Ellendekennis?

[M@rije]

Is het niet gewoon zo dat de een de zonden anders beleeft dan de ander?

[Marnix]

Misschien wel.... maar als je 5 jaar lang met ellendekennis rondloopt en weet wie je van die ellende kan verlossen maar je je daar pas na 5 jaar goed genoeg voor voelt... doe je wel wat verkeerd. Want is het aanbod van genade dan door je ellendekennis veranderd? Nee. Draagt een periode van ellendekennis bij aan je verlossing, kun je het verdienen met genoeg ellendekennis? nee. En als je in die 5 jaar ellendekennis nou komt te overlijden zonder de verlossing te hebben aangenomen....

Verlossing kan niet plaats vinden zonder ellendekennis... maar ellendekennis ook niet zonder kennis van God en dus van verlossing van ellende. Die 2 dingen gaan altijd samen en verlossing is niet alleen een gevolg van ellendekennis. Het kan niet zo zijn dat je een aantal jaar wel ellendekennis hebt maar geen verlossingskennis.... want de verlossing is er dan ook voor jou, je kent die verlossing... maar je schuift het dan van je af.

Of je weet je verlost.... maar blijft met ellende rondlopen die God allang heeft vergeven en weggedaan.... dan klopt er ook iets niet want verlossing betekent dus dat je verlost bent van ellende, dat je schuld vergeven is.... Dat het weer goed is tussen jou en God. Als je dat weet kun je toch niet neerslachtig door het leven gaan?

[Cathy]

Of je weet je verlost.... maar blijft met ellende rondlopen die God allang heeft vergeven en weggedaan.... dan klopt er ook iets niet want verlossing betekent dus dat je verlost bent van ellende, dat je schuld vergeven is....

Ja, misschien is dat wel de grootste ellendekennis....dat je G.d niet durft te geloven op Zijn Woord.
En als er toch èèn betrouwbaar is....is Hij het wel!

[jas]

Of je weet je verlost.... maar blijft met ellende rondlopen die God allang heeft vergeven en weggedaan.... dan klopt er ook iets niet want verlossing betekent dus dat je verlost bent van ellende, dat je schuld vergeven is....

Ja, misschien is dat wel de grootste ellendekennis....dat je G.d niet durft te geloven op Zijn Woord.
En als er toch èèn betrouwbaar is....is Hij het wel!

Dat klopt precies. En dat is de ellendekennis van een Kaïn en van een Judas. Die hadden wel degelijk kennis van hun ellende maar ze geloofden niet dat God hun zonden kon vergeven. Hun ellendekennis leidde dus niet tot gelukzaligheid maar tot rampzaligheid.

[caprice]

Zonder alles gelezen te hebben citeer ik een stukje van ds. P. van Ruitenburg uit de laatste uitgave van de Daniël (uitgave van de jeugdbond GG):

Hoeveel ellendekennis hebben we nodig? Zoveel als nodig is om aan de voeten van Christus gebracht te worden! De wet moet ons zo hard slaan als nodig is om ons daar te brengen waar wij midden in de dood liggen en het leven buiten onszelf in Jezus Christus zoeken. Als we daar zijn gebracht, is onze ellendekennis diep genoeg. We hoeven niet lager te komen dan aan de voeten van Christus. Dus al hebben we misschien wel eens moed gehad en een mooie preek gehoord, we moeten in Christus leren geloven. Misschien zijn we weleens radeloos geworden en in paniek 's nachts de straat opgegaan. De vraag is echter waar het ons heeft gebracht en hoe het is opgelost.
Johannes Calvijn zegt het niet anders dan Paulus. Hij had hetzelfde geleerd ook al was zijn bekering niet zo dramatisch als die van Luther. Een paar uitspraken van hem. Naar aanleiding van Hebreeën 4:12 schreef hij: "Wij moeten niet alleen gevoelen enige lichte aantasting of aanprikkeling, maar moeten gekwetst of doorstoken zijn tot in des harten grond, opdat wij neergeslagen zijnde door het gevoelen van de eeuwige dood onszelf leren afsterven."
In de Institutie (III, 12) schreef hij: "En de strengheid van dit onderzoek moet zo ver gaan, totdat het ons tot een volkomen verslagenheid gebracht heeft, en ons op die wijze toebereid heeft tot het ontvangen van Christus' genade." En ook (III, 12, 6): "De toegang tot de zaligheid staat niet open, tenzij alle trots is afgelegd en een grondige nederigheid is aangenomen."

