Maja de Bij schreef:PeterE schreef:Als Mozes en Elia bij Jezus op de berg zijn worden ze herkend. Zelfs door mensen (discipelen) die nog leefden maar hen nooit gezien hadden. Als het dan al kan, dan in de hemel zeker. De relatie zal echter anders zijn omdat we in de hemel God weer als meest belangrijke in ons leven zullen kennen. Dan pas de naaste.
Dat is zeker waar, maar anderzijds toen de Heere was opgestaan uit de dood, werd Hij ook niet gelijk herkend. Thomas geloofde pas dat Hij de Heere was toen hij Zijn littekens zag (zijn er littekens in de hemel?).
Maria Magdalena zag Hem eerst voor de tuinman aan. De Emmausgangers herkenden Hem pas aan het einde van de wandeling tijdens het eten na de bijbelstudie.
Dus, tsja...
Hm lastig... De Emmausgangers herkenden hem niet... maar toen Hij het brood brak opeens wel... Maria herkende Hem niet (misschien door haar verdriet) maar toen Hij haar naam zei opeens wel... de discipelen herkenden Hem wel, evenals Johannes toen de discipelen visten op het meer van Galilea. En wat Thomas betreft leg je het niet goed uit.... Hij was er niet bij toen Jezus aan de discipelen verscheen... En de bijbel zegt alleen dat hij van tevoren zei dat Hij de littekens wilde zien en het dan pas zou geloven... maar de bijbel zegt niet dat Thomas pas geloofde toen hij de littekens had gezien. Ik denk dat het hem wel duidelijk was toen Jezus weer aan hen verscheen.
Jezus is met dat lichaam naar de hemel gegaan... Misschien blijven de littekens wel altijd zichtbaar... En zijn het de mooiste littekens die je ooit zal zien... omdat er ontzettend veel iefde van af straalt. Want waarom waren de littekens anders bij de opstanding niet al vedwenen?
En essiee: je broertje mist daar niemand. Want dat zou betekenen dat het niet volmaakt is in de Hemel. En dat is het daar wel.
Wij op aarde missen onze geliefden. Maar zij kunnen ons niet missen.
Daar kun je soms al iets van merken als je mensen van dichtbij meemaakt op hun stervensbed.
Op het laatst zijn ze geheel gericht op waar ze naartoe gaan.
En is dat missen bij hun weg. Ze denken daar niet aan.
Wel dat hun familie hun moet missen vinden ze vaak moeilijk, maar niet dat zij dat dus ook moeten.
Zo heb ik het al een aantal keren meegemaakt.
En daaraan merk je o.a. dat je dus in de Hemel niemand zult missen.
Ik denk dat ze ons ook nog wel bezig zien... Gaat het in Hebreeen 12 niet over een grote wolk van getuigen die ons aanmoedigd en aanvuurt in de wedloop? En zou er daar echt geen gemis zijn Joepie? De jongste dag moet nog komen... dus zouden ze daar dan niet uitzien naar het moment dat al Gods kinderen daar weer samen zullen zijn? Staat er ook niet in openbaringen dat Johannes in de hemel zielen onder het altaar zag die riepen: Hoe lang nog Here? De hemel perfect? Denk je dat God niet een hoop mensen nog mist die bij Hem zijn weggelopen? De vader in de gelijkenis van de verloren zoon miste zijn zoon toch ook enorm? God is volmaakt... maar denk je dat er bij Hem geen gemis is?
Het zal niet om persoonlijke contacten gaan. Als wij nu aan herkenning denken, denken we min of meer automatisch aan persoonlijk contact met iemand en een socializend gesprekje.
Daar zal het dus niet om draaien in de hemel. Alles is daar gericht tot Gods eer, en Zijn verheerlijking. Dan kan er best herkenning zijn, maar daar zal het echt niet om gaan. En gemis zal er dus zeker niet zijn.
Ik denk dat het daar ook om zal gaan. Want dat alles zal zijn tot Gods eer wil toch niet zeggen dat we daar een eeuwige kerkdienst hebben, 24/7 lofzingen etc? Ik denk dat daar zeker ruimte zal zijn voor een socializend gesprekje, voor het samen dingen doen, voor reizen, sporten, leuke dingen doen en ook werken.
God schiep de mens in het paradijs en Hij zag dat het zeer goed was. Was de mens dat alleen maar bezig met God prijzen? Ja, ze leefden tot eer van Hem. Niet door alleen maar te zingen en zo... maar door de aarde te bewerken, door samen dingen te doen, door met God te wandelen in de avondkoelte. Ze eerden Hem door te leven... dat was tot Zijn eer en daar had Hij plezier in. Hij gaf de mens bij de schepping ook niet de opdracht mee: Prijs mij 24/7... maar: Wees vruchtbaar, onderhoud de aarde, heers over de dieren, de vissen, de vogels.
Ik denk dat het zo weer wordt, want God schiep het fantastisch. Ik denk dat we daar weer koning van de schepping zijn en daar op een goede manier mee omgaan... Dat we daar mogen werken, met hobbies bezig zijn, ontdekken, steeds nieuwe dingen leren (en niet: Alles al weten want dat hoeft niet bij volmaaktheid te horen) en natuurlijk ook God prijzen met onze stem, door muziek etc.
Vergeet niet dat volmaakt betekent dat je alles kan en weet. Het betekent dat je volledig zo bent als dat het bedoeld is.
Dus Joepie, ik ben het niet met je eens dat de liefde er niet meer is. Ik denk juist dat er zoveel liefde is dat je liefde voor een bepaald iemand er niet meer uitspringt, behalve dan je liefde voor God 
Hoe het ook is, het zal er super zijn 
