joris schreef:Ten eerste, bedenke een iegelijk bij zichzelf zijn zonden en vervloeking, opdat hij zichzelf mishage, en zich voor God verootmoedige; aangezien de toorn Gods tegen de zonde zo groot is, dat Hij die (eer dat Hij die ongestraft liet blijven) aan Zijn lieven Zoon Jezus Christus, met de bittere en smadelijke dood van het kruis gestraft heeft.
ik vind dat veels te sterk en te kleingelovig gesteld. Ik vind dit overkomen, en zo heb ik het altijd gehoord en zulk een effect heeft het op mensen lees ik hier, dat je voor het avondmaal eerst flink weg moet zakken in je ellende zodat je je goed bewust bent van je kleinheid en nietigheid en zieligheid en verdorvenheid. En je moet je voor God verootmoedigen,op je knieen door het slijk zeg maar. Waarom? omdat de toorn van God over de zonde zo groot is dat Hij die aan zijn leven Zoon Jezus Christus gestraft heeft. Wees jij nu maar klein want er heeft iemand voorjou moeten sterven!!!!
Jezus zelft zegt in mathe 26 heel simpel: neemt, eet , dit is mijn lichaam dat voor u verbroken is. Dinkt allen uit deze beker want dit is het bloed van mjnverbond, dat voor velen vergoten wortd tot vcergeving van zonden.
Hier neem mijn lichaam: vergeving voor jou!!!!!! niets geen moeilijk doenerij.
God is een goede gever. Hij kan dat gewoon zonder stiekum te vertellen hoe groot de prijs was, hoe moeilijk het was om aan het kado te komen, dat je het echt niet erg vind als je het wil t ruilen omdat het niet je smaak is: hier heb je het, take it or leave it!
En ter herinnering: JEzus ís al gestorven, Hij ís al begraven, Hij ís al opgestaan!!!! Ik vind het net lijken alsof bij elk avondmaal het vonnis overnieuw geveld wordt: het is enkel een herdenken!
Maar is het daarom niet nuttig om eens terug te zien?
Als je terug ziet op het offer van Christus en dat voor zo één die er helemaal geen behoefte aan had, kan het hart dan ondankbaar en hard blijven? Hoe kun je nu dankbaarheid bedrijven zonder te beseffen uit welke nood en dood je bent verlost?
1 Joh. 1:8-10
Indien wij zeggen, dat wij geen zonde hebben, zo verleiden wij ons zelven, en de waarheid is in ons niet.
9 Indien wij onze zonden belijden, Hij is getrouw en rechtvaardig, dat Hij ons de zonden vergeve, en ons reinige van alle ongerechtigheid.
10 Indien wij zeggen, dat wij niet gezondigd hebben, zo maken wij Hem tot een leugenaar, en Zijn woord is niet in ons.
Ik wil Joris verder wijzen op 1 Kor. 11: 23-34
23 Want ik heb van den Heere ontvangen, hetgeen ik ook u overgegeven heb, dat de Heere Jezus in den nacht, in welken Hij verraden werd, het brood nam;
24 En als Hij gedankt had, brak Hij het, en zeide: Neemt, eet, dat is Mijn lichaam, dat voor u gebroken wordt; doet dat tot Mijn gedachtenis.
25 Desgelijks nam Hij ook den drinkbeker, na het eten des avondmaals, en zeide: Deze drinkbeker is het Nieuwe Testament in Mijn bloed. Doet dat, zo dikwijls als gij dien zult drinken, tot Mijn gedachtenis.
26 Want zo dikwijls als gij dit brood zult eten, en dezen drinkbeker zult drinken, zo verkondigt den dood des Heeren, totdat Hij komt.
27 Zo dan, wie onwaardiglijk dit brood eet, of den drinkbeker des Heeren drinkt, die zal schuldig zijn aan het lichaam en bloed des Heeren.
28 Maar de mens beproeve zichzelven, en ete alzo van het brood, en drinke van den drinkbeker.
29 Want die onwaardiglijk eet en drinkt, die eet en drinkt zichzelven een oordeel, niet onderscheidende het lichaam des Heeren.
30 Daarom zijn onder u vele zwakken en kranken, en velen slapen.
31 Want indien wij onszelven oordeelden, zo zouden wij niet geoordeeld worden.
32 Maar als wij geoordeeld worden, zo worden wij van den Heere getuchtigd, opdat wij met de wereld niet zouden veroordeeld worden.
33 Zo dan, mijn broeders, als gij samenkomt om te eten, verwacht elkander.
34 Doch zo iemand hongert, dat hij te huis ete, opdat gij niet tot een oordeel samenkomt. De overige dingen nu zal ik verordenen, als ik zal gekomen zijn.
Paulus zegt nadrukkelijk: Beproeft uzelf!
