Ik vind dat eigenlijk een beetje absurd worden. Gisteren zat ik daar over te denken, speciaal met Johannes 21:19 in mijn gedachten.
Lijden is sowieso niet iets waar je als normaal mens naar verlangt. Integendeel, dat wil je voorkomen. Je wilt genieten van het leven.
Maar de Bijbel lijkt wel positief te spreken over lijden. En dan speciaal lijden om het geloof. Hebreeën 11:35-37 is een behoorlijk heftige passage.
35 Vrouwen hebben haar doden uit de opstanding terugontvangen, anderen hebben zich laten folteren en van geen bevrijding willen weten, opdat zij aan een betere opstanding deel mochten hebben. 36 Anderen weder hebben hoon en geselslagen verduurd, daarenboven nog boeien en gevangenschap. 37 Zij zijn gestenigd, op zware proef gesteld, doormidden gezaagd, met het zwaard vermoord; zij hebben rondgezworven in schapevachten en geitevellen, onder ontbering, verdrukking en mishandeling.
Nou ja goed, het lijkt me raar dat je zoiets zou willen, al dat lijden. Maar als het je dan overkomt, dan is het niet anders. M'n geloof verloochenen, daar voel ik ook niet voor.
Maar Johannes 21:17-19 maakt het nog bonter. Daar wordt een marteldood beschreven als tot eer van God. Tenminste, bij Petrus. Hoe die dood van Petrus zou zijn, staat niet in de Bijbel, maar er is wel een traditie over: hij zou ondersteboven gekruisigd zijn.
SV:
17 Hij zeide tot hem ten derden maal: Simon, zoon van Jonas, hebt gij Mij lief? Petrus werd bedroefd, omdat Hij ten derden maal tot hem zeide: Hebt gij Mij lief, en zeide tot Hem: Heere! Gij weet alle dingen, Gij weet, dat ik U liefheb. Jezus zeide tot hem: Weid Mijn schapen.
18 Voorwaar, voorwaar, zeg Ik u: Toen gij jonger waart, gorddet gij uzelven, en wandeldet, alwaar gij wildet; maar wanneer gij zult oud geworden zijn, zo zult gij uw handen uitstrekken, en een ander zal u gorden, en brengen, waar gij niet wilt.
19 En dit zeide Hij, betekenende, met hoedanigen dood hij God verheerlijken zou. En dit gesproken hebbende, zeide Hij tot hem: Volg Mij.
NBG-vertaling '51:
17 Hij zeide ten derden male tot hem: Simon, zoon van Johannes, hebt gij Mij lief? Petrus werd bedroefd, dat Hij voor de derde maal tot hem zeide: Hebt gij Mij lief? En hij zeide tot Hem: Here, Gij weet alles, Gij weet, dat ik U liefheb. Jezus zeide tot hem: Weid mijn schapen. 18 Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Toen gij jonger waart, omgorddet gij uzelf en gij gingt, waar gij wildet, maar wanneer gij eenmaal oud wordt, zult gij uw handen uitstrekken en een ander zal u omgorden en u brengen, waar gij niet wilt. 19 En dit zeide Hij om te kennen te geven, met welke dood hij God verheerlijken zou. En dit gezegd hebbende, sprak Hij tot hem: Volg Mij.
NBV:
17 en voor de derde maal vroeg hij hem: ‘Simon, zoon van Johannes, houd je van me?’ Petrus werd verdrietig omdat hij voor de derde keer vroeg of hij van hem hield. Hij zei: ‘Heer, u weet alles, u weet toch dat ik van u houd.’ Jezus zei: ‘Weid mijn schapen. 18 Waarachtig, ik verzeker je: toen je jong was deed je zelf je gordel om en ging je waarheen je wilde, maar wanneer je oud wordt zal een ander je handen grijpen, je je gordel omdoen en je brengen waar je niet naartoe wilt.’ 19 Met deze woorden duidde hij aan hoe Petrus zou sterven tot eer van God. Daarna zei hij: ‘Volg mij.’
Tsjonge, dat vind ik wel ver gaan hoor!
In de vroege kerk waren er mensen die de marteldood zochten. Men zag daarin blijkbaar een bepaalde meerwaarde.
Maar we zijn als christenen toch zeker niet een stelletje masochisten o.i.d.? Mensen die zoiets hebben van: pijn is fijn?
