Hoe laat jij zien dat je christen bent?

[frekje]

Nee... als het uiterlijk niet te zien is, is het niet goed

Waarom niet?

Ik vind vaak dat mensen die er van buiten het meest refo uitzien, het minst van God durven te getuigen ... (p.s. ervaring van mij, dus geen verwijt)

Ook een persoonlijke ervaring van mij dus het kan een feit gaan worden. Ja, hoe meer refo eruit zien, hoe minder deze mensen vaak voor hun geloof durven uit te komen. Heel jammer.

Idd heel jammer dat jullie dit ervaren, maar aan de andere kant: het staat een beetje vreemd als je op grond van 1 of een paar persoonlijke ervaringen de hele refowereld over 1 kam scheert (toch zo'n 10.000 mensen schat ik...)

Dat is ook verkeerd, maar toch... het gebeurd helaas vaak wel! En dat is vreselijk jammer.
(euh, iets meer dan 10.000 denk ik --> volgens mij bestaat deze groep uit zo'n 250.000 mensen als ik ff snel schat)

[Marnix]

Op de jongerenavond van januari, hadden we het er met een stel refowebbers over, hoe laat jij zien dat je christen bent?
Door totaal anders te zijn? Of juist door je aante passen aan de mensen om je heen, maar laten zien dat jij wel een meerwaarde hebt in je leven?

Ik ben wel eens benieuwd, hoe jullie hierover denken...

't Klinkt me wat kunstmatig in de oren: laten zien dat je christen bent. Merken ze dat niet vanzelf aan je, als je er ernst mee maakt?

De vraag is dan misschien wel: In hoeverre maken we er ernst mee.

En heel vaak vinden mensen het moeilijk om open voor hun geloof uit te komen. Ze geloven in God, houden van Hem, willen met Hem leven... maar om er tegenover iedereen voor uit te komen kan toch moeilijk zijn.Zo gek is de hoofdvraag in dit topic dus niet.

[Boekenlezer]

Nee... als het uiterlijk niet te zien is, is het niet goed

Waarom niet?

Ik vind vaak dat mensen die er van buiten het meest refo uitzien, het minst van God durven te getuigen ... (p.s. ervaring van mij, dus geen verwijt)

Ook een persoonlijke ervaring van mij dus het kan een feit gaan worden. Ja, hoe meer refo eruit zien, hoe minder deze mensen vaak voor hun geloof durven uit te komen. Heel jammer.

Idd heel jammer dat jullie dit ervaren, maar aan de andere kant: het staat een beetje vreemd als je op grond van 1 of een paar persoonlijke ervaringen de hele refowereld over 1 kam scheert (toch zo'n 10.000 mensen schat ik...)

Dat is ook verkeerd, maar toch... het gebeurd helaas vaak wel! En dat is vreselijk jammer.
(euh, iets meer dan 10.000 denk ik --> volgens mij bestaat deze groep uit zo'n 250.000 mensen als ik ff snel schat)

Ik kan me voorstellen dat dat te maken heeft met het eigen vertrouwde wereldje, waarin het beschermd leven is. Door zo'n eigen wereld met eigen gewoonten voelt de algemene wereld ineens een stuk vreemder, en daardoor bedreigender.
Ik weet het nog uit mijn jeugd: je had gewoon je vriendjes en vriendinnetjes uit de buurt, en je stelde niet angstig de vraag 'zouden die mij wel respecteren?' Nee, je ervoer helemaal geen verschil van verschillende werelden. Je was gewoon met z'n allen wereldburgers, dorpsbewoners. Kwam ik dan nooit voor mijn geloof uit? Jawel! Dat ging heel drempelloos!
Dan denk ik wel eens: die jeugd van mij was een héél goed voorbeeld. Niks geen eigen wereldje van eigen gezindte, maar wel vrijmoedigheid.

