Marnix schreef:gurl schreef:Javaca schreef:Code: Selecteer alles
Herkent iemand dit? Wat zal ik doen?
Het vaste stramien, de beknotting. Het voelt zo benauwend. Ik ben dat zo verschrikkelijk zat. Alles wat ik wil is vrijheid en rust.
Een andere kerk zoeken heb ik de moed en puf niet voor. Het is me te veel gedoe.
Ja ik herken dit zeker. Ik ga niet meer naar een kerk en als ik in een kerk kom (toevallig vanochtend nog) dan voelt het gelijk al weer helemaal beklemmend enzo. Ik kan niet voor jou zeggen wat je moet doen maar ik denk dat het wel heel belangrijk is om contact te hebben met medegelovigen, samen te bidden enz. Dus ik weet niet of je christelijke vrienden hebt ofzo? Maar als je die hebt kun je misschien met een paar vrienden een keer in week bij elkaar komen ofzo. Maar ik zou er gewoon voor bidden en God vragen wat Hij wil dat je doet. Misschien gewoon een tijdje een break nemen van de kerk en over een jaar ofzo weer een kerk zoeken. Vraag gewoon aan God wat Hij wil dat je doet.
Waarom voelt het dan beklemmend?
Omdat je gelijk weer van alles moet, alles moet volgens de regels, je moet gaan staan als ze het zeggen, gaan zitten als ze het zeggen. Vantevoren krijg je zo'n boekje waar tot in het kleinste detail staat wat er die ochtend gaat gebeuren enz. Ik bedoel stel je voor dat God zou zeggen laten we het eens anders doen ofzo stel je voor dat God uberhaupt iets zou zeggen...geloof niet dat iemand daar voor open zou staan, tenzij het niet afwijkt van de liturgie misschien. Maar goed dat lag misschien ook een btje aan de kerk waar ik was.