Respect voor God...

[Hans Soet]

Beste mensen,

Als regelmatige bezoeker valt me op dat de 'tone-of-voice' over God en religie me opvalt.

Ik heb het idee dat veel mensen hier God min of meer zien als een maatje dan als die grote Schepper aller dingen. Ik heb het idee, en dan spreek ik niemand persoonlijk aan, dat God vaak wordt 'toegeëigend dan i.p.v. dat Hij goed is voor slechte mensen. Vaak vind ik dat er gesproken word alsof je alles van Hem mag verwachten en dat Hij dit en dat voor je zal doen.

Een ds zei laatst: wij kennen nog niet een duizendste deeltje van God's goedheid dat wij nog 'onder het Woord mogen zitten'.

Persoonlijk vind ik dat we zeer respectvol over God moeten praten. Hoewel hij inderdaad zeer goed voor ons is en ook zeker onze zonden wil vergeven, etc etc denk ik dat we eerder uit het oogpunt moeten praten van: 'wij zijn nietige aardwormen in de ogen van Hem'.

Jullie mening?

[elbert]

Mee eens.

We moeten vervuld zijn met diep ontzag als we over de dingen van de Almachtige spreken en daarbij bedenken dat wij slechts stof en as zijn. Maar laten we door dit besef niet zo afgeschrikt worden, dat het ons van Hem weghoudt. Want Hij wil juist met die mensen te maken hebben, die inzien wie ze zijn ten opzichte van Hem.

[Raido]

Mee eens, God is geen broertje, geen vriendje en geen Opa (zoek de topic van Mapleleaf maar eens op).

[Maja de Bij]

Niet mee eens.
Natuurlijk is Hij de Hoogheilige, die niemand kan zien zonder te sterven. Maar Hij is ook de God die de mensen zo lief heeft, dat Hij voor ze aan het kruis ging. En dat deed Hij niet voor wormen, om het zo eens te zeggen, dat zou een belediging van Zijn liefde zijn. Zo als Elly en Rikkert zingen : weet je dat je een parel bent in Gods oog. Het gaat er dus niet om hoe we zijn, maar hoe Hij ons ziet.

[Raido]

Maar hij is een VADER geen broertje, vriendje of lief opa'tje

[Marnix]

Inderdaad. God is ontzettend groot en machtig... maar tegelijkertijd wil Hij heel dichtbij je zijn, zelfs in je wonen. Hij is de Schepper... maar Hij is ook je Vader door Christus Jezus.

We moeten oppassen dat we een van beide kanten overbelichten..... want dan raakt een andere kant onderbelicht en dat is niet goed. God is namelijk beiden. Soms heb ik echter ook wel eens het idee dat sommige mensen het aspect dat God heilig en machtig is (en dat is Hij zeker) zodanig overbelichten dat er te weinig aandacht is voor het feit dat Hij ook je Vader is die dicht bij je wil zijn en een hechte, zelfs intieme relatie met je wil.

[hijwel]

helemaal waar! we moeten beseffen dat we zonder Hem niks kunnen doen! Wij zijn volkomen afhankelijk van onze Schepper!

tegelijk is hij onze Vriend en Broer en Vader!

[Melody]

Ik vind dat je met beide kanten goed uit moet kijken. Je moet niet proberen God op een gigantisch hoge troon te plaatsen, met het argument dat Hij daar nu eenmaal zit. God is zelf van die troon afgekomen om over de aarde te lopen. Doe niet alsof God heel ver weg is en je alleen in fluistertoon en met bedekte termen over hem kunt praten; Hij is dichtbij je, staat naast je.

Aan de andere kant begrijp ik dat sommige mensen hier en daar in het vuur van het gesprek wel eens dingen zeggen die mijn tenen krommen. God is en blijft wél God, de Almachtige. Daar moet je ontzag respect voor hebben. Maar laat respect een relatie met God niet in de weg staan.

[joris]

ik vind dat je elkaar lekker vrij moet laten. Mijn God is een grote God. maar Jezus is mijn grote vriend en inderdaad mijn broer. (als wij kinderen van God zijn, dan zijn wij automatisch een broer van Jezus). En de heilige Geest is heeeel dichtbij, namelijk in mijn hart.

[jas]

Gen. 18:27;
"En Abraham antwoordde en zeide: Zie toch; ik heb mij onderwonden te spreken tot den Heere, hoewel ik stof en as ben."
Abraham, die van aangezicht tot aangezicht met de Heere sprak over de aanstaande verdelging van Sodom en Gomorra, neemt een zeer nederige gestalte in. Stof en as noemt hij zichzelf. Nee, Abraham noemt de Heere niet papa of vriend of weet ik wat. Maar die gestalte van Abraham daar moeten we tegenwoordig niet veel meer van weten. Want wat we niet kennen, dat ontkennen we. En dat God liefde is, ja hoor allemaal waar. Maar voor wie. Als God dan voor iemand Liefde was, dan was het wel voor Abraham. Toch weet Abraham zich stof en as, die zich niet waardig acht om tot God te spreken.
Waar zijn wij gebleven met onze zelfkennis?

[Optimatus]

Zou het God behagen als wij als wormen door het stof zouden wroeten?

[jas]

Zou het God behagen als wij als wormen door het stof zouden wroeten?

Het gaat er niet om of wij daardoor God behagen. Het gaat er om hoe wij ons zelf voor God in een juiste gestalte kennen.

[jas]

Zou het God behagen als wij als wormen door het stof zouden wroeten?

Zou het God behagen als we Hem met een arrogante houding tegemoettreden?
Zou het God behagen als we Hem met "hallo God" aanspreken?
Zou het God sowieso behagen als we Hem met onze stinkende zwarte zondige bestaan tegemoettreden?

[Optimatus]

Zou het God behagen als wij als wormen door het stof zouden wroeten?

Zou het God behagen als we Hem met een arrogante houding tegemoettreden?
Zou het God behagen als we Hem met "hallo God" aanspreken?
Zou het God sowieso behagen als we Hem met onze stinkende zwarte zondige bestaan tegemoettreden?

Nee
Nee
Ja, want God heeft zondaars lief, anders had Hij nooit Zijn Zoon gegeven.

[jas]

Zou het God behagen als wij als wormen door het stof zouden wroeten?

Zou het God behagen als we Hem met een arrogante houding tegemoettreden?
Zou het God behagen als we Hem met "hallo God" aanspreken?
Zou het God sowieso behagen als we Hem met onze stinkende zwarte zondige bestaan tegemoettreden?

Nee
Nee
Ja, want God heeft zondaars lief, anders had Hij nooit Zijn Zoon gegeven.

Nee, want wij kunnen alleen tot God naderen door Jezus Christus a.g.v. Zijn opzoekende zondaarsliefde.