Je begrafenis

[M@rije]

Niet het allervrolijkste onderwerp, maar ik denk wel actueel met het toenmende aantal sterfgevallen onder jongeren;
Hoe zou jij je begrafenis willen? Wat vind je dat echt NIET kan bij een begrafenis? Wat zou je de ds. willen laten zeggen? Of je familie?

Wat zijn bij jullie ''standaard-procedures'' bij een begrafenis?

[egbert]

Toen mijn vader overleed waren wij allemaal over één ding heel stellig:
Géén dragers in zwarte pakken en hoge hoeden!
Wij hebben zelf de kist gedragen, van het huis tot aan het graf.
(was overigens zeer tegen de zin van de begrafenisondernemer maar we hebben voet bij stuk gehouden)
Zo zou ik het zelf ook willen geloof ik...

[Fly29]

Hoi allemaal,

Hmm.. nee, geen allerdaags onderwerpje nee. Maar dat geeft niet. Hoe zou ik mijn begravenis willen? Heel graag een simpel woordje van de D.s. en als ze dat willen familie leden die de kist dragen. Ik weet nog dat ik een van de vier dragers was bij mijn Oma. Het was heel moeilijk om te doen maar ik heb het als erg fijn ervaren dat ik mijn Oma naar haar laatste rustplaats mocht brengen. Op die manier heb ik afscheid van haar kunnen nemen. En het klinkt wat gek.. Ik zou de Last Post laten horen. Ik vind dat een melodie die iets heeft dat een snaar raakt bij me.

Met vriendelijke groet,

Fly29

[Cisca]

Het is inderdaad geen vrolijk onderwerp, maar wel belangrijk, zeker als je alleen bent, is het goed, om alles toch maar te regelen.
Later hoeft er dan niemand zich af te vragen, wie wat, en hoe moet doen.
Zelf heb ik het helemaal tot in details geregeld, omdat het iets van mezelf is, juist de details geven dat aan, zoals standaard tekens, of gedichten, daar heb ik niets mee, dus heb ik die zelf uitgezocht.
Geen rouwdienst, want ik geloof niet meer, maar wel een soort herdenking, een bevriende pater is bereidt dit voor me te doen, zonder er een religieus tintje aan te geven, dat waardeer ik heel erg.
Het was best moeilijk om te doen, misschien klinkt het raar, als laatste zijn we de steen uit gaan zoeken, op een bepaalde manier werd ik daar toch vrolijk van, omdat men precies de decoratie kon leveren, die ik nog nooit gezien had op een kerkhof, zodoende een vrolijke stralende zon (nu bij mij thuis) en later voor voorbijgangers op de begraafplaats.

[Marnix]

Geen rouwdienst, want ik geloof niet meer,

Ik zie het verband niet. Ik zou eerder zeggen: Als je geloof hoef je geen rouwdienst te houden, anders lijkt het me best op z'n plaats. Het is immers helemaal over, voorbij, finito?!

[Cisca]

Geen rouwdienst, want ik geloof niet meer,

Ik zie het verband niet. Ik zou eerder zeggen: Als je geloof hoef je geen rouwdienst te houden, anders lijkt het me best op z'n plaats. Het is immers helemaal over, voorbij, finito?!

Misschien komt dat, omdat ik dat van vroeger gewend ben, als er iemand overleden was, werd er altijd vooraf gaand aan de begrafenis een rouwdienst gehouden in de kerk (gebeurd daar nog hoor), dat is iets, wat ik, bij mijn begrafenis niet meer wil, vandaar dat ik het anders geregeld heb.

[yvonne]

wat ik niet vind kunnen op een begravenis is eigenlijk niet zo heel erg veel... als iemand een plotselinge dood gaat *of hoe je dat ook zegt* is het anders, maar als je al weet dat die gene bijna dood gaat zou ik me wel willen houden aan de dingen die die gene wou. als die gene bijv juist vorlijke kleuren wilt dan zou ik dat doen en zou ik zeker geen zwart gaan dragen! zelf zou ik willen dat mensen op mijn begravenis vrolijke kleuren dragen...

