,31) als uw vlees, en uw lijf verteerd is;
12 En zegt: Hoe heb ik de tucht gehaat, en mijn hart de bestraffing versmaad!
13 En heb niet gehoord naar de stem mijner onderwijzers, noch mijn oren geneigd tot mijn leraars!
14 Ik ben32) bijna in alle kwaad33) geweest, in het midden34) der gemeente en der vergadering!
15 Drink35) water uit uw bak, en vloeden36) uit het midden van uw bornput;
16 Laat uw fonteinen37) zich buiten verspreiden, en de waterbeken38) op de straten;
17 Laat ze39) de uwe alleen zijn, en van geen vreemde met u.
18 Uw springader40) zij gezegend; en verblijd u vanwege de huisvrouw uwer jeugd;
19 Een zeer liefelijke41) hinde, en een aangenaam42) steengeitje; laat u haar borsten te allen tijd dronken maken;43) dool44) steeds in haar liefde.
20 En waarom zoudt gij, mijn zoon, in een vreemde45) dolen, en den schoot der onbekende46) omvangen?
21 Want eens iegelijks47) wegen zijn voor de ogen des HEEREN, en Hij weegt48) al zijne gangen.
22 Den goddeloze zullen zijn ongerechtigheden vangen, en met de banden zijner zonden zal hij vastgehouden worden.
23 Hij zal sterven, omdat49) hij zonder tucht geweest is, en in de grootheid50) zijner dwaasheid zal hij verdwalen
de getallen doen even zijn werk niet maar normaal krijg dan de link naar meer specifieke uitleg
ik denk niet dat je gelijk moet zeggen als je bijvoorbeeld gemeenschap hebt dat het met een vreemde vouw is toch staan hier wel dingen in als het om het reinheid gaat ook met gemeenschap
en ook welk gewicht het heeft als je gemeenschap hebt dat je een bent en bij elkaar hoort. dan is dat toch het mooist in het huwelijk.
ik hoop je een beetje beantwoord te hebben
ik hoor de reacties wel
