Wisselende stemming/gemoedstoestand

De Archiefkast van het Forum. Oude discussies zijn hier nog eens na te lezen.

Moderator: Moderafo's

Gebruikersavatar
paprikameisje2
Generaal
Generaal
Berichten: 4904
Lid geworden op: 12 sep 2002 18:17
Locatie: in een huis

Berichtdoor paprikameisje2 » 01 apr 2005 16:04

Raido schreef:Ik kan een aantal dingen doen, dat is of stoppen met lessen, lessen in een automaat, uit het dakraam springen (geen optie), die automaat ook niet, ik wil in een gewone auto rijden.

Ik kan wil gewoon niet denken aan dat uurtje lessen in een week, dat lukt vaak wel, denk ik er aan dan ga ik er zo extreem tegen opzien dat ik helemaal op ben na een les en lig ik een avond te huilen.


ff offetopic

He radio bespreek jij dit ook met je instructeur???
Op deze manier gaat et ook neit goed, tis alleen maar negatief omdat je er ontzettend tegenop ziet!!

Gebruikersavatar
nonno
Sergeant
Sergeant
Berichten: 434
Lid geworden op: 28 dec 2004 12:43
Locatie: aan de ijssel
Contacteer:

Re: Wisselende stemming/gemoedstoestand

Berichtdoor nonno » 01 apr 2005 16:56

André schreef:Wisselende stemming/gemoedstoestand,

Zijn er onder "ons" ook m/v die hier hinder van ondervinden?
Bijvoorbeeld in de zin van dat je moeilijk iets op termijn kunt afspreken?
Of dat je "per dag" leeft?
Of dat je sterke schommelingen ondervind in je emotionele weerbaarheid?

Ik mag er nu zo'n jaar of 6 aan proberen te wennen/accepteren, misschien zijn er mensen die tips hebben, of gewoon iets willen vertellen over dit onderwerp?


Ik probeer juist meer per dag te leven. Was altijd mega aan het plannen, (ook op langer termijn). Daardoor kreeg ik echt een beeld van 'hoe het zou moeten gaan', en als het dan uiteindelijk anders ging baalde ik er gigantisch van, terijl het soms echt nergens om ging.

Als je een tekening van m;n emotionele waarde zou maken zou het nogal golven, met hoge pieken en lage dalen. Kon ergens helemaal naar toe leven, en als het dan geweest was had ik echt een mega dip.
Op een gegeven moment was ik het echt helemaal zat.

Verder kan ik ook ineens omslaan in m'n stemming. Vaak heeft dit wel een oorzaak, maar of die oorzaak dan echt voor rede vatbaar is.
Ik verbaas me er zelf vaak over, en achteraf kan ik er wel om lachen, maar leuk is het niet.
't gaat nu gelukkig een stuk beter!
"zonder mannen aten we de hele dag moorkoppen"

Gebruikersavatar
kuikentje
Sergeant
Sergeant
Berichten: 405
Lid geworden op: 22 okt 2004 09:30

Berichtdoor kuikentje » 01 apr 2005 20:50

ik kan heel vrolijk zijn en druk, maar een minuut later kan ik super down zijn en alleen maar voor me uit zitte stare en dat ik niks meer op merk.. dat is bij mij ok heel verschillend

Gebruikersavatar
essieee
Generaal
Generaal
Berichten: 5107
Lid geworden op: 14 apr 2003 23:47
Locatie: Barneveld
Contacteer:

Berichtdoor essieee » 02 apr 2005 00:23

Heerlijk.....wat een herkenning :mrgreen:

Toen bij mij de diagnose gesteld werd viel de term extreme stemmingswisselingen.....dus jaah ik ken het,

Ik merk wel dat het na een x aantal tijd minder kan worden...

Hoe? Door te proberen om je stemming objectief te bekijken, dus ook je positive stemming van dat moment. Na veel tijden van zwart en wit lijkt er wat grijs te komen...

Beetje duidelijk?

Gebruikersavatar
knufgup
Verkenner
Verkenner
Berichten: 59
Lid geworden op: 18 feb 2005 14:42
Locatie: ROTTERDAM !!! / Bennekom
Contacteer:

