maken wij het niet veel te moeilijk?

[frekje]

En zo komen we in de eindeloze loop van het naar elkaar gewijs op grond van Bijbelteksten, de lichte kant maakt de zware kant uit voor te zwaar en denkt dat die kant geen zekerheid kent, de zware kant maakt de lichte uit omdat ze Jezus zelf toeigenen.

En iedereen die er tussen zit valt tussen wal en schip. Wat heerlijk toch allemaal. Is het dan zo moeilijk om van elkaar te accepteren zonder elkaar dood te gooien met Bijbelteksten (zorgvuldig uit hun verband gerukt).

Iedere christen heeft strijd als hij volgeling van Christus is geworden, en waarom? omdat het een radicale keuze is, geen 'laten we maar proberen' of met een misschientje.

Ja Jezus leed voor ons, Hij droeg de schuld. Maar daarbij is je zonde vergeven ja, maar dat wil niet zeggen dat de zonde niet mee drukt. Jezus komt in jou hart wonen, hij laat zich niet zomaar vast pakken, je kunt Jezus niet in je hart stoppen zoals een pakje sjag in je borstzakje.

Je hoeft niet te lijden zoals Christus leed, maar je lijd wel onder het kruis van de zonde wat jij ervaar in je eigen leven.

Waarom schreef Raido dit? Toch om de discussies onzin te verklaren, en wat gebeurt er nu? Men gaat weer zeggen dat dit moet en de andere dat dat niet moet enz...

NIETS MOET, ALLES MAG!

[essieee]

Als ik bijvoorbeeld hoor dat er mensen zijn die niet weten of ze gered zijn omdat ze geen speciaal wedergeboortemoment hebben meegemaakt denk ik: Dat is een typisch voorbeeld van het te moeilijk maken.

Zou je zoiets bijzonders en mooi feit niet kunnen herrinneren???????? Ik denk dat je juist dat moment nooit meer vergeten zou....

Het is een misverstand dat dat besef er altijd ineens is. Bij sommigen groeit het ook geleidelijk. Het is onjuist en liefdeloos om het geloof van mensen als onecht te bestempelen omdat ze het moment van hun wedergeboorte niet herinneren. Weet je trouwens wel dat niemand zich zijn wedergeboorte kan herinneren? Je herinnert je niet de wedergeboorte zelf, maar het moment waarop je je bewust werd dat je een kind van God bent. Vaak ben je daarvoor al wedergeboren als God zaligmakend in je gaat werken. Maar dat zie je dan niet als de wedergeboorte. Hooguit later, terugkijkend.

Sorry hoor...het is een misverstand? Je mag het bij jezelf houden want ik denk namelijk dat het wel zo is.!


Hij voor mij, daar ik anders de eeuwige dood zou sterven!!!!!

[Marnix]

Dat klopt.

Maar dat is iets anders dan wat ik beschrijf, een speciaal wedergeboortemoment, en het feit dat mensen niet weten of ze gered zijn omdat ze zo'n moment niet kennen.

Een speciaal moment waarop dat besef dus opeens er kwam, waarop je opeens die dankbaarheid die jij bedoelt naa rbinnen voelt stromen.

Ik ben ontzettend blij en dankbaar om wat God me wil geven door Zijn Zoon Jezus Christus. Maar dat Hij dat wil is niet iets wat op een speciaal moment opeens in mijn bewustzijn kwam. Ik ben met deze blijde boodschap opgegroeid en ben steeds meer gaan inzien hoeveel God van me houdt, wat Hij voor me over had. Ik kan geen speciaal moment aanwijzen waarop ik opeens tot dat besef kwam... het is een geleidelijk proces geweest. Ik heb niet zoals sommigen opeens het licht gezien, God werkt bij mij stapje voor stapje

Kortom, dat is wat anders dan het speciale moment dat volgens sommigen nodig is. Ik ben heel dankbaar voor wat God geeft en doet, maar Essie, welk bijzonder en mooi feit zou ik dan moeten herinneren als het allemaal stapje voor stapje gaat en ik geen specifieke situatie/ voorval heb meegemaakt waarbij ik van het ene op het andere moment wedergeboren was?

[jas]

Als ik bijvoorbeeld hoor dat er mensen zijn die niet weten of ze gered zijn omdat ze geen speciaal wedergeboortemoment hebben meegemaakt denk ik: Dat is een typisch voorbeeld van het te moeilijk maken.