[Cathy]

..Johannes Calvijn zegt het niet anders dan Paulus. Hij had hetzelfde geleerd ook al was zijn bekering niet zo dramatisch als die van Luther. Een paar uitspraken van hem. Naar aanleiding van Hebreeën 4:12 schreef hij: "Wij moeten niet alleen gevoelen enige lichte aantasting of aanprikkeling, maar moeten gekwetst of doorstoken zijn tot in des harten grond, opdat wij neergeslagen zijnde door het gevoelen van de eeuwige dood onszelf leren afsterven."
In de Institutie (III, 12) schreef hij: "En de strengheid van dit onderzoek moet zo ver gaan, totdat het ons tot een volkomen verslagenheid gebracht heeft, en ons op die wijze toebereid heeft tot het ontvangen van Christus' genade." En ook (III, 12, 6): "De toegang tot de zaligheid staat niet open, tenzij alle trots is afgelegd en een grondige nederigheid is aangenomen."

Hebreeën 4:14-16 is ook erg mooi:
14 Dewijl wij dan een groten Hogepriester hebben, Die door de hemelen doorgegaan is, [namelijk] Jezus, den Zoon van God, zo laat ons deze belijdenis vasthouden.
15 Want wij hebben geen hogepriester, die niet kan medelijden hebben met onze zwakheden, (zoals het hebben van teveel trots en te weinig nederigheid) maar Die in alle dingen, gelijk als wij, is verzocht geweest, [doch] zonder zonde.
16 Laat ons dan met vrijmoedigheid toegaan tot den troon der genade, opdat wij barmhartigheid mogen verkrijgen, en genade vinden, om geholpen te worden ter bekwamer tijd.

[jannes]

Weet je,

persoonlijk worstel ik ook met deze vraag. Wanneer ben je bekeerd? Wie is Christus. Moet je echt diepe ellende zien etc. Ik kom uit een 'zware'kerk, en daar wordt dat gepreekt. Maar is dat ook waar? Ik word er weleens moedeloos van. Maar je wat is nog waar?

groetjes mij

[PeterD]

Weet je,

persoonlijk worstel ik ook met deze vraag. Wanneer ben je bekeerd? Wie is Christus. Moet je echt diepe ellende zien etc. Ik kom uit een 'zware'kerk, en daar wordt dat gepreekt. Maar is dat ook waar? Ik word er weleens moedeloos van. Maar je wat is nog waar?

groetjes mij

Put moed en troost uit de tekst die Cathy vet heeft geplaatst...

[hijwel]

Weet je,

persoonlijk worstel ik ook met deze vraag. Wanneer ben je bekeerd? Wie is Christus. Moet je echt diepe ellende zien etc. Ik kom uit een 'zware'kerk, en daar wordt dat gepreekt. Maar is dat ook waar? Ik word er weleens moedeloos van. Maar je wat is nog waar?

groetjes mij

het is iig niet zo dat je eerst zelf je ellende moet leren kennen voordat je naar Jezus toe mag komen.
Als jij de behoefte voelt om naar Jezus te gaan is het goed, hij zal je dan vanzelf wel laten zien wat er zondig is bij je in het leven.

[jas]

Weet je,

persoonlijk worstel ik ook met deze vraag. Wanneer ben je bekeerd? Wie is Christus. Moet je echt diepe ellende zien etc. Ik kom uit een 'zware'kerk, en daar wordt dat gepreekt. Maar is dat ook waar? Ik word er weleens moedeloos van. Maar je wat is nog waar?

groetjes mij

het is iig niet zo dat je eerst zelf je ellende moet leren kennen voordat je naar Jezus toe mag komen.
Als jij de behoefte voelt om naar Jezus te gaan is het goed, hij zal je dan vanzelf wel laten zien wat er zondig is bij je in het leven.

