erfelijke 'aandoeningen' ~ huwelijk - kinderen

[suus_]

ik zie kinderen krijgen nog steeds als een geschenk van God (niet dat ik ze zelf heb hoor)

Ja ik ook!

Ik zit even te denken, want dit topic verzandt zo, ik bedoelde iets anders, maar weet niet precies wat.. Misschien (maar zo schreef ik het idd niet) bedoelde ik toch meer het relatie aangaan met...
- een ernstig zieke
- iemand die drager is van een ernstige ziekte of aandoening of afwijking
- iemand die 'afwijkend' is qua gezondheid, ledematen ed...
- ...

je bedoelt dus: je wilt trouwen met iemand die een ernstige ziektje heeft. en dan met betrekking tot kinderen krijgen

[Raido]

Als ik het zou laten zou het zijn omdat ik het niet aankon inderdaad, en duchenne is echt erg, zeker..

Maar stel dat je een gezond kind krijgt... wat zul je daar blij mee zijn..

[jopidopi]

hallo..........

bij ons in de familie is epilepsie een erfelijke aandoening....ik heb het zelf ook gehad, dus een grote kans dat mn kids het later ook krijgen, dit zelfde geldt met astma......MAAR

er is ook een GROTE kans dat mn kinderen dit niet krijgen! Waarom wachten we niet gewoon af...............?? Dit zijn dan geen erge ziektes, en je kan er goed mee leven. Ik vind het soms veel erger dat er ouders zijn die met gevaar voor eigen leven zwanger worden........ wat moeten de andere kinderen zonder mama......denken ze daar niet bij na?

[b]mogen wij zelf beslissen of we kinderen willen of niet.........is dat niet hetzelfde als ik NEEM kinderen?? [/b]

ik zou heel graag kinderen willen, en als er eentje gehandicapt zou zijn of een erge ziekte zou hebben zou ik dat heeeeeel erg vinden, maar ik zal het alle liefde geven die het verdiend heeft en het kind in Gods handen leggen, dan heeft het kind toch een gelukkig leven!

[Pivo]

Je houdt toch net zoveel van je kinderen ook al hebben ze iets?

Moet je dan niet denken aan het kind zelf?
Die zit met de gebakken peren.

Ik zelf zou het zeker niet doen.
Alleen omdat jij (in 't algemeen) zo nodig kinderen wilt, moet er iemand (het kind) onder lijden?

Dus je denkt dat zo'n kind geen gelukkig leven heeft? Pas stond in de krant dat de meeste volwassen met een open ruggetje hun leven zeker wel de moeite waard vonden! Dit zie ik dus niet als reden om maar geen kinderen te krijgen!

[Raido]

Moet je dan niet denken aan het kind zelf?
Die zit met de gebakken peren.

Ik zelf zou het zeker niet doen.
Alleen omdat jij (in 't algemeen) zo nodig kinderen wilt, moet er iemand (het kind) onder lijden?

Als je zo gaat redeneren mag je ook geen seks hebben een geboorte is ook niet echt pijnloos...

Hoe durft je een kind op de wereld te zetten, dat onder zonden leeft?

[lindita]

Ik heb verkering gehad met iemand met schizofrenie (waanbeelden enzo) en 1 van de redenen dat ik het heb uitgemaakt was ook dat ik al wist dat ik het niet aandurfde om kinderen met hem te krijgen (iets van 50% kans dat het overerft ofzo).

Verder heb ik zelf vroeger adhd gehad, maar ik zou het niet supererg vinden als mijn kids het later ook zouden hebben, omdat ik weet dat je er heel veel aan kunt doen. Maar als mijn toekomstige man (waar heb ik het eigenlijk over???? maar goed) het moeilijk zou vinden zou ik me dat wel voor kunnen stellen.

[gurl]

Pff echt verschrikkelijk moeilijk lijkt me dat...
Sowieso zit er verschil tussen erge aandoeningen en minder erge aandoeningen. Ik denk dat ik bijvoorbeeld in geval van adhd ofzo wel kinderen zou nemen maar de ziekte van huntington ofzo is weer een heel ander verhaal. Ik denk dat iedereen dat voor zichzelf moet beslissen en dat wij dat moeten respecteren. Het lijkt me echt zo'n moeilijke beslissing.
Ik denk dat is dan toch kinderen zou adopteren ofzo maar dat heeft me ook altijd al wel aangetrokken dus...maar als je nou al je hele leven verschrikkelijk graag kinderen van jezelf wilt is het wel heel moeilijk. Ik denk dat je wel in gedachten moet houden dat het belang van het kindje voorop staat.

