Caprice schreef:Hoe kun je het tegenover God verantwoorden om jezelf of je kinderen ziek te spuiten?
Ik herinner mij een polio-epidemie, waarbij jonge mensen voorgoed verlamd raakten. Ik weet nog hoe zo'n jonge jongen van een jaar of 18 vroeg aan zijn ouders: "Waarom heb je mij niet laten inenten? Is dit Gods wil dan, dat ik voor mijn leven invalide ben?"
Het is zoals Joepie zegt: kinderen zijn een geschenk en wij moeten daar zeer zorgvuldig mee omgaan.
Dat is altijd zo overigens, dat wij zorgvuldig met de ander omgaan.
Zaten we in de auto bij onze predikant. Was het altijd: "Ik moet zorgvuldig en voorzichtig rijden, want ik heb een paar kostbare kinderen van God in mijn auto".
Het geeft je extra verantwoordelijkheid - een kind inenten tegen ziektes die zo'n verschrikkelijk gevolg (kunnen) hebben - hoort daar m.i. bij. Ik denk zelfs dat God mij ter verantwoording had geroepen als ik het niet had laten doen en mijn kinderen waren ziek geworden.
(Misschien is zelfs de vraag van die jonge jongen wel namens God geweest...)