De ellendekennis is geen voorwaarde, maar een voldongen feit. Zonder ellendekennis vlucht niemand tot Christus.

[hijwel]

Weet je,

persoonlijk worstel ik ook met deze vraag. Wanneer ben je bekeerd? Wie is Christus. Moet je echt diepe ellende zien etc. Ik kom uit een 'zware'kerk, en daar wordt dat gepreekt. Maar is dat ook waar? Ik word er weleens moedeloos van. Maar je wat is nog waar?

groetjes mij

het is iig niet zo dat je eerst zelf je ellende moet leren kennen voordat je naar Jezus toe mag komen.
Als jij de behoefte voelt om naar Jezus te gaan is het goed, hij zal je dan vanzelf wel laten zien wat er zondig is bij je in het leven.

De ellendekennis is geen voorwaarde, maar een voldongen feit. Zonder ellendekennis vlucht niemand tot Christus.

zonder ellende kennis kan Jezus ons nog wel opzoeken. met ellende kennis (een gevoel van leegte mischien) ga je naar Jezus toe ja.

[jas]

Weet je,

persoonlijk worstel ik ook met deze vraag. Wanneer ben je bekeerd? Wie is Christus. Moet je echt diepe ellende zien etc. Ik kom uit een 'zware'kerk, en daar wordt dat gepreekt. Maar is dat ook waar? Ik word er weleens moedeloos van. Maar je wat is nog waar?

groetjes mij

het is iig niet zo dat je eerst zelf je ellende moet leren kennen voordat je naar Jezus toe mag komen.
Als jij de behoefte voelt om naar Jezus te gaan is het goed, hij zal je dan vanzelf wel laten zien wat er zondig is bij je in het leven.

De ellendekennis is geen voorwaarde, maar een voldongen feit. Zonder ellendekennis vlucht niemand tot Christus.

zonder ellende kennis kan Jezus ons nog wel opzoeken. met ellende kennis (een gevoel van leegte mischien) ga je naar Jezus toe ja.

Maar die ellendekennis moet een deel zijn van het zaligmakend werk des Geestes. Hij overtuigt ons nl. van onze ellende. Een bloot filosofische beschouwing van onze ellende is niet zaligmakend en drijft niet uit tot Christus. Dat onderscheid wil ik toch wel maken omdat ik zie dat te gemakkelijk de geestelijke doodstaat van de mens wordt doodgezwegen. Letterlijk dus. En dat een mens vanuit die doodstaat ook niet recht zijn ellende kan zien. Hij is immers geestelijk dood maar weet dat niet dan alleen met het natuurlijk verstand omdat het hem geleerd wordt.

[Marnix]

Ik kende Christus al voor ik ellendekennis had hoor

[jas]

Ik kende Christus al voor ik ellendekennis had hoor

Dat is heel fijn voor je.

[hijwel]

Maar die ellendekennis moet een deel zijn van het zaligmakend werk des Geestes. Hij overtuigt ons nl. van onze ellende.

de heilige geest is niet buiten jezus te krijgen. Want het is Zijn Geest.

Een bloot filosofische beschouwing van onze ellende is niet zaligmakend en drijft niet uit tot Christus. Dat onderscheid wil ik toch wel maken omdat ik zie dat te gemakkelijk de geestelijke doodstaat van de mens wordt doodgezwegen. Letterlijk dus.

Waarom niet? Wij hoeven niet eerst een enorme behoefte te hebben voordat we in aanraking komen met Jezus. Jezus zelf kan ons opzoeken en dan pas de behoefte opwekken. (God werkt ook op de door jou beschreven manier hoor)

En dat een mens vanuit die doodstaat ook niet recht zijn ellende kan zien. Hij is immers geestelijk dood maar weet dat niet dan alleen met het natuurlijk verstand omdat het hem geleerd wordt.

klopt, buiten jezus zullen we onze zonde nooit leren kennen. Daarom niet eerst zonde kennis en dan Jezus.. Nee jezus en dan zondekennis.