jas schreef:@mic schreef:
Dat de puriteinen een groot geestelijk leven hadden, en zich elkaar onthielden betekent niet dat dat ook persé goed was.
Dit is een verdraaiing van mijn woorden. Nergens heb ik beweerd dat ze zich van elkaar onthielden. Integendeel, ze deden het in elk geval 1x per maand, niet om zich van elkaar te onthouden maar omdat ze dat rekenden tot de plichten die God aan het huwelijk stelt.
"Plichten" klinkt nogal tegenstrijdig in dit verband.
jas schreef:Zij wisten wat het was om het vlees te kruisigen.
Dat wisten ze zeker (en daarom verdienen deze puriteinen ook navolging), alleen in deze zaak hebben ze vlees (in de Bijbelse zin) wel erg letterlijk opgevat. Sterker nog, ze hebben het woord vlees dusdanig gebruikt dat ook sommige goede zaken die in de schepping zijn gegeven daarmee tot iets minderwaardigs worden gemaakt.
De Bijbel doet de door haar gesanctioneerde seksuele beleving niet af als iets banaals. Wat moeten we dan immers denken van dit gedeelte uit Spreuken 5?
18 Uw springader zij gezegend; en verblijd u vanwege de huisvrouw uwer jeugd;
19 Een zeer liefelijke hinde, en een aangenaam steengeitje; laat u haar borsten te allen tijd dronken maken; dool steeds in haar liefde.
Bij het woordje "dool" geven de kanttekeningen het volgende:
Dat is, vermaak u met haar gelijk iemand zich pleegt te vermaken in hetgeen geoorloofd is, en daarin zich zo te vergeten dat hij naar het ongeoorloofde niet eens omziet.
en hier wordt dus ook uitdrukkelijk over het lichamelijke gesproken.
Laat de woorden van mijn mond en de overdenking van mijn hart welgevallig zijn voor Uw aangezicht, HEERE, mijn rots en mijn Verlosser! (Ps. 19:15)