[lindita]

Het lijkt me idd wel moeilijk als mijn-dus-nog-niet-bestaande-of-'in-de-maak'-zijnde-kind later heel ongelukkig ervan zou zijn en dan zou zeggen: wat is de zin van mijn leven of waarom heb je me geboren laten worden ofzo..
Maar met een ziekte kun je ook heel gelukkig zijn, ik denk dat de meeste mensen het uiteindelijk wel accepteren, dat hoopp ik tenminste maar...
Het is voor mij wel een zeer groot verschil of iemand lichamelijk of psychisch ziek is. Voor mij geldt echt: dat laatste nooit meer!!!

[windekind]

Maar met een ziekte kun je ook heel gelukkig zijn, ik denk dat de meeste mensen het uiteindelijk wel accepteren, dat hoopp ik tenminste maar...
Het is voor mij wel een zeer groot verschil of iemand lichamelijk of psychisch ziek is. Voor mij geldt echt: dat laatste nooit meer!!!

Je houdt toch van diegene om wie hij is als mens; niet om wie hij is als zaadmachine? Ik bedoel: je vriend is toch in de eerste plaats je vriend, en pas op een latere plaats de vader van je toekomstige kinderen?

[lindita]

Als je pas bedenkt dat hij de vader zal worden van je kinderen als je getrouwd bent, is dat volgens mij een beetje te laat.
Dus waarom daar niet over nadenken als je nog verkering hebt? Lijkt me normaal.
Tuurlijk zie ik iemand niet als 'zaadmachine', wat een onzin.

[windekind]

Dat bedoel ik ook niet, maar als de ander geen of geen gezonde kinderen kan krijgen lijkt me dat geen reden om geen relatie met diegene aan te gaan. Ik bedoelde het niet persé richting jou, maar jouw opmerking was zegmaar aanleiding om te melden dat ik die instelling niet begrijp. Snap je?
Maar ik denk waarschijnlijk te makkelijk..

[lindita]

Dta is voor iedereen een persoonlijke keuze. Als het jou niet zo uitmaakt, respecteer ik dat. Maar ik zou het denk ik gewoon niet aankunnen.
Dan hadden mijn kinderen een vader gehad die ws dan geen vaste baan had gehad, die regelmatig tijden op bed ligt, driftbuien heeft, snachts iedereen uit bed haalt omdat hij denkt dat het huis inde fik staat... nou, nee!

Liefde overwint alles, zegt men, maar ik geloof daar niet (meer) in.

[Raido]

Ik heb verkering gehad met iemand met schizofrenie (waanbeelden enzo) en 1 van de redenen dat ik het heb uitgemaakt was ook dat ik al wist dat ik het niet aandurfde om kinderen met hem te krijgen (iets van 50% kans dat het overerft ofzo).

Verder heb ik zelf vroeger adhd gehad, maar ik zou het niet supererg vinden als mijn kids het later ook zouden hebben, omdat ik weet dat je er heel veel aan kunt doen. Maar als mijn toekomstige man (waar heb ik het eigenlijk over???? maar goed) het moeilijk zou vinden zou ik me dat wel voor kunnen stellen.

Schizofrenie is tegenwoordig heel goed te bestrijden met medicijnen.

[lindita]

Ik heb verkering gehad met iemand met schizofrenie (waanbeelden enzo) en 1 van de redenen dat ik het heb uitgemaakt was ook dat ik al wist dat ik het niet aandurfde om kinderen met hem te krijgen (iets van 50% kans dat het overerft ofzo).

Verder heb ik zelf vroeger adhd gehad, maar ik zou het niet supererg vinden als mijn kids het later ook zouden hebben, omdat ik weet dat je er heel veel aan kunt doen. Maar als mijn toekomstige man (waar heb ik het eigenlijk over???? maar goed) het moeilijk zou vinden zou ik me dat wel voor kunnen stellen.

Schizofrenie is tegenwoordig heel goed te bestrijden met medicijnen.

Ik heb het hier over iemand die al een paar jar medicijnen slikte...
Ook iemand met schizofrenie die medicijnen slikt vind vaak geen normale baan, blijft last houden van bepaalde verschijnselen, ook al zijn ze dan minder, heeft meestal ook bijwerkingen van de medicijnen. Behoorlijk wat schizofrenen leven op straat, in een psychiatrisch ziekenhuis of beschermde woonvorm, of plegen zelfmoord. Het is echt de upper ten die wat ze noemen een redelijk normaal leven leidt. En dat redelijk normale leven ziet er van de buitenkant misschien normaal uit, maar ik heb ervaren dat dat niet zo is.

[lindita]

Mijn ex noemde 'men' toen trouwens "de gek van Rijssen".
Zo 'normaal' vonden ze hem dus.
Misschien ken je hem zelfs wel???