Willen wij leven zoals God dat van ons vraagt?

[TheKeimpe]

Wat moet er dan nog meer gebeuren voor je ogen open gaan?
(Dit vraag ik uit bezorgdheid hoor! begrijp me niet verkeerd)

Weet jij het? Dit maakt me soms moedeloos. Ik ben echt bikkelhard, het lijkt wel of niets me iets kan doen. Ik denk dat enkel genade hier iets aan kan doen... maar dat is misschien wel een makkelijke uitvlucht.

Hoe gaan anderen hier mee om?

Als jij er nou mee zit dat je bikkelhard ben, wat heb je dan een grote kennis van hoe je bent. Ga toch bidden man! Net zolang totdat God je harde hart in stukken breekt. Hij WIL het, Hij KAN het, Hij DOET het!

Afgelopen zondag hoorde ik een mooie preek, (de ds doet er niet toe) waarin naar voren kwam dat Barabbas vrij kwam door Jezus kruisdood. Zou Barabbas nog getwijfeld hebben of hij wel uit de dodencel wilde? Zou hij zeggen: ik heb het hier wel naar mijn zin? Nee toch zeker?
En wij, wij zitten "van nature" ook in de dodencel. Nu mogen we eruit, door Christus kruisdood, en wat zeggen we? "We hebben het hier wel naar ons zin..."

[Maranatha]

Dat komt omdat wij "dood zijn voor de dood". Ik was vorige week betrokken bij een ernstig ongeval (ben er zelf gelukkig zonder kleerscheuren vanaf gekomen). Hoewel dan best het besef op je afkomt van de broosheid van je leven, ga je eigenlijk met dezelfde vaart weer verder. We zijn -en dat is ook mijn eigen ervaring- keihard, blind en zelfs vijandig jegens God. Het is dan ook mijn diepste overtuiging dat alleen genade ons kan redden van de dood, hoewel je dat niet ontslaat van je eigen verantwoordelijkheid. (Dat is overigens een discussie die elders op het forum ook wordt gevoerd).

Ha iemand die kan zien. Dat is al een hele stap.
Het feit dat je de gebrokenheid van je eigen bestaan ziet is al een grote stap voorwaarts. Fietsen kon je ook niet direct, dus waarom zou je dan ook van de ene dag op de andere en heilig boontje worden. Op dit forum lopen al genoeg heilige boontjes rond.
Echtheid begint met erkennen dat je leven zinloos is, vervolgens met al je beslommeringen naar God gaan en deze voor Hem neerleggen. De weg die daarna kom, de levensheiliging is lang en voor een mens, die nog zonde kent is deze weg zeer zwaar, want hij komt zichzelf iedere dag tegen. Maar wie volhard ontvangt de prijs uitgereikt door Yeshua zelf en dat is een plaats naast Hem om te regeren. Dus niet eeuwig leven, want dat ontvang je al bij je bekering.

[Ikke21]

Wat moet er dan nog meer gebeuren voor je ogen open gaan?
(Dit vraag ik uit bezorgdheid hoor! begrijp me niet verkeerd)

Weet jij het? Dit maakt me soms moedeloos. Ik ben echt bikkelhard, het lijkt wel of niets me iets kan doen. Ik denk dat enkel genade hier iets aan kan doen... maar dat is misschien wel een makkelijke uitvlucht.

Hoe gaan anderen hier mee om?

Als jij er nou mee zit dat je bikkelhard ben, wat heb je dan een grote kennis van hoe je bent. Ga toch bidden man! Net zolang totdat God je harde hart in stukken breekt. Hij WIL het, Hij KAN het, Hij DOET het!

Afgelopen zondag hoorde ik een mooie preek, (de ds doet er niet toe) waarin naar voren kwam dat Barabbas vrij kwam door Jezus kruisdood. Zou Barabbas nog getwijfeld hebben of hij wel uit de dodencel wilde? Zou hij zeggen: ik heb het hier wel naar mijn zin? Nee toch zeker?
En wij, wij zitten "van nature" ook in de dodencel. Nu mogen we eruit, door Christus kruisdood, en wat zeggen we? "We hebben het hier wel naar ons zin..."

Ik hoorde dus gisteravond op cath het volgende; Wij liggen van nature allemaal op een dodeveld en zijn geestelijk dood door de zonde, en iedereen weet dat God de mens goed en naar zijn beeld heeft geschapen. Er werd dus toen gezegd nu kunnen wij twee dingen doen, of wij kunnen denken van als ik uitverkoren ben kom ik er toch wel en gewoon lekker met ons eigen leventje verder gaan of wij kunnen God gaan zoeken en bidden voor zijn genade, zou God ons dan laten staan? Er staat toch ook geschreven dat God geen bidders laat staan!! Dus waarom gaan we niet bidden, roepen om zijn genade??

