Ik respecteer ieders mening, het is zo'n gevoelig onderwerp. Wel denk ik dat het heel belangrijk is om toch als gezindte een duidelijk signaal af te geven zowel naar binnen als buiten dat we dit niet accepteren. Er wordt soms in het collectief zo gemakkelijk gegrepen naar de mantel der liefde. De mantel der liefde is natuurlijk wel goed maar niet als een brandblusapparaat wat je van de muur rukt. Kijk, je kunt zeggen tegen iemand uit je gemeente die zich aan dergelijke vreselijke dingen heeft schuldig gemaakt; "Goed Pietje, niet goed wat je gedaan hebt, maar God is genade, blablabla, we praten er niet meer over".
Je kunt zo'n gesprek of serie van gesprekken, (want met 1 gesprek red je dat niet) ook wat indringender voeren. Laat Pietje maar eens bloeden in zijn schuld.
Maar ook naar de buitenwereld is het niet goed om te snel naar de doofpot te grijpen. Het moet duidelijk zijn dat de kerk een onderdeel, of liever een dwarsdoorsnee van de maatschappij is en dat we dus niet ontkennen dat deze vreselijke dingen ook in ons midden voorkomen. Daarom is een kritische blik naar binnen zeer noodzakelijk. Hiermee voorkomen we dat we mede voeding geven aan het verspreiden van kwade geruchten over de kerk. Erken het probleem en durf het ook aanpakken.
