"Pak slaag" in de kerk

De Archiefkast van het Forum. Oude discussies zijn hier nog eens na te lezen.

Moderator: Moderafo's

Pieter
Luitenant
Luitenant
Berichten: 725
Lid geworden op: 21 mar 2003 15:26

Berichtdoor Pieter » 09 apr 2003 12:15

Wellicht moeten we dan allebei ons beeld van beide groeperingen iets bijstellen, OK? :wink:

Maar je moet vooral niet op punt 1 blijven hangen, maar zeker doorgaan naar 2 en 3.


Mee eens, maar ik ben ervan overtuigd dat het de ervaring is van veel kinderen van God dat zij meestal geconfronteerd worden met punt 1. Natuurlijk is er weleens dankbaarheid (veel te weinig, denk ik), als ze bij tijden hun verlossing door het bloed van Christus mogen ervaren. Het is echter vaak waar dat vervolgens het eigen bestaan weer de overhand krijgt. Ik zie het dus als een golfbeweging, waarbij de neerwaartse beweging het meest wordt ervaren.

joris

Berichtdoor joris » 09 apr 2003 16:03

Pieter zei:
Joris, ik denk dat ik wel een beetje begrijp wat Ikke bedoelt. Het is fijn als je mag weten dat je zonden vergeven zijn, maar je moet oppassen dat je niet in (dodelijke) gerustheid verder leeft (en zondigt!). Het is wat al te gemakkelijk om te zeggen "Mijn zonden zijn vergeven, Praise Him!", en vervolgens verder te leven alsof er niets aan de hand is. Voortdurend zelfonderzoek is nodig.


Wat ik dus jammer vindt is dat zwart witte denken. waarom kunnen jullie niet gewoongeloven dat er ook mensen zijn die juist door hun zondebesef zo dankbaar kunnen zijn voor de vergeving!
Iemand begon hier met stappen 1, 2, en 3.

Ellende kennis zou bij stap drie horen bij de dankbaarheid. Ik zet de ellendekennis in stap 1, want zonder dat ik door heb dati k zondig heb ik Jezus niet nodig als redder.
Weten dat je zondaar bent is de basisgedachte en houding vanwaaruit ik leef. Maar omdat ik stap 1,2 en 3 ken, mag ik nu leven vanuit de basishouding: ik ben een geheiligde in Christus!

Pieter
Luitenant
Luitenant
Berichten: 725
Lid geworden op: 21 mar 2003 15:26

Berichtdoor Pieter » 09 apr 2003 16:08

Wat ik dus jammer vindt is dat zwart witte denken. waarom kunnen jullie niet gewoongeloven dat er ook mensen zijn die juist door hun zondebesef zo dankbaar kunnen zijn voor de vergeving!
Iemand begon hier met stappen 1, 2, en 3.


Joris, ik probeer juist niet zwart-wit te denken, maar te begrijpen wat andere mensen bedoelen en dat vervolgens te verwoorden. Ik wil je ook niet persoonlijk aanvallen, maar alleen wijzen op het gevaar dat kan schuilen in een dergelijke levenshouding. Net zo als er gevaar schuilt in de houding "Ik kan niks, God moet 't doen" of "Ik ben onbekeerd, 't maakt niet uit hoe 'k leef, als ik verkoren ben, kom ik er toch wel".

Ik probeer juist de dingen tegen elkaar af te zetten. Dat lijkt me niet zwart-wit.......

joris

Berichtdoor joris » 09 apr 2003 16:12

Ja Pieter, ik weet dat je he niet persoonlijk bedoeld, want ik ken je niet eens, haha. Maar het gaat wel om het principe. Als ik hier iets zeg, dan gaan er gelijk allemaal allarmlichtjes aan en wordt er gelijk doorgelinkt naar allemaal onderwerpen die er niets mee te maken hebben of die iemand ooit in een angstig boekje of in een dogmatische catechisatieuur heeft geleerd.
Mjn boodschap hier is dezelfde als die van jou: probeeer los t ekijken van alles wat je ooit geleerd hebt en neem zelf een beslissing over wat je wel en niet wilt geloven. Sommigen hier doen dat geweldig, maar anderen steken snel de haren in de lucht!

joepie

Berichtdoor joepie » 09 apr 2003 16:19

Want we leren tenslotte ook: Wat moet u weten om door deze troost gelukkig te leven en te sterven?
1 Hoe groot mijn zonde en ellende zijn.
2Hoe ik van al mijn zonde en ellende verlost word.
3Hoe ik God voor zulke verlossing dankbaar moet zijn

Joris. Ik begon met die stappen. Denk ik tenminste en mijn eerste stap is wel degelijk de kennis van de ellende. Maar je moet zeker niet alleen stap 1 zetten maar doorgaan met 2 en 3.
Dus er is niet gezegt dat ellende kennis bij stap drie hoort maar gewoon op stap 1 zit.

surfer
Majoor
Majoor
Berichten: 2005
Lid geworden op: 12 sep 2002 13:58

Berichtdoor surfer » 09 apr 2003 16:24

Want we leren tenslotte ook: Wat moet u weten om door deze troost gelukkig te leven en te sterven?
1 Hoe groot mijn zonde en ellende zijn.
2Hoe ik van al mijn zonde en ellende verlost word.
3Hoe ik God voor zulke verlossing dankbaar moet zijn