Zou je zoiets bijzonders en mooi feit niet kunnen herrinneren???????? Ik denk dat je juist dat moment nooit meer vergeten zou....

Het is een misverstand dat dat besef er altijd ineens is. Bij sommigen groeit het ook geleidelijk. Het is onjuist en liefdeloos om het geloof van mensen als onecht te bestempelen omdat ze het moment van hun wedergeboorte niet herinneren. Weet je trouwens wel dat niemand zich zijn wedergeboorte kan herinneren? Je herinnert je niet de wedergeboorte zelf, maar het moment waarop je je bewust werd dat je een kind van God bent. Vaak ben je daarvoor al wedergeboren als God zaligmakend in je gaat werken. Maar dat zie je dan niet als de wedergeboorte. Hooguit later, terugkijkend.

Sorry hoor...het is een misverstand? Je mag het bij jezelf houden want ik denk namelijk dat het wel zo is.!

Nou dan geloof jij dat toch gewoon? Ik geloof het niet, en ik sluit me dan ook geheel aan bij W. a Brakel. En wat jij er verder van vindt, gooi je maar in mn pet.
Hoe kom je er trouwens bij? Ben je wedergeboren dan?

[Marnix]

Heej Jas, ik ben het met je eens

Schudt de hand.

[johannes1]

mag ik een wedervraag stellen, maken wij het nu niet te makkelijk voor ons zelf? door de bijbel niet letterlijk te nemen, God aannemen en je bent er enz enz

maak jij het makkelijk voor jezelf?

Maak het niet makkelijker dan dat het is, ik ben blij dat het zo makkelijk is.

wat ik maar wil zeggen met mijn woorden. de linkse zeggen dat de rechtste het te moeilijk maken, de rechtse zeggen dat de linkse het te makkelijk maken. mag jij beoordelen wat ik zeg

[johannes1]

mag ik een wedervraag stellen, maken wij het nu niet te makkelijk voor ons zelf? door de bijbel niet letterlijk te nemen, God aannemen en je bent er enz enz

johannes1, lees nog maar eens Johannes 1. Volgens mij wordt daar idd gesproken over aannemen, en niet dat er eerst iets moet gebeuren ofzo...

aannemen met een waar geloof.

[johannes1]

Dus Johannes 1: waarom denk je dat het makkelijk is?

ik zeg niet dat het makkelijk is, maar men wil het makkelijk hebben.

[jas]

Heej Jas, ik ben het met je eens

Schudt de hand.

Wonder wonder wonder.
Wij zullen nooit verantwoording moeten afleggen over het feit of we het tijdstip van onze wedergeboorte weten, maar of we geloven in de volkomen offerande van Jezus de Zoon van God, voor ons.

[Aragorn]

Dus Johannes 1: waarom denk je dat het makkelijk is?

ik zeg niet dat het makkelijk is, maar men wil het makkelijk hebben.

Volgende vraag is natuurlijk wat nu eigenlijk makkelijker is: jezelf 'simpel' helemaal overgeven of je vastigheid en herkenning vinden in een gespecialiseerd systeem aangaande de weg der berkering.

[Boekenlezer]

Je hoeft niet te lijden zoals Christus leed, maar je lijd wel onder het kruis van de zonde wat jij ervaar in je eigen leven.

Is dat dan een vereiste?

Nee, een gegeven.

Dus als je dat niet hebt dan mag je wel eens gaan twijfelen?

Wat ik eigenlijk bedoelde, is om deze vraag uit de sfeer te trekken van: "O help, als ik dat en dat kenmerk niet heb, dan is mijn geloof niet echt!" Dat zou een negativistiche manier zijn van kijken naar jezelf, en een perfecte manier om jezelf depri te maken. Dat sterk introspectieve, dat is m.i. wel iets waar een beweging als de Nadere Reformatie zich erg sterk voor ging maken, in ieder geval aan het einde ervan. En daarmee ook de nazaten ervan, zoals gezelschappen.
Ik herken dat introspectieve niet zo bij de apostelen. Volgens mij benaderen die de gelovigen veel meer collectief, en vanuit de dood en opstanding van Jezus Christus. Op een veel positievere manier.

Weet je wat het probleem is? Wij mensen hebben helemaal niet zo'n helder oog op onszelf. Wij denken wel eens dingen van onszelf die niet kloppen. Je kan soms maar zo hebben dat je denkt: "O, mijn zondebesef is er nauwelijks, want ik merk er niks van! Dat is vast niet goed! Ik zal wel een huichelaar zijn!" Maar na verloop van tijd merk je dan soms dat het er toch wel is, en ook dat het echt is.

