De liefde van Christus!

[Boekenlezer]

Jezus Christus, Hij is de Borg voor de schuld. Zonder Hem kan geen mens bestaan voor God. Zonder Hem is God een verterend vuur!
Hij heeft voor zondaren door de hel willen gaan, om hen te redden!

Dat is nogal wat!
Dat is ongelofelijk indrukwekkend.
Ik kan er over in verlegenheid raken als ik besef hoe schuldig ik voor die volmaakt heilige God wel ben. Als ik alleen daar aan denk, waar zou ik me dan moeten bergen voor God...?! Ik heb helemaal niks om God aan te kunnen bieden, voor ook maar de minste of geringste gunst van God. Maar Jezus Christus is het bewijs dat de weg naar de Vader weer vrij is. Dat er vrede is tussen Hem en mij. Zonder dat bewijs zou ik het niet kunnen geloven.

Hier heb ik verder geen woorden meer voor...

Wel waar maar ook weer een hoop theologie en dogmatiek in dit stukje. Hoe is het contact tussen jullie? Kun je daar wat over vertellen?

Ik leg mijn noden en zorgen bij Hem neer in gebed, om eens een voorbeeld te noemen. Ik belijd Hem ook mijn zonden.
Op moeilijke momenten geeft Hij mij soms kracht om verder te kunnen. (En misschien wel vaker dan soms.)

[jas]

Jezus Christus, Hij is de Borg voor de schuld. Zonder Hem kan geen mens bestaan voor God. Zonder Hem is God een verterend vuur!
Hij heeft voor zondaren door de hel willen gaan, om hen te redden!

Dat is nogal wat!
Dat is ongelofelijk indrukwekkend.
Ik kan er over in verlegenheid raken als ik besef hoe schuldig ik voor die volmaakt heilige God wel ben. Als ik alleen daar aan denk, waar zou ik me dan moeten bergen voor God...?! Ik heb helemaal niks om God aan te kunnen bieden, voor ook maar de minste of geringste gunst van God. Maar Jezus Christus is het bewijs dat de weg naar de Vader weer vrij is. Dat er vrede is tussen Hem en mij. Zonder dat bewijs zou ik het niet kunnen geloven.

Hier heb ik verder geen woorden meer voor...

Wel waar maar ook weer een hoop theologie en dogmatiek in dit stukje. Hoe is het contact tussen jullie? Kun je daar wat over vertellen?

Ik leg mijn noden en zorgen bij Hem neer in gebed, om eens een voorbeeld te noemen. Ik belijd Hem ook mijn zonden.
Op moeilijke momenten geeft Hij mij soms kracht om verder te kunnen. (En misschien wel vaker dan soms.)

Dank je boekenlezer. Ik vergat te reageren op je reactie. Gezien de reacties is er verder blijkbaar niet veel te melden over de liefde van Christus. Jammer. Degenen die wel gereageerd hebben, in elk geval bedankt.

[Annemieke86]

... Niets kan mij scheiden van de liefde van Christus! Ik heb afgelopen 13 maart Belijdenis afgelegd in de Hervormde Gemeente. De maanden daar naar toe ben ik steeds dichter bij Jezus gekomen. En hoe dichter ik mij bij Hem voelde, hoe meer afstand ik bij mijn familie voelde. Ze waren het er niet mee eens en dat lieten ze merken ook. Ze zeiden dingen als: "Volgens mij wordt jij gepushed." (ik zeg: gepushed, maar het was een lelijker woord) en "Wie weet moet je nog wel een jaar wachten." Ik heb doorgezet ondanks dat mijn familie (vader, moeder en zus) er niet achter stonden. Ik weet dat er in de Bijbel staat dat het niet zonder slag of stoot zal gaan en dat heb ik gemerkt ook.

Dat was mijn ervaring van de liefde van Christus! Ondanks alle tegenslagen, toch doorzetten! Yes!!!

