Omdat dit onderwerp al heel lang mijn grote interesse heeft zou ik op dit forum wel alles tegelijk willen zeggen. Er is veel onwetenheid over deze dingen. Veel mensen denken: ik word donor, klaar uit, je redt mensenlevens, enz. Maar zo simpel is het toch echt niet hoor.
Toen ik er echt helemaal indook kwamen er geen antwoorden, maar steeds meer vragen. Ik zal ze eens opschrijven:
Er is gebleken dat er heftige reacties van de hersendode zijn bij uitname van de organen, zodat er tegenwoordig altijd narcose wordt toegediend (bij de dode dus!!) om deze enge zaken te voorkomen.
Wanneer verlaat de ziel een mens? Is dat zodra een arts heeft gezegd: deze patient is hersendood? Verlaat de ziel een mens zodra de hersenen gestorven zijn?
De Heere heeft ons geschapen met een, in normale omstandigheden, perfect afweersysteem. Bij transplantatie wordt het afweersysteem bijna volledig uitgeschakeld om afstoting van het ontvangen orgaan tegen te gaan. Na transplantatie zal de getranplanteerde zijn leven lang vele medicijnen moeten blijven slikken om afstoting te voorkomen.
Er zijn vele gevallen bekend waarin de hersendode van de apparatuur werd gehaald en nog enkele dagen of langer bleef leven en ook reacties toonde. Zelf weet ik het van iemand uit mijn omgeving, wiens vader overleed. Hij was hersendood verklaard en de familie wilde de 'dode' thuis laten sterven. Zonder apparatuur bleef de vader nog een paar dagen leven en toen de familie ging bidden, werd gezegd: als u dit nog merkt of hoort, knijp dan in mijn hand of laat het op een of andere manier merken. De vader bewoog toen zijn hand omhoog.
En zo zijn er vele gevallen bekend, ook van mensen die dit opgeschreven hebben, ga maar eens naar de bieb, en lees de verhalen. Het zijn echt niet allemaal indianenverhalen. Waarom zouden ze liegen?
Het boek van Jan Kerkhoffs is wat dat betreft ook heel aangrijpend. En hoe reageert de medische wereld hierop? Ze zeggen dan: dan was het een vergissing en was hij niet hersendood, maar alleen in coma.