Respect voor God...

[Raido]

Dat valt hard mee, ik heb wel een hekel aan bijvoorbeeld het gergem gebed, 'O almachtige God die daar troont in de hoogste hemelen, dat wij nog tot u mogen komen, wij, schepselen, geneigd tot alle kwaad, dat Gij, o Heere, Almachtig Opperwezen'.... dan denk ik.. doe gewoon dan doe je al eerbiedig genoeg.

[joris]

De Geest, door wie gijroept: abba, Vader.

[joepie]

Nu, ik vond de manier waarop deze dominee het zei zo ontzettend kinderachtig. En ik denk niet dat dat de bedoeling is.
Je moet er maar een hele kinderlijke stem bij denken.
Sorry, maar ik denk dat je wel respectvoller God aan kunt spreken.

Dat je voor God mag komen wil nog niet zeggen dat je dat moet doen alsof Hij je vriendje is. Hij is inderdaad de Heilige, Hij is je maker.
Dat je God alles mag zeggen en vragen wil niet zeggen dat je dat dus op een manier gaat doen waar geen respect meer uit spreekt.
Ik vind dus: Lieve Here God hier zijn we dan, niet zo respect vol.
Ik ga tenslotte niet bij mijn vriendin op bezoek, maar ik kom voor Gods Heilig aangezicht met mijn gebed.

[M@rije]

En het gebed van een kind? Daar kan je soms heel hard om lachen wat die allemaal zeggen! Waarom mag dat dan wel? Ik vind dat niet oneerbiedig maar als jij dus consequent bent moet je ze een standaardgebed aan gaan leren, wat naar mijn idee amper bidden is voor zon kind

[Raido]

Een kind heeft toch IRL ook een totaal andere relatie met zijn Vader dan jij nu? Het is een kind, zal God daar geen rekening mee houden?

[joris]

Ik heb meer problemen met de manier waarop er vaak gebeden wordt. In de kerk bijvoorbeeld wordt het gebed zo vaak gebruikt als extra preek, of als middel om mensen te manipuleren. Dat vind ik erger dan dat iemand een welgemeend 'lieve God' zegt.

[M@rije]

Als je consequent bent laat je een kind ook niet zo bidden want dat is dan net zo oneerbiedig lijkt me. Daarom ben ik t ook niet mee eens wat er gezegd werd dat je God zo niet zou mogen aanspreken.
Heb altijd t idee dat God wil dat we eens wat nomaler zouden praten zonder al dat moeilijke geklets waarbij de helft van de mensen met de ged88 ergens anders is.

[joepie]

Ik vind een kind in een heel andere relatie tot God staan dan volwassen mensen. Die hebben geleerd om op een volwassen manier met elkaar te spreken. Ik neem aan dat jij ook niet meer op een kinderlijke manier met andere spreekt?
Als kind ga je dingen leren. En ik denk dat je ook echt niet alles wat een kind bid goed kunt vinden. Maar dat kun je ze leren.
Als mijn kind bad: Here God wilt U morgen zorgen dat pietje lekkere snoepjes gaat trakteren. Dan moest ik daar wel om lachen (in mezelf) maar dan gingen we wel erover praten. Wat kan nu wel en wat nu niet.
Want wat is nu belangrijk : die snoepjes of het feit dat God pietje weer een jaar gespaard heeft. b.v.

[Raido]

Het gaat om persoonlijk gebed, van jou naar God. Ik vind dat je als mens van 25 jaar niet hoeft te bidden als een kindje van 8 naar God als Hij jou Vader is. Ik denk dat een kindje van 8 met zijn gebed meer eerbied heeft voor de Heere Jezus in de Hemel dan een persoon die exact het zelfde bid op zijn 25ste.

[M@rije]

Als ik heel eerlijk ben, praat ik vaak ontzettend simpel tegen God. Ik voel mij daar het lekkerst bij: ik begrijp het zelf tenminste ook. Ik zeg gewoon wat in me opkomt, en dat zijn niet van die grote mooie woorden en i kzeg ook: lieve God enzo. Dus ik vind daar echt helemaal niks mis mee.

[M@rije]

Ik denk dat een kindje van 8 met zijn gebed meer eerbied heeft voor de Heere Jezus in de Hemel dan een persoon die exact het zelfde bid op zijn 25ste.

Echt nonsens vind ik dit hor. Waarom? Motiveer?

[Raido]

Als ik een kindje hoor bidden, Here God in de Hemel, wilt u vannacht voor mij zorgen en mij morgen weer wakker laten worden, ik weet niet of je eens een kindergebed hebt gehoord, maar dat zal NOOIT zijn, hoi pappie, ik ga weer slapen bla bla..

Een kind is een kind, ik neem ook aan dat jij op een volwassen manier praat en omgaat met mensen, je gaat ook naar het toilet en geen hoop doen... toch?

[Raido]

Als ik heel eerlijk ben, praat ik vaak ontzettend simpel tegen God. Ik voel mij daar het lekkerst bij: ik begrijp het zelf tenminste ook. Ik zeg gewoon wat in me opkomt, en dat zijn niet van die grote mooie woorden en i kzeg ook: lieve God enzo. Dus ik vind daar echt helemaal niks mis mee.

er zegt ook niemand dat je geen lieve God mag zeggen.

[elbert]

Als ik een kindje hoor bidden, Here God in de Hemel, wilt u vannacht voor mij zorgen en mij morgen weer wakker laten worden, ik weet niet of je eens een kindergebed hebt gehoord, maar dat zal NOOIT zijn, hoi pappie, ik ga weer slapen bla bla..

Van wie leert het kind zo'n gebed?

[joepie]

Ik denk dat een kind dat niet leerd, maar vanuit zichzelf spreekt.
Op de manier waarop een kind praat.
Pas als het kind zelf hardop bid hoor je wat er gebeden wordt en kun je erover praten wat nu wel en wat nu eigenlijk anders zou kunnen.
Want laten we wel wezen: Ik heb mijn kind nooit voorgebeden of de persoon die de andere dag jarig is lekker mag trakteren
Tenminste Dacht het niet

Ook de Bijbel spreekt erover dat je als kind anders spreekt dan als je volwassen bent.
I Korinthiërs 13: 11 Toen ik een kind was,
sprak ik als een kind,
voelde ik als een kind,
overlegde ik als een kind.
Nu ik een man ben geworden, heb ik afgelegd wat kinderlijk was