Re: Wisselende stemming/gemoedstoestand

Berichtdoor knufgup » 02 apr 2005 09:13

André schreef:
mystery schreef:Kan je er zelf iets van vertellen, André? Waar je precies last van hebt? Welk 'gevaar' je ziet om afspraken te maken op langere termijn?
Nou niet zozeer een gevaar maar als je regelmatig (spannings) hoofdpijn hebt waardoor je ff niet al te veel licht aan je ogen kunt hebben is het wel eens vervelend om mensen teleur te stellen, omdat je b.v. gisteren nog met ze gepraat en gelachen hebt.
De psyichater geeft mij de kwalificatie "minder stabiel/eerder van slag" mee, met de mededeling gezien mijn therapie verleden 2x 9 weken herstellingsoord en 7 weken PAAZ) en mijn leeftijd niet meer zo makkelijk te wijzigen is, reden vooral dat ik in mijn jonge jaren veel en langdurig int ziekenhuis heb gelegen, en dochter hebben die 1 week geleeft heeft en overleden is int AZG, burnout ben geraakt, en gescheiden ben, en een lieve dochter heb die veel in het ziekenhuis komt/ligt, omdat ze een broze botten ziekte heeft.
Tsja, het schijnt dan niet zo gek te zijn dat b.v. de RET die ik 2 keer heb gedaan, dan niet echt meer aanslaat.

Misschien een beetje een chaotisch van de hak op de tak verhaal, maar dan heb je ff een overzichtje 8)


wow, men... dat klinkt wel heftih joh... Als ik dit hoor dan snap ik niet waarom ik dan ook stemmingswisselingen heb, want ik heb echt un luizenleventje dan! nou scheelt dat ik net een btje uit de puberteit begin te hobbelen, misschien dat het dan vanzelf minder word :|
life is fragile, handle with prayer

Gebruikersavatar
windekind
Sergeant
Sergeant
Berichten: 492
Lid geworden op: 21 nov 2003 14:27
Locatie: Utrecht

Berichtdoor windekind » 02 apr 2005 21:27

Haha, voor je twintigste lijkt het me niet echt iets om je zorgen om te maken.. ik ben emotioneel ook nogal labiel, maar dat lijkt me heel normaal als zeventienjarige hormoonbom. 't Wordt bij de meeste mensen dan wel minder Knufgup. :)
Maar 't is lastig ja, vooral ook omdat je niet weet in hoeverre je jezelf nou serieus moet nemen daarin..

André, veel sterkte! Wat heb ik makkelijk praten als ik jouw verhaal lees..
aan stuurboord liggen kapers
en aan bakboord zwemmen haaien
maar ik houd vannacht het roer wel recht

Gebruikersavatar
SidS
Verkenner
Verkenner
Berichten: 5
Lid geworden op: 25 jul 2005 19:12
Locatie: Dordrecht

Berichtdoor SidS » 25 jul 2005 23:12

Kijk eens aan....
wat mij een beetje opvalt op het forum hier, is dat er erg veel problemen zijn.... en begreip me goed, ik zou het bijna fijn willen noemen.

hmmm, waar ben ik nou mee bezig, om dit fijn te noemen.. kijk, wij mensen zijn eigenlijk allemaal een beetje gek en dus let er maar niet op.

maar zo zie ik tenminste dat ik eigenlijk een ''perfect'' leventje heb, en dan vraag ik me af waarom ik dan soms zo depri moet gaan lopen doen.
ik ...
nee, laat ook maar.. en tog vraag ik me af, waarom moet ik dan steeds aan verdoemenis denken?? ik heb geen idee waarom, want iedereen heeft toch wel eens een tegenvaller? het is missschiem gewoon een kwestie van niet al te hoge verwachtingen stellen... en relativeren, maja, dat kan je niet altijd he

zo ik hoop dat jullie iets begrijpen ervan.. maar dat zal wel lukken
Its all about the point of view...
so....
No point....
No view.....

Gebruikersavatar
Lausnitz
Mineur
Mineur
Berichten: 190
Lid geworden op: 23 apr 2005 16:37
Locatie: Šediviny (CZ)

Berichtdoor Lausnitz » 26 jul 2005 11:49

Je bent niet de enige Dordtenaar SidS ;)

Heb er zelf ook behoorlijk last van. Soms, vooral in de lente ben ik hyperactief en tot de grootste dingen in staat, maar soms kan ik ook verschrikkelijk somber en katterig zijn. En soms zit ik ook wel eens tegen het depressieve aan. Als ik maar genoeg afleiding heb, dan zit het meestal wel goed.

Tegen verveling kan ik echt niet. De slow chat hiero kan het wel even een kwartiertje wat aangenamer maken, maar als ik me verveel dan ben ik zo'n rusteloos persoon. Ben dan meestal ook wat down. Met die Tour de France was het afgelopen weken wel goed toeven, maar vooral gisteren viel ik in een zwart gat, zeker omdat ik ook vrij was van me werk. Dan dwing ik mij om over mezelf na te denken, en dan ga ik echt kapot. Ik haal wat steun uit mijn geloof, maar het is ook weer niet overweldigend fantastisch...