[gurl]

Als ik bijvoorbeeld hoor dat er mensen zijn die niet weten of ze gered zijn omdat ze geen speciaal wedergeboortemoment hebben meegemaakt denk ik: Dat is een typisch voorbeeld van het te moeilijk maken.

Zou je zoiets bijzonders en mooi feit niet kunnen herrinneren???????? Ik denk dat je juist dat moment nooit meer vergeten zou....

Ik heb geen speciaal wedergeboorte moment hoor (wat dat dan ook mag zijn) dat heeft niks te maken met wel of niet herrineren maar als je christelijk wordt opgevoedt en je wijkt daar nooit heel erg vanaf dan heb je niet een zon moment.

Ik wil niet gemeen doen hoor maar dan houd het ook gewoon te kunnen sterven zoals je geboren bent. Dan is er dus geen wedergeboorte en geen zaligheid?

Nou ja ik weet niet wat jij onder wedergeboorte verstaat. Maar ik heb meerdere momenten in mijn leven gehad waar ik mijn leven en Jezus gaf en dat probeer ik nog elke dag te doen. Dat deed ik voor het eerst toen ik drie was op de trap (volgens mij moeder dan) en en voor het laatst eergister ofzo. Je leven aan God geven is iets wat je eigenlijk elke dag weer moet doen. En als je in Hem gelooft zul je eeuwig leven hebben, dat heb ik dus.

[Boekenlezer]

Hoe neem je Jezus aan dan?

- Dat je tegenover God erkent dat jij zondig bent en dat jij je met Zijn hulp van de zonde af wilt keren.
- Dat je erop vertrouwt dat Jezus al jou zonden vergeeft, omdat Hij ervoor stierf.
- Dat je Jezus wilt liefhebben en als Heer van jou leven wil gehoorzamen.

Dus door goede werken te doen. Je noemt er al 3.

Wat heeft dit met goede werken te maken?
Bij goede werken denk ik meer aan: de illusie dat je door eigen prestaties je verdienstelijk kan maken voor God.

[PeterD]

Ja, als je die strijd met jezelf niet kent, dan is er alle reden tot twijfel.

Maar het geloof is toch een zeker weten en een vast vertrouwen.
Als je dat nu hebt, waarom zou je dan die strijd MOETEN hebben?
Daar geloof ik namelijk niet in.
En ik twijfel in het geheel niet.

"Ben ik het Heere"? En ze vroegen het allemaal! Alle 12 twijfelden ze aan hun geloof!

[Marnix]

Hm, door te geloven PeterD. Niets meer en niets minder. Goede werken zijn een logisch gevolg van je geloof, anders geloof je namelijk niet echt. En de Geest woont in hen die geloven en helpt ook een handje. Met die werken kun je inderdaad niets verdienen....

Als ik bijvoorbeeld hoor dat er mensen zijn die niet weten of ze gered zijn omdat ze geen speciaal wedergeboortemoment hebben meegemaakt denk ik: Dat is een typisch voorbeeld van het te moeilijk maken.

Zou je zoiets bijzonders en mooi feit niet kunnen herrinneren???????? Ik denk dat je juist dat moment nooit meer vergeten zou....

Ik heb geen speciaal wedergeboorte moment hoor (wat dat dan ook mag zijn) dat heeft niks te maken met wel of niet herrineren maar als je christelijk wordt opgevoedt en je wijkt daar nooit heel erg vanaf dan heb je niet een zon moment.

Ik wil niet gemeen doen hoor maar dan houd het ook gewoon te kunnen sterven zoals je geboren bent. Dan is er dus geen wedergeboorte en geen zaligheid?

Nou ja ik weet niet wat jij onder wedergeboorte verstaat. Maar ik heb meerdere momenten in mijn leven gehad waar ik mijn leven en Jezus gaf en dat probeer ik nog elke dag te doen. Dat deed ik voor het eerst toen ik drie was op de trap (volgens mij moeder dan) en en voor het laatst eergister ofzo. Je leven aan God geven is iets wat je eigenlijk elke dag weer moet doen. En als je in Hem gelooft zul je eeuwig leven hebben, dat heb ik dus.

In de traditionele kerken heb je daar ook twee verschillende termen voor. Wedergeboorte.... en wat jij noemt: Dagelijkse bekering.