[joris]

Ik hoorde dus gisteravond op cath het volgende; Wij liggen van nature allemaal op een dodeveld en zijn geestelijk dood door de zonde, en iedereen weet dat God de mens goed en naar zijn beeld heeft geschapen. Er

Hier ben ik het mee eens, maar we mogen meer zeggen dacht ik. Weet je wat ze in australie doen met al die bosbranden? Terwijl het vuur komt aanrukken maken ze een paar kilometer verderop een tegenvuur. Ze verbranden daar een hele strook zodat het oprukkende vuur tegen de tijd dat het anakomt daar geen brandstof meer kan vinden het het stopt.
Stel dat je een tegenvuur maakt in de vorm van een vierkantjje, dan kan het vuur om het vierkant heen flink angstaanjagend zijn, mar als je op je al afgebrande vierkantje staat dan ben je helemaal veilig!
Zo ook met het geloof in God. de dood rukt op, maar in Jezus zijn wij alvast gestorven en mogen we dus temidden van de dood LEven!!!! HEt eeuwige leven is voor ons begonnen, halleluja!!! Van nature zijn wij niets, oke, maar laten we het daar neit te vaak over hebben!

[Ikke21]

hoe kan jij zo makkelijk zeggen dat het eeuwige leven voor jou begonnen is? Vertel is wat van je verandering dan?

[joris]

vertellen van mijn verandering? ik ben jarenlang naar de kerk gegaan omdt het moest. Opgegeven moment kwam ik erachter dat God een levende God is en dat Hij overal om je heen is en niet alleen in de hemel zoals ik altijd geleerd heb. Fo nouja, tis geen echte kerkleer natuurlijk, maar als je bidt zeg je toch altijd: ozne vader die in dehemel is. Maar GOd woont in je hart!!! En dat is voor mij een eyeopener geweest, net als de opmekring dat Jezus an het kruis is gegaan voor ál je zonden!!!! En dat de Heilige Geest de wet nu in je hart heeft geschreven en je dus geeen dodelettrers meer hoeft na te leven. !!!

Verandering gemerkt in mijn leven? niet shcokkend, maar dat hoeft ook niet. Als je denkt dat dat moet dan geloof je in een leugen volgens mij.
Maar ik ben wel verandert in mijn gedrag en ik merk steeds meer de vrucht van de Geest in mij: lliefde, gerechtigheid en de hele hap. EN bovendien heb ik regelmatig gemerkt dat God mij wilde gebruiken in gesprekken of bij het presenteren van sing-ins o.i.d. God leeft en dat wil Hijje laten merken, als je maar dicht bij Hem wilt zijn. Vandaar mijn onderschrift: een waarheid als een koe.

[Ikke21]

vertellen van mijn verandering? ik ben jarenlang naar de kerk gegaan omdt het moest. Opgegeven moment kwam ik erachter dat God een levende God is en dat Hij overal om je heen is en niet alleen in de hemel zoals ik altijd geleerd heb. Fo nouja, tis geen echte kerkleer natuurlijk, maar als je bidt zeg je toch altijd: ozne vader die in dehemel is. Maar GOd woont in je hart!!! En dat is voor mij een eyeopener geweest, net als de opmekring dat Jezus an het kruis is gegaan voor ál je zonden!!!! En dat de Heilige Geest de wet nu in je hart heeft geschreven en je dus geeen dodelettrers meer hoeft na te leven. !!!

Verandering gemerkt in mijn leven? niet shcokkend, maar dat hoeft ook niet. Als je denkt dat dat moet dan geloof je in een leugen volgens mij.
Maar ik ben wel verandert in mijn gedrag en ik merk steeds meer de vrucht van de Geest in mij: lliefde, gerechtigheid en de hele hap. EN bovendien heb ik regelmatig gemerkt dat God mij wilde gebruiken in gesprekken of bij het presenteren van sing-ins o.i.d. God leeft en dat wil Hijje laten merken, als je maar dicht bij Hem wilt zijn. Vandaar mijn onderschrift: een waarheid als een koe.

Ik accepteer helemaal hoe jij erover denkt, want wie ben ik om te oordelen of jij wel of niet bekeerd zou zijn, dat is niet mijn taak maar de taak van God!! En tuurlijk is je ondertekst waar, maar je gaat wel eerst je schuld zien!!

[joris]

hoe lijkt het je, het verhaal van de veilige plek in de brandhaard?

[Ikke21]

moet ik nog even helemaal goed overlezen Joris....!!

[Kaw]

Afgelopen zondag hoorde ik een mooie preek, (de ds doet er niet toe) waarin naar voren kwam dat Barabbas vrij kwam door Jezus kruisdood. Zou Barabbas nog getwijfeld hebben of hij wel uit de dodencel wilde? Zou hij zeggen: ik heb het hier wel naar mijn zin? Nee toch zeker?
En wij, wij zitten "van nature" ook in de dodencel. Nu mogen we eruit, door Christus kruisdood, en wat zeggen we? "We hebben het hier wel naar ons zin..."

Ds... Euhm... Acht doet er ook niet toe. Was je soms ook in Genemuiden?????? Exact zelfde preekonderwerp gehad!!! (Voor Pieter( ): Was een mooie preek!)