Hm..dat is vooral de gereformeerde opvatting over zalig worden. Gelukkig ligt het bij God een stuk ruimer.

joepie

Berichtdoor joepie » 09 apr 2003 16:26

Ik vind dit al heel ruim. En misschien moet je eens de catechismus erbij lezen voor je een oordeel geeft.

joris

Berichtdoor joris » 09 apr 2003 16:28

Want we leren tenslotte ook: Wat moet u weten om door deze troost gelukkig te leven en te sterven
? Dit staat er ook, SURFER!!!! hEt gaat er om wat je moet weten om gelukkig te leven en te sterven.
ik denk ook: ben zo blij, Jezus houdt van mij! Het gaat er mij niet zo om om gelukkig te kunnen leven en te sterven!
ik heb de HC afgezworen, leuk nagslagwerkje! vooral als je de tekstverwijzingen bekijkt komt je leuke dingen tegen.

surfer
Majoor
Majoor
Berichten: 2005
Lid geworden op: 12 sep 2002 13:58

Berichtdoor surfer » 09 apr 2003 16:36

Die stadia MOETEN niet gekend te worden, die WORDEN meestal beleefd. Er zijn geen voorwaarden, behalve het geloof. Als de Geest in je hart gaat werken, dan KOMT er een besef van zonde en ellende, dan KOMT er een besef van verlossing en dan word de dankbaarheid BELEEFD. Maar dat is iets anders dan te stellen dat het gekend MOET worden.

Als je dit gaat leren, dan zijn er een heleboel mensen die in de benauwdheid komen te zitten omdat ze vinden dat ze niet genoeg hun zonden kennen, geen duidelijk moment van verlossing hebben en niet dankbaar genoeg zijn. En aan die gevolgen zie je hoe fout het is om dat op zo'n manier te leren.

surfer
Majoor
Majoor
Berichten: 2005
Lid geworden op: 12 sep 2002 13:58

Berichtdoor surfer » 09 apr 2003 16:41

Want we leren tenslotte ook: Wat moet u weten om door deze troost gelukkig te leven en te sterven
Ik ben ervan overtuigd dat een heleboel mensen die in Christus geloven een ongelukkig leven leiden. Daar kun je je vanaf maken door te zeggen dat ze niet genoeg geloof hebben, maar het is wel zo dat sommige mensen zwaar te lijden hebben onder de zonde om hen heen en de gevolgen daarvan. Het geloof is niet altijd even sterk, maar de zonde is er altijd. :arrow: zalig zijn die treuren want zij zullen vertroost worden.
Laatst gewijzigd door surfer op 09 apr 2003 16:51, 1 keer totaal gewijzigd.

surfer
Majoor
Majoor
Berichten: 2005
Lid geworden op: 12 sep 2002 13:58

Berichtdoor surfer » 09 apr 2003 16:42

En nog een aanvulling: om gelukkig te zijn hoef je niet per sé te weten hoe groot je zonden zijn (integendeel zelfs), maar WEL hoe liefdevol God is :!:

joris

Berichtdoor joris » 09 apr 2003 16:53

mooi gezegd, surfer!

Haai
Kolonel
Kolonel
Berichten: 2717
Lid geworden op: 31 mar 2003 20:22
Contacteer:

Berichtdoor Haai » 09 apr 2003 16:56

surfer schreef:En nog een aanvulling: om gelukkig te zijn hoef je niet per sé te weten hoe groot je zonden zijn (integendeel zelfs), maar WEL hoe liefdevol God is :!:


...Hoe staat het er ook al weer? Die gezond zijn hebben de Medicijnmeester niet van node. Waarom zou ik de liefde (en genezing!!) van God nodig hebben als ik niet in de gaten heb hoe ziek ik ben???

joepie

Berichtdoor joepie » 09 apr 2003 17:32

Ik denk dat het goed is om te weten dat de eerste vraag van de HC is;
Wat is uw enige troost in leven en in sterven?
Dat ik met lichaam en ziel, in leven en sterven, het eigendom ben, niet van mijzelf, maar van mijn trouwe Heiland Jezus Christus. Want Hij heeft met Zijn kostbaar bloed voor al mijn zonden volkomen betaald en mij uit alle macht van de duivel verlost. Enz

Pas daarna komt de vraag over de kennis van de ellende.
Als je niet goed weet hoe zondig je bent en je bent er niet voldoende van doordrongen, dan kun je gemakkelijk het offer van Christus af doen als een vanzelfsprekendheid dat Hij voor jouw je zonde heeft gedragen.
Hoe meer je beseft hoe zondig je bent hoe groter je dankbaarheid.
Altans zo is dat met mij en ik denk velen met mij.
Daarom is ellende kennis inderdaad nodig.

Gebruikersavatar
poemojn
Verkenner
Verkenner
Berichten: 36
Lid geworden op: 11 okt 2002 13:38
Locatie: Groningen
Contacteer:

Berichtdoor poemojn » 09 apr 2003 18:36

Je kunt sterven aan aids/kanker/hartinfarct/noem maar op terwijl je niet weet dat of wat er met je aan de hand is.
Je hoeft niet in de gaten te hebben dat je een dokter nodig hebt, om er toch een nodig te hebben. En als hij je dan zegt: 'Zonder mij zou je gestorven zijn aan ...', dan ben je hem vast wel dankbaar dat hij je daarvan gered heeft, of niet?
Poemojn for President!


Terug naar “Archief”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Google [Bot] en 19 gasten