Titaan schreef:Tuurlijk, een referentie is niet per definitie noodzakelijkerwijs een bewijs. Akkoord, dat klopt: maar mijn stelling is niet het bewijs! mijn stelling is een conclusie gebaseerd op mijn gegeven bewijsstukken!!. Wat jij had ‘moeten’ doen is mijn bewijsstukken weerleggen, ipv simpelweg mijn conclusie ontkennen.
Welke 'bewijsstukken' heb ik volgens jou niet weerlegd? Als je de genoemde teksten bedoelt, zeg ik nogmaals (ok, in een iets andere vorm): die referenties zijn niet noodzakelijk verwijzend naar personen die echt bestaan hebben of zaken die echt gebeurd zijn.
Maar mocht je bedoelen dat je de gehele bijbel als mythe verwerpt en dat binnen dit referentiekader het dus überhaupt helemaal nooit een bewijs gevormd kan worden of iets letterlijk is gebeurd, dan verzoek ik je (vriendelijk) dit voor je te houden, aangezien ik alleen discussier vanuit het geloofsoordeel dat de Bijbel Gods Woord is.
Ik discussiëer in principe ook vanuit dat oogpunt, hoewel ik er zelf anders tegenaan kijk.
Dus, uitgaande van het zelfgetuigenis van de Bijbel:
NT-referenties: Er zijn WEL bijbelteksten die zeggen dat je het scheppingsverhaal letterlijk moet nemen.
Wat vind je van de genoemde tekst 1 Kor. 15:21,22 ,45 ?
Allereerst: Lees heel hoofdstuk 15 (heel toepasselijk in de paasdagen), en zie, een krachtig betoog over het feit dat Christus letterlijk is opgestaan (feiten worden genoemd, getuigen worden opgevoerd, bewezen dat het schriftwoord hiermee in vervulling is gegaan, betoogt dat zonder het aannemen van dit letterlijke feit je hele geloof leeg is, en dan gaat het betoog verder wat de uitwerking is, nu Christus daadwerkelijk opgestaan is).
Merk vervolgens op hoe in vers 21 de koppeling gelegd wordt tussen Adam en Christus:
“Want dewijl de dood door een mens is, zo is ook de opstanding der doden door een Mens. Want gelijk zij allen in Adam sterven, alzo zullen zij ook in Christus allen levend gemaakt worden.”
Als Adam niet letterlijk had bestaan en had gezondigd, dan was het ook onnodig geweest om Christus letterlijk te laten sterven en opstaan! Maar Christus moest sterven voor onze zonden en opstaan uit de doden door dat er ook daadwerkelijk een Adam was die een doodszonde had begaan.
1) Ik zie ook op basis van de door jouw genoemde tekst niet in waarom Adam niet symbolisch zou kunnen zijn voor 'het begin van de mensheid'.
2) De evolutietheorie sluit niet uit dat Adam en Eva echt hebben bestaan.
A) Dat God berouw had in Sam.15, past dat binnen de betekenis van het grondwoord ? (accent op: ontroeren, betreuren, in Zijn hart gegriefd)
B) Dat God niet een God is die berouw heeft in Sam.15, past dat binnen de betekenis van het grondwoord ? (accent op: spijt dat het is gebeurd, wroeging, wou dat Hij het niet gedaan had)
Ok, ik snap wat je bedoelt. Echter, zoals Calvijn ook zei, zou ik eerder zeggen dat de schrijver dit op een menselijke (en dus figuurlijk te nemen) manier verwoord heeft. Met het beeld van een gegriefde God doe je namelijk Gods almacht tekort. Zie ook Efeziërs 1:11, waar staat dat God alle dingen werkt naar de raad van Zijn wil.
Maar goed, christenen zijn het op dit punt ook niet altijd eens, dus als je dit toch (in zekere zin) letterlijk neemt, prima.
Collateral schreef:Volgens mij zit ik er niet ver naast, maar ik zal het nog een keer uitleggen: (Tussen de "[]" staat het griekse woord dat bij de term hoort.)
Marcus 16:16-18
16 Die geloofd zal hebben [pisteusas], en gedoopt zal zijn, zal zalig worden; maar die niet zal geloofd hebben [apisthsas], zal verdoemd worden.
17 En degenen, die geloofd zullen hebben [pisteusasin], zullen deze tekenen volgen: in Mijn Naam zullen zij duivelen uitwerpen; met nieuwe tongen zullen zij spreken.
18 Slangen zullen zij opnemen; en al is het, dat zij iets dodelijks zullen drinken, dat zal hun niet schaden; op kranken zullen zij de handen leggen, en zij zullen gezond worden.
Ik ben van mening dat de termen pisteusas, pisteusasin (meervoud) en apisthsas (tegengestelde) hier een universeel bereik moeten hebben. Zo niet, dan komt de bijbel, om het met jouw woorden te zeggen, "principieel in zijn geheel op losse schroeven te staan."
Zoals wanneer we Marcus 16:16 lezen: "Die geloofd zal hebben, en gedoopt zal zijn, zal zalig worden; maar die niet zal geloofd hebben, zal verdoemd worden." -> je zou dan net zo goed moeten stellen: "Dit geldt niet voor alle gelovigen en ook niet voor alle ongelovigen." Wat heeft het gezegde dan nog voor nut?
Het gaat hier om tekenen, met welke God bij de aanvang van het Christelijke tijdperk bevestigde dat de verkondiging van het Evangelie onder Zijn opdracht geschiedde. Zo had Hij destijds Mozes door wonderen en tekenen voor de farao als Zijn dienaar gelegitimeerd.
In de Hebreeënbrief (omstreeks het jaar 60),
Die is wel iets later geschreven (omstreeks 88).
We hoeven niet het ongeloof met tekenen onze evangelie te laten bevestigen.
Was het maar waar.
Je stelt deze tekenen als een bevestiging. Je neemt de woorden van Jezus dus letterlijk, alleen je verzint er iets bij: dat ze niet voor altijd gelden. Ik vind dat een heel gevaarlijke aanname. In feite geldt dus Marcus 16:16 ("Die geloofd zal hebben, en gedoopt zal zijn, zal zalig worden; maar die niet zal geloofd hebben, zal verdoemd worden.") tegenwoordig ook niet meer?
En wat denk je van bepaalde geloofsgroeperingen (bijv. pinkstergemeenten) waar een aantal van deze tekenen soms nog wél voorkomen?
Verder wil ik even terugkomen op het feit dat Jezus zegt dat eenieder met het geloof van een mosterdzaad bergen kan verplaatsen. Jij gaf als antwoord hierop een uitleg waarom en hoe dit figuurlijk genomen dient te worden. Hier heb ik je op gewezen, maar daar heb je niet op gereageerd. Dus nogmaals de vraag: neem je deze kwestie letterlijk?
Tot slot heb ik nog een prachtige bijbeltekst voor je (Psalm 82:6): "Ik heb wel gezegd: Gij zijt goden; en gij zijt allen kinderen des Allerhoogsten;" hoe letterlijk neem je deze?