Ik ben weer zo'n christelijk positiviteitsboek aan het lezen, in de veronderstelling dat het de vorige twee keren dat ik het boek gelezen had, het weer een stuk beter ging :D
www.cgjf.nl

Gebruikersavatar
SidS
Verkenner
Verkenner
Berichten: 5
Lid geworden op: 25 jul 2005 19:12
Locatie: Dordrecht

Berichtdoor SidS » 26 jul 2005 23:24

hmmm, dus een boek helpt je er wel weer op?? ik ben eigenlijk nie in de stemming dan om eens rustig en boek te gaan lezen... kan uren ztten pieren over weet ik veel wat allemal...
Its all about the point of view...

so....

No point....

No view.....

Gebruikersavatar
froske
Kapitein
Kapitein
Berichten: 1039
Lid geworden op: 05 jul 2005 19:13
Contacteer:

Berichtdoor froske » 27 jul 2005 09:46

Dan dwing ik mij om over mezelf na te denken, en dan ga ik echt kapot. Ik haal wat steun uit mijn geloof, maar het is ook weer niet overweldigend fantastisch...



Ik herken dat ook wel ja. Vooral op zondagen heb ik dat heel erg, meestal ben ik blij als de week dan weer begint. Niet dat ik een hekel heb aan de zondag maar dat is juist zo'n dag om veel na te denken en dan kom je meestal ook bij jezelf terecht en dan pas gaat het goed fout :(
- Home is in my head -

Gebruikersavatar
essieee
Generaal
Generaal
Berichten: 5107
Lid geworden op: 14 apr 2003 23:47
Locatie: Barneveld
Contacteer:

Berichtdoor essieee » 27 jul 2005 10:41

froske schreef:
Dan dwing ik mij om over mezelf na te denken, en dan ga ik echt kapot. Ik haal wat steun uit mijn geloof, maar het is ook weer niet overweldigend fantastisch...



Ik herken dat ook wel ja. Vooral op zondagen heb ik dat heel erg, meestal ben ik blij als de week dan weer begint. Niet dat ik een hekel heb aan de zondag maar dat is juist zo'n dag om veel na te denken en dan kom je meestal ook bij jezelf terecht en dan pas gaat het goed fout :(


Heel herkenbaar...voor mij vroeger dan....
Weet je, zo heb je weinig aan je zondag. Ga ook op zondag dingen ondernemen, ga niet op een stoel zitten piekeren, sta je zelf ook doordeweeks toe te piekeren, dan ist op zondag niet zo'n berg.....
Ik bedoel dit net oubollig maar uit ervaring!

Gebruikersavatar
froske
Kapitein
Kapitein
Berichten: 1039
Lid geworden op: 05 jul 2005 19:13
Contacteer:

Berichtdoor froske » 27 jul 2005 21:32

Heel herkenbaar...voor mij vroeger dan....
Weet je, zo heb je weinig aan je zondag. Ga ook op zondag dingen ondernemen, ga niet op een stoel zitten piekeren, sta je zelf ook doordeweeks toe te piekeren, dan ist op zondag niet zo'n berg.....
Ik bedoel dit net oubollig maar uit ervaring!


Ik ga op zondag 2 x naar de kerk, vaak is het piekeren dan ook in de kerk onder de preek. Als ik in de preek ergens mee geconfronteerd wordt malen mijn gedachten direct daarover door. Doordeweeks pieker ik ook nog te veel maar dan is het idd meer verdeeld over de dag. Als je bijvoorbeeld aan het werk bent denk je daar ook even niet meer aan. Maar daarna komt het gewoon weer terug :?
- Home is in my head -

Gebruikersavatar
essieee
Generaal
Generaal
Berichten: 5107
Lid geworden op: 14 apr 2003 23:47
Locatie: Barneveld
Contacteer:

Berichtdoor essieee » 27 jul 2005 22:48

Ik denk dat het goed is om duidelijk te krijgen waarover je piekerd en of je wat met die oorzaak kan...want het komt niet uit de lucht vallen!

Gebruikersavatar
froske
Kapitein
Kapitein
Berichten: 1039
Lid geworden op: 05 jul 2005 19:13
Contacteer:

Berichtdoor froske » 27 jul 2005 23:07

Ik weet wel waarover ik pieker en ik pieker daar al ontzettend lang over maar ik ben er nog steeds niet uit en ik denk ook dat het nog even zal gaan duren :|
- Home is in my head -

André

Berichtdoor André » 27 jul 2005 23:38

froske schreef:Ik weet wel waarover ik pieker en ik pieker daar al ontzettend lang over maar ik ben er nog steeds niet uit en ik denk ook dat het nog even zal gaan duren :|
Mmm, ik vind het al heel wat dat je weet waarover je piekerd en dat het als ik je zo lees 1 onderwerp betreft.
Begrijp me niet verkeerd, maar je bent dan (denk ik) een stuk op weg.


Terug naar “Archief”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 19 gasten