[Lalage]

Ze mogen natuurlijk wel verdrietig zijn, maar als ik in de hemel aan het feestvieren ben, ben ik wel heel blij.

[Gershwin]

Ach... ik zou in elk geval niet door de dominee van mijn ouderlijke kerk begraven willen worden... en verder, ach, als het maar een enigszins hoopvolle begrafenis is, niet zo onwijs neerslachtig.

[M@rije]

Ach... ik zou in elk geval niet door de dominee van mijn ouderlijke kerk begraven willen worden...

Waarom niet als ik vragen mag?

Denken jullie ook weleens na over de begrafenis van je partner?

[Gershwin]

Ach... ik zou in elk geval niet door de dominee van mijn ouderlijke kerk begraven willen worden...

Waarom niet als ik vragen mag?

Dat mag. Omdat die man een algemeen neerslachtig praatje zou houden over 'dat we allemaal bekeerd moeten worden' en vervolgens geen enkele hoopvolle uitspraak over 'mijn behoud' zou doen, omdat er van uit gegaan wordt dat je ongelovig bent tot het tegendeel bewezen is. En dat wil ik dus liever niet

[Lalage]

Denken jullie ook weleens na over de begrafenis van je partner?

Ieks... dat vind ik niet zo leuk. We hebben het er weleens over gehad. Eigenlijk moeten we er een paar dingen over opschrijven.

[Riska]

De gang van zaken in onze kerk is er een die mij aanspreekt:

De predikant opent met votum en groet en na een gebed wordt de overledene in het kort neergezet, zoals uit de gesprekken naar voren is gekomen met partner, kinderen, broers, zusters, kortom, welke familie er dan ook is. Daarin wordt een zo eerlijk mogelijk beeld geschetst, ook wordt gewoon genoemd als er niet zo positieve dingen waren. Zoals de vader die een stempel drukte op het gezin door zware depressies bv.
Of de moeder, voor wie iets nooit (helemaal) goed was...

Daarna - na een lied - wordt gepreekt over de tekst die op de kaart stond of waarvan de predikant weet dat het de overledene iets te zeggen had door alle gevoerde gesprekken tijdens de ziekte. Dat is pure Evangeliverkondiging,waardoor al menigeen, ook niet-gelovige aanwezigen, diep geraakt zijn.
In de voorbede worden uiteraard de achterblijvende familie en vrienden genoemd. De liturgie wordt geheel in samenspraak met de familie opgesteld.
Bij het graf daarna wordt de geloofsbelijdenis uitgesproken...

Zo zou ik het zelf ook graag willen. Hoewel mijn beide kinderen niet gelovig zijn en zij dus een deel moeten invullen van wat er gaat gebeuren. Zij moeten er later een goed gevoel over hebben.
Ik hoop ze duidelijk te kunnen maken dat in ieder geval Psalm 121 aan de orde moet komen én lied 223 uit het Liedboek van de Kerken:
Gods goedheid is te groot
voor het geluk alleen
zij gaat in alle nood
door heel het leven heen...

Riska

[Rijnmond]

Ik wil geen poespas op mijn begrafenis. Gewoon in het zwart. Mijn grootste vereiste is dat er op mijn begrafenis "Lichtstad" gezongen wordt.

[M@rije]

Mijn vriend is van de OGG, maar sinds we samen zijn, gaan we daar niet meer. Ik weet zeker dat zijn ouders hem in de OGG zouden willen begraven als hij zou komen te overlijden. Daarom zijn we er nu afspraken over aan t maken.
Het lijkt me supermoeilijk als het echt gebeurt, om dan vol te houden dat dat de dingen zijn die hij wilde. Het gaat natuurlijk helemaal tegen hun in.
heeft 1 van jullie dat ook weleens ervaren, dat je dan met je eschoonfamilie in de problemen kan komen?