[jas]

... Niets kan mij scheiden van de liefde van Christus! Ik heb afgelopen 13 maart Belijdenis afgelegd in de Hervormde Gemeente. De maanden daar naar toe ben ik steeds dichter bij Jezus gekomen. En hoe dichter ik mij bij Hem voelde, hoe meer afstand ik bij mijn familie voelde. Ze waren het er niet mee eens en dat lieten ze merken ook. Ze zeiden dingen als: "Volgens mij wordt jij gepushed." (ik zeg: gepushed, maar het was een lelijker woord) en "Wie weet moet je nog wel een jaar wachten." Ik heb doorgezet ondanks dat mijn familie (vader, moeder en zus) er niet achter stonden. Ik weet dat er in de Bijbel staat dat het niet zonder slag of stoot zal gaan en dat heb ik gemerkt ook.

Dat was mijn ervaring van de liefde van Christus! Ondanks alle tegenslagen, toch doorzetten! Yes!!!

Heel mooi Annemieke, de keus voor Christus gaat nooit zonder slag of stoot. Sommige vrienden zullen zelfs je vijanden kunnen worden. Desondanks is het de beste keus die je kunt maken.

[frekje]

Het is toch niet zo moeilijk hoe ik het bedoel? Gewoon letterlijk zoals ik het zeg. Wat ervaar je van of hoe ervaar je de liefde van Christus.
Er zijn zo van die momenten dat ik iets van de grootheid besef van wat Hij voor mij gedaan heeft. Dan zink ik geheel in het niet en smelt mijn hart van liefde voor Hem omdat ik ervaar hoe Hij mij eerst heeft liefgehad. Er vindt dan een evangelische verbreking van mijn harde zondaarshart plaats. Mijn gemoed wordt daardoor overstelpt. Het gebeurt soms door het lezen van één zinnetje uit een boek, of uit de Bijbel.
Dan ebt dat weer weg, ik herinner me wel dat het geweest is, maar het gevoel zelf wordt o zo snel weer overtrokken door het alledaagse.
En dan moet ik Hem weer missen, soms zonder Hem te missen. Begrijp je wat ik bedoel? Ik weet dus dat ik Hem dan mis, maar ik blijf er kil onder. Echter Zijn Geest spoort telkens aan om Hem te zoeken. Ik kan dan dus in die situatie niet berusten. Zijn Geest drijft dus tot Hem uit, net zolang tot ik Hem, of waarschijnlijk Hij mij, weer gevonden heb of heeft.

jas, ik herken dit voor de volle 100%! Het gebeurt mij wel eens zondags, na een dienst ofzo, dat ik zo vol van Zijn opzoekende liefde zit, dat ik er geen raad meer mee weet! Dan kan mij alles gestolen worden, als Christus maar blijft... dan kan zelfs Zijn liefde haast te groot worden, dat je het allemaal niet meer kan verwerken. Dan zit ik op mijn kamer, en dan moet ik er gewoon uit, omdat ik het niet zelf kan houden...

En dan... de volgende dagen... het gevoel ebt weer weg. Dat is jammer, maar dan zitten er weer allerlei zaken in de weg. Gelukkig is niet het gevoel de basis van je geloof, maar het Woord! Dan is het vaak veel moeilijker, maar uiteindelijk kom je altijd weer goed bij Hem terecht!

[Alexandra]

Ik herken me ook in jouw verhaal, jas. Door die momenten dat ik werkelijk besef (hoewel maar een heel klein beetje), wie ik ben, en wie Christus is, en wie God de Vader blijkt te zijn door Christus, dan voel ik me zo heel klein worden, beschaamd, maar ook gelukkig en geborgen.

En het onvoorstelbare is dan, dat je daarna toch weer vervalt in het dagelijkse leven, dat je wanneer je er weer over nadenkt, tegelijkertijd heel goed weet dat je er heel doods onder blijft, of kil zoals jij zei. Soms blijf ik onnodig lang in die fase hangen, maar altijd weer ga ik op zoek naar dat besef, omdat ik weet dat dát mijn juiste plaats is: ik zo heel klein, en Hij zo heel groot!