Geweldig goed onderbouwd stuk! Bied een heldere kijk op de diepere waarde achter sommige teksten door ze in de tijdscontext te plaatsen. Ook de manier waarop de lezer geprikkeld wordt om zelf conclusies te trekken vind ik erg goed. Een klein punt van kritiek zou wat mij betreft kunnen zijn dat er wel iets vermeld zou mogen worden over de directe inspiratie van de Geest. Hoewel Paulus zeker in een bepaalde cultuur leefde, staat de Heilige Geest hier los van. Het was zeker God's wil dat bepaalde opmerkingen opgenomen zouden worden in Zijn woord en dat is dus niet voor niets. Maar desalniettemin een zeer goed stuk.
Cathy schreef:@tlantis schrijft zinnige dingen en toch schemert z'n superieure man gevoel weer aardig door de tekst heen
En een vrouw zou altijd moeten bedenken: hoe kan ik mijn man dienen en onderdanig zijn?
Vind je het erg als ik me bedenk: hoe kan ik een goede
wederhelft zijn?
Paulus regels zie ik als richtlijnen voor een vlot verloop van de samenkomsten.
Natuurlijk vind ik dat niet erg. Dit zijn zowieso pastorale gedeeltes waarmee we ons voordeel kunnen doen en geen wetteksten.
Maar over dat superieure gevoel:
Mannen en vrouwen zijn volledig gelijkwaardig, de man is allerminst superieur boven de vrouw. Wel zijn hun rollen verschillend en hun opdrachten gedeeltelijk ook.
Het dienen heeft iets met de scheppingsorde te maken, de vrouw completeerd als het ware man. De man was er eerst, maar was toen nog niet compleet. Pas toen hij de vrouw als hulpe krijg kwam hij echt tot zijn recht. Dit wil overigens niet zeggen dat de man de vrouw niet zou moeten dienen. Zo als Christus als hoofd van de gemeente, de gemeente dient en gedient heeft, moet de man dit ook doen als hoofd over zijn vrouw, zijn opdracht is hierin echter breeder, hij moet zijn leven stellen voor zijn vrouw.
Het onderdanig zijn is lastiger, en waarschijnlijk ook hetgeen waarover jij valt. Ik zeg ook niet dat ik het zo goed snap, maar het is zeker een bijbelse boodschap (die ga ik ook niet veranderen). Als iemand besluit deze woorden naast zich neer te leggen is dat haar keuze. Als man kan ik er verder niet veel over zeggen, mijn vriendin mag zelf bepalen wat ze met deze opdracht doet.
Bumblebee schreef:@tlantis schreef:6. Vrouwen gered worden door heilig te leven in geloof. Ze kan zich daarin toeleggen op het baren van kinderen (ik versta hier ook opvoeding en werk in).
Deze snap ik niet.
Deel 1 kan ik goed volgen: gered worden door heilig te leven in geloof. Dit gaat overigens net zo hard op voor mannen.
Maar wáár zegt Paulus dat dit dient te geschieden door het zich toe te leggen op het baren van kinderen?? Ik snap gewoon niet waarom het "onderdanig zijn aan je man" altijd door de SGP gelijk wordt gesteld met "huisvrouw en moeder zijn".
In het hypothetische geval dat een vrouw fulltime als bankdirecteur zou werken en een man huisman was, dan zou hij toch NOG gezinshoofd kunnen zijn? Gezinshoofd is toch niet synoniem aan kostwinner?
Ik wil overigens even benadrukken dat ik niets heb tegen huisvrouwschap (alleen is het mij niet gezien) en ook niets tegen het baren van kinderen (ben zeven maanden zwanger dus dat zou ook niet best zijn

)
In mijn vorige post haalde ik al Lydia de purperverkoopster aan als bijbels bewijs dat God niet van een vrouw vraagt (alleen maar) huisvrouw te worden. Waar het in dit gedeelte om gaat is de tegenstelling met het onderwijzen, het woordje "doch" geeft de tegenstelling aan. Paulus zegt eigenlijk zoveel als: "een vrouw hoeft niet te onderwijzen (zoals een man dit wel wordt geacht), maar zij heeft er al genoeg aan om kinderen te baren (waarvan de pijn een directe straf op de zonde is die zij dus dragen moet) zolang ze in het geloof blijft". Het is onzin om hieruit te lezen dat Paulus vrouwen op zou roepen om huisvrouw te worden, daar gaat deze tekst niet over.
En trouwens heel veel geluk, gezondheid en weinig pijn toegewenst
bij de geboorte van je kindje. Een weet ook dat de Here Jezus heeft gezegd dat je alle pijn weer vergeten zal zijn zodra het kindje geboren is
M@rije schreef:Quote van iemand: (ben btje technisch onhandig):
Mijn conclusie is dan ook dat in de regel alleen een man predikant zou kunnen zijn, met uitzondering van bepaalde gevallen. (einde quote)
Dat is grijs denken....het is in dit geval naar mijn idee zwart of wit: vrouwen mogen wel of geen predikant zijn...daar kun je dan toch geen tussenweg in vinden?
Meestal wordt mij verweten dat ik te veel zwart/wit denk, maar dit is ook wel eens leuk voor de afwisseling. Ik denk dat als het om het gemoed gaat bijna alles grijs is anders zou nooit iederen in zijn eigen gemoed ten volle verzekerd kunnen zijn. Al die gemoederen verschillen immers nog al van elkaar. Zo ook met de vrouwelijke predikant, de bijbel trekt mijns inziens geen harde lijn en dat zouden wij dan ook niet moeten doen. Het is een naar gereformeerd trekje dat velen altijd maar alles zwart of wit willen hebben. Paulus zegt nu eenmaal dat sommige zaken er veel minder toe doen (of u besneden bent doet niet ter zaken, of een nieuwe schepping bent is belangrijk). Als je percee zwart of wit wilt zou ik persoonlijk zeggen: geen vrouwen als dominee of ouderling, aangezien dat de regel is.
Maja de Bij schreef:Ja, dat denk ik ook. Ik denk dat een van de redenen van veel huiselijke regels van Paulus is, dat hij niet wil dat de gemeente in opspraak komt. Het ging hem erom dat de verbreiding van het evangelie op geen enkele manier werd benadeeld. Daarom moesten slaven eerst nog slaaf blijven, en de vrouwen onderdanig aan hun mannen. Alles om de zaak van het evangelie.
De uitwerking van de uitspraak : in Christus is noch man noch vrouw, noch slaaf noch vrije, is pas in de loop van de geschiedenis door de kerk opgepakt en toegepