Moderator: Moderafo's
Gershwin schreef:Ik vind wat Dippie zegt nog niet zo heel gek. Het lijkt namelijk wel of iedereen in deze discussie er bij voorbaat van uit gaat dat het leven van gehandicapten / zieken 'minder goed' is dan dat van gezonde mensen. Sowieso een trend in Nederland om dat te denken. Ik durf daar vraagtekens bij te zetten... een gehandicapt iemand kan veel gelukkiger zijn dan iemand die lichamelijk volledig gezond is maar toevallig geen vrede kan hebben met het feit dat hij/zij leeft... en zo kan je nog tig voorbeelden bedenken.
Dippie schreef:Gershwin schreef:Ik vind wat Dippie zegt nog niet zo heel gek. Het lijkt namelijk wel of iedereen in deze discussie er bij voorbaat van uit gaat dat het leven van gehandicapten / zieken 'minder goed' is dan dat van gezonde mensen. Sowieso een trend in Nederland om dat te denken. Ik durf daar vraagtekens bij te zetten... een gehandicapt iemand kan veel gelukkiger zijn dan iemand die lichamelijk volledig gezond is maar toevallig geen vrede kan hebben met het feit dat hij/zij leeft... en zo kan je nog tig voorbeelden bedenken.
Ja, Gershwin, daar heb je denk ik egt gelijk in......Als ik kijk naar mn gehandicapte zus, denk ik persoonlijk dat ze wel gelukkig is, ook al heeft ze een ander leven dan mij, en een minder fijn leven natuurlijk, ik kan uitgaan, naar mn vriendinnen, naar school, werken, enz.....zij kan dat allemaal niet, maar ondanks dat...ze heeft het erg naar dr zin op het dagverblijf waar ze op zit, en wordt met liefde verzorgt door iedereen, daar en hier thuis....Maar het belangrijkste is natuurlijk dat ze gelukkig is met God, en daar moeten wij voor zorgen, ik bedoel...zij kan dat zelf niet meer, dus ben ik verplicht om dat voor haar te doen, en de anderen ook....
Dippie schreef:Gershwin schreef:Ik vind wat Dippie zegt nog niet zo heel gek. Het lijkt namelijk wel of iedereen in deze discussie er bij voorbaat van uit gaat dat het leven van gehandicapten / zieken 'minder goed' is dan dat van gezonde mensen. Sowieso een trend in Nederland om dat te denken. Ik durf daar vraagtekens bij te zetten... een gehandicapt iemand kan veel gelukkiger zijn dan iemand die lichamelijk volledig gezond is maar toevallig geen vrede kan hebben met het feit dat hij/zij leeft... en zo kan je nog tig voorbeelden bedenken.
Ja, Gershwin, daar heb je denk ik egt gelijk in......Als ik kijk naar mn gehandicapte zus, denk ik persoonlijk dat ze wel gelukkig is, ook al heeft ze een ander leven dan mij, en een minder fijn leven natuurlijk, ik kan uitgaan, naar mn vriendinnen, naar school, werken, enz.....zij kan dat allemaal niet, maar ondanks dat...ze heeft het erg naar dr zin op het dagverblijf waar ze op zit, en wordt met liefde verzorgt door iedereen, daar en hier thuis....Maar het belangrijkste is natuurlijk dat ze gelukkig is met God, en daar moeten wij voor zorgen, ik bedoel...zij kan dat zelf niet meer, dus ben ik verplicht om dat voor haar te doen, en de anderen ook....
joos schreef:Dippie schreef:Gershwin schreef:Ik vind wat Dippie zegt nog niet zo heel gek. Het lijkt namelijk wel of iedereen in deze discussie er bij voorbaat van uit gaat dat het leven van gehandicapten / zieken 'minder goed' is dan dat van gezonde mensen. Sowieso een trend in Nederland om dat te denken. Ik durf daar vraagtekens bij te zetten... een gehandicapt iemand kan veel gelukkiger zijn dan iemand die lichamelijk volledig gezond is maar toevallig geen vrede kan hebben met het feit dat hij/zij leeft... en zo kan je nog tig voorbeelden bedenken.
Ja, Gershwin, daar heb je denk ik egt gelijk in......Als ik kijk naar mn gehandicapte zus, denk ik persoonlijk dat ze wel gelukkig is, ook al heeft ze een ander leven dan mij, en een minder fijn leven natuurlijk, ik kan uitgaan, naar mn vriendinnen, naar school, werken, enz.....zij kan dat allemaal niet, maar ondanks dat...ze heeft het erg naar dr zin op het dagverblijf waar ze op zit, en wordt met liefde verzorgt door iedereen, daar en hier thuis....Maar het belangrijkste is natuurlijk dat ze gelukkig is met God, en daar moeten wij voor zorgen, ik bedoel...zij kan dat zelf niet meer, dus ben ik verplicht om dat voor haar te doen, en de anderen ook....
Ik ben het helemaal met Ansje eens. heel mooi stukje! Dank je wel dat je dit wilde delen!
Ansje schreef:joos schreef:Dippie schreef:Gershwin schreef:Ik vind wat Dippie zegt nog niet zo heel gek. Het lijkt namelijk wel of iedereen in deze discussie er bij voorbaat van uit gaat dat het leven van gehandicapten / zieken 'minder goed' is dan dat van gezonde mensen. Sowieso een trend in Nederland om dat te denken. Ik durf daar vraagtekens bij te zetten... een gehandicapt iemand kan veel gelukkiger zijn dan iemand die lichamelijk volledig gezond is maar toevallig geen vrede kan hebben met het feit dat hij/zij leeft... en zo kan je nog tig voorbeelden bedenken.
Ja, Gershwin, daar heb je denk ik egt gelijk in......Als ik kijk naar mn gehandicapte zus, denk ik persoonlijk dat ze wel gelukkig is, ook al heeft ze een ander leven dan mij, en een minder fijn leven natuurlijk, ik kan uitgaan, naar mn vriendinnen, naar school, werken, enz.....zij kan dat allemaal niet, maar ondanks dat...ze heeft het erg naar dr zin op het dagverblijf waar ze op zit, en wordt met liefde verzorgt door iedereen, daar en hier thuis....Maar het belangrijkste is natuurlijk dat ze gelukkig is met God, en daar moeten wij voor zorgen, ik bedoel...zij kan dat zelf niet meer, dus ben ik verplicht om dat voor haar te doen, en de anderen ook....
Ik ben het helemaal met Ansje eens. heel mooi stukje! Dank je wel dat je dit wilde delen!
Ik ben de zus van Dippie...dus vind het knap van dr dat ze het zo verwoord heeft...
Ik had er zelf ook over nagedacht...alleen de stap nog niet genomen om het hier neer te zetten...
Dus vandaar!!!
Ansje schreef:Ik ben de zus van Dippie...dus vind het knap van dr dat ze het zo verwoord heeft...
Ik had er zelf ook over nagedacht...alleen de stap nog niet genomen om het hier neer te zetten...
Dus vandaar!!!
joos schreef:Ansje schreef:Ik ben de zus van Dippie...dus vind het knap van dr dat ze het zo verwoord heeft...
Ik had er zelf ook over nagedacht...alleen de stap nog niet genomen om het hier neer te zetten...
Dus vandaar!!!
Ik had al eerder jullie foto's bekeken en vond dat jullie op elkaar leken.. niet vreemd dus
@Dippie (en Ansje): je bent blij dat je het gedaan hebt zeg je, voelt het ook rot om al die soms 'stotende' reacties te lezen?? Zou mezelf er echt zo verdrietig van gaan voelen....
Dippie schreef:Ehm...ja, eerlijk gezegd wel. Sommige mensen kunnen zo hard zijn, want weten niet hoe het is om er echt mee om te gaan en in de situatie te zitten...Maar ik lees ook positieve reacties, daar ben ik echt blij mee!!!
Dat vroeg ik me dus al eerder af.. het lijkt nu wat te bedaren (de drukte op dit topic) maar ik heb me wel afgevraagd waar het heen zou gaan..
Ontluisterd leven? Bestaat dat voor God?? Niet op de manier iig als gehandicapte, missch nog eerder (een heel voorzichtige opmerking) van heel zelfzuchtige mensen die Hem nergens bij nodig hebben..
joos schreef:liefie schreef:mijn vader heeft een CVA gehad en is halfzijdig verlamd
dat zit in de familie een tante heeft het een paar jaar na mijn vader ook een CVA gehad
toen moesten alle broers en zussen onderzocht worden en er is kans dat de kinderen dat ook krijgen
dus als ik 18 ben moet ik ook een onderzoek doen is het ziekenhuis om te kijken of ik medicijnen moet gaan slikken
maar ik wil wel graag kinderen het hoeft niet dat die het ook hebben het hoeft ook niet dat ik het heb of ooit krijg
maar blijft altijd moeilijk
Zoooww.. spannend lijkt me dat!! En moeilijk! Waar staat CVA precies
voor?
joos schreef:Mr. J schreef:Dat lijkt mij ook heel moeilijk, ik moet er niet aan denken als je zo'n lief klein kindje vast hebt of ziet liggen in zijn/haar bedje, dat dat kindje een (erge) ziekte onder de leden heeft
Wij hadden enkele jaren geleden in de gemeente een pas geboren meisje met een groot gezwel in dr maag (buikomvang 55 cm... kind was een week oud..) Dat is toen heel kritiek geweest! Weet je hoe erg.. nu is ze 5, het gezwel zit er nog, zei het dat het klein is.
Je zult je kindje maar zien als het net geboren is en je ZIET dat er iets heel ergs is... (kijk bijv. s op www.schisis.nl (en dan de foto's...))
joos schreef:Ahh, Mark, dat is erg zeg!! .. ben er even stil van
Maar over het algemeen is een schisis natuurlijk niet iets onoverkomelijks, ik bedoel, voor schisis wordt ook geen abortus ed. geadviseerd ofzo...
Overigens, achter Raido's standpunt kan ik ook nog niet helemaal staan. Ik ken twee boys die beiden de ergste vorm hebben (dus spleet in lip kaak en gehemelte) en dat wordt echt niet mooi hoor.. dat moet je echt accepteren ook bij jezelf...
Maar ook wanneer het om echt erge erfelijke ziektes zou gaan, zou ik denk ik toch nog graag kinderen willen... Hoewel, makkelijk praten misschien, want ik heb geen directe ervaring. Maar tot nu toe dan.
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 13 gasten