[Boekenlezer]

Op de jongerenavond van januari, hadden we het er met een stel refowebbers over, hoe laat jij zien dat je christen bent?
Door totaal anders te zijn? Of juist door je aante passen aan de mensen om je heen, maar laten zien dat jij wel een meerwaarde hebt in je leven?

Ik ben wel eens benieuwd, hoe jullie hierover denken...

't Klinkt me wat kunstmatig in de oren: laten zien dat je christen bent. Merken ze dat niet vanzelf aan je, als je er ernst mee maakt?

De vraag is dan misschien wel: In hoeverre maken we er ernst mee.

En heel vaak vinden mensen het moeilijk om open voor hun geloof uit te komen. Ze geloven in God, houden van Hem, willen met Hem leven... maar om er tegenover iedereen voor uit te komen kan toch moeilijk zijn.Zo gek is de hoofdvraag in dit topic dus niet.

Die moeilijkheid herken ik ook.
Wat ik net schreef over mijn jonge jeugd, dat had ik niet meer zo toen ik in de buurt van de 20 was. Toen had ik veel meer dat antithese-gevoel: ik ben van de kerk, zij zijn van de wereld. Twee totaal verschillende werelden.

Maar daar is ook raad voor te geven:
- er aan wennen om als christen in de wereld te leven, te midden tussen veel niet-gelovigen, en daar goed mee omgaan (leven als christen, weten dat er op je ethische levenswandel gelet wordt, het goede en kwade onderscheiden en je niet laten verleiden door het verkeerde),
- je bewust zijn van je christen-zijn, en nadenken over het waarom daarvan, en hoe je dat communiceert naar de buitenwereld. Dan kun je er op een positieve manier assertief mee omgaan: je visie uitleggen als er vragen over komen.
Dat laatste heb ik vaak genoeg meegemaakt, en dat ging goed. Mensen willen best wel eens vragen stellen uit belangstelling.

[lin]

Hoe laat ik zien dat ik christen ben?

Door te leven zoals ik ben, een christen! Ik ga me niet anders voor doen dan dat ik ben! Ik pas me ook niet aan aan andere door niet te bidden voor het eten. Maar ik doe het juist wel! En je merkt dat je je gedraagt als een christen mensen respect voor je krijgen!

En ik vind kleding helemaal niets met christen zijn te maken hebben! Als voorbeeld ik heb een 'zwaar' christelijk meisje in de klas zitten netjes rokje aan 'degelijke' kleding! maar met haar valt niet te praten over het geloof want dan is het nou ja daar praat je toch niet over! En dan onwijs vloeken en als je er dan als geloofs genoot er wat van zegt krijg je te horen dat is mijn geloof moet ik zelf weten! Sorry maar dan laat je echt zien hoe christelijk je bent! En ik merk dan ook dat niet gelovige mensen zoiets hebben van hoe gaat dat daar nu! Vind ik zo jammer want dan krijgen die mensen een zo onwijs ander beeld van het christelijk geloof! maja het zij zo!

Maar hoe laat je nu zien dat je een christen bent! Leef met de Bijbel, leef met Jezus, met God! Bedenk in alle keuzes die je maakt WWJD dan kom je al een heel eind!

[Anneé]

....ik denk dat je vooral door je gedrag moet laten zien dat je christen bent...
ik vind al die kledingregels enzow wel zo enorm overdreven..

[charlie]

....ik denk dat je vooral door je gedrag moet laten zien dat je christen bent...
ik vind al die kledingregels enzow wel zo enorm overdreven..

Idd, ik zat te denken aan de vruchten van de Geest uit galaten 4 als ik me niet vergis. Als de Geest in je is/werkt zal je daarvan meer gaan uitstralen he..

BTW zat ik ook nog te denken: Laten we ons niet te druk maken wat mensen ervan zien: De mens ziet aan wat voor ogen is, maar God ziet het hart aan. (dit is geen poging het topic te veranderen, maar puur iets-wat-we-ook-niet-moeten-vergeten)

ik denk dus soms..

[essieee]

....ik denk dat je vooral door je gedrag moet laten zien dat je christen bent...
ik vind al die kledingregels enzow wel zo enorm overdreven..

Idd, ik zat te denken aan de vruchten van de Geest uit galaten 4 als ik me niet vergis. Als de Geest in je is/werkt zal je daarvan meer gaan uitstralen he..

BTW zat ik ook nog te denken: Laten we ons niet te druk maken wat mensen ervan zien: De mens ziet aan wat voor ogen is, maar God ziet het hart aan. (dit is geen poging het topic te veranderen, maar puur iets-wat-we-ook-niet-moeten-vergeten)

ik denk dus soms..

Kun je merken dan dat je omgeving het aanje merkt?
En inderdaad, het is belangrijkere bezig te zijn met wat Godt van je vind, al heb je wel de opdracht om een levende brief te zijn. Ik denk ook dat dat er dan uit komt in hoe je leeft voor jezelf en t.o.v. je omgeving...
Als iemand ervoor kiest geen broeken te dragen, kunnen we dat bestempelen als overdrevn. Toch denk ik dat wanneer diegene (ik bijv. ) dat wel wil, is dat okay. Het gaat erom wat je persoonlijk tegen God verantwoorden kan.....

[Marnix]

Klopt

Het is ook niet verkeerd om geen broeken te dragen. Het kan wel zijn dat zo iemand dat doet omdat ze vindt dat het moet... en dat ze er later achter komt dat dat helemaal niet zo is. Dan nog is het dragen van rokken geen zonde Het wordt pas een zonde als je anderen er op aan gaat kijken/veroordelen als ze wel een broek aan hebben

[charlie]

Klopt

Het is ook niet verkeerd om geen broeken te dragen. Het kan wel zijn dat zo iemand dat doet omdat ze vindt dat het moet... en dat ze er later achter komt dat dat helemaal niet zo is. Dan nog is het dragen van rokken geen zonde Het wordt pas een zonde als je anderen er op aan gaat kijken/veroordelen als ze wel een broek aan hebben

Essiee& Marnix: gelukkig zijnjullie het eens. laten we ons nu weer op het onderwerp concentreren! het is te waardevol en belangrijk om af te dwalen naar iets als rokken...

Ik zat nog te denken dat een goed christen (moet je mij horen) misschien ook wel te herkennen is aan zijn zorg voor natuur.. ?..

Ik weet dat iedereen zijn stokpaardje heeft (niet roken, geen auto, geen tv enzo), maar ou je een christen ook niet herkennen aan zijn voorzichtigheid met de schepping?

Of is dat te cultuur gebonden?? of kun je juist stellen dat een christen altijd in voor zijn cultuur-belangrijke onderwerpen juist heel zichtbaar moet zijn?

schiet er maar op!

[Marnix]

Zorgzaamheid voor de natuur is inderdaad wel iets waar een christen aan te herkennen kan zijn, hoewel er natuurlijk ook niet-christenen zijn die die zorgzaamheid hebben.... maar jij kan als christen als dat mensen opvalt uitleggen dat je dat doet omdat je in God gelooft en dat de bijbel zegt dat God de mens als koning van de schepping aanstelde, om voor de aarde te zorgen.

[essieee]

Klopt

Het is ook niet verkeerd om geen broeken te dragen. Het kan wel zijn dat zo iemand dat doet omdat ze vindt dat het moet... en dat ze er later achter komt dat dat helemaal niet zo is. Dan nog is het dragen van rokken geen zonde Het wordt pas een zonde als je anderen er op aan gaat kijken/veroordelen als ze wel een broek aan hebben

Essiee& Marnix: gelukkig zijnjullie het eens. laten we ons nu weer op het onderwerp concentreren! het is te waardevol en belangrijk om af te dwalen naar iets als rokken...

Ik zat nog te denken dat een goed christen (moet je mij horen) misschien ook wel te herkennen is aan zijn zorg voor natuur.. ?..

Ik weet dat iedereen zijn stokpaardje heeft (niet roken, geen auto, geen tv enzo), maar ou je een christen ook niet herkennen aan zijn voorzichtigheid met de schepping?

Of is dat te cultuur gebonden?? of kun je juist stellen dat een christen altijd in voor zijn cultuur-belangrijke onderwerpen juist heel zichtbaar moet zijn?

schiet er maar op!

Wat mij betreft zit daar absoluut wat in. Wat God geschapen heeft verniel je als christen niet. Wanneer een goede vriend je een cd-speler bijv. geeft ga je daar ook zorgvuldig mee om. Daar hoort eigenlijk alles bij wat je van God gekregen hebt. Dus.....vrienden, familie, mooie eigenschappen, talenten, gaven en bezit....Of .....
Dus ik denk dat als je als een ware christen probeert te leven dat zeker niet onopgemerkt blijft!

[charlie]

Klopt

Het is ook niet verkeerd om geen broeken te dragen. Het kan wel zijn dat zo iemand dat doet omdat ze vindt dat het moet... en dat ze er later achter komt dat dat helemaal niet zo is. Dan nog is het dragen van rokken geen zonde Het wordt pas een zonde als je anderen er op aan gaat kijken/veroordelen als ze wel een broek aan hebben

Essiee& Marnix: gelukkig zijnjullie het eens. laten we ons nu weer op het onderwerp concentreren! het is te waardevol en belangrijk om af te dwalen naar iets als rokken...

Ik zat nog te denken dat een goed christen (moet je mij horen) misschien ook wel te herkennen is aan zijn zorg voor natuur.. ?..

Ik weet dat iedereen zijn stokpaardje heeft (niet roken, geen auto, geen tv enzo), maar ou je een christen ook niet herkennen aan zijn voorzichtigheid met de schepping?

Of is dat te cultuur gebonden?? of kun je juist stellen dat een christen altijd in voor zijn cultuur-belangrijke onderwerpen juist heel zichtbaar moet zijn?

schiet er maar op!

Wat mij betreft zit daar absoluut wat in. Wat God geschapen heeft verniel je als christen niet. Wanneer een goede vriend je een cd-speler bijv. geeft ga je daar ook zorgvuldig mee om. Daar hoort eigenlijk alles bij wat je van God gekregen hebt. Dus.....vrienden, familie, mooie eigenschappen, talenten, gaven en bezit....Of .....
Dus ik denk dat als je als een ware christen probeert te leven dat zeker niet onopgemerkt blijft!

jep, mooi samengevat. maar alleen met dit <genieten van alles wat God aan goeds geeft, heb ik een gevoel van dat het nog incompleet is..>
Essiee en Manix, julie hebt toch ook wel wat cultuur-verschil ervaringen? share it!

[essieee]

Ja `Charlie, die zijn er maar als je daar op in wilt gaan kun je daar misschien beter een topic openen onder een ander onderwerp?

Ik begrijp wat je bedoeld. Dit alles bij elkaar is voor mij meer een onderdeel van het christelijk leven. Ik weet niet waar jij naar zoekt, misschien het extra-tje in het leven?
Voor mij geld dat ik deze dingen gewoon belangrijk vind om m'n geloof te leven, zeg maar.
Inderdaad erg incompleet maar ik den ook dat de lijst veel langer is(jajaja...altijd te kort)
Het komt ook uit in je hele sociale, persoonlijk en intiem omgang met God! Dat is denk ik ook het meest zwaarwegende, okay ik ken God maar weet Hij ook van mij af? In gebed, afhankelijkheid en leven......

Maarre ff persoonlijk, wat maakt het voor jou incompleet?

[doornroosje]

het ligt wel aan je gedrag maar je kunt toch ook met je uiterlijk laten zien dat je cristen bent? ik heb bijvoobeeld altijd een wwjd armbandje om. ik bedoel niet te zeggen dat je als meisje perse geen broek aan mag hoor maar gwoon probeer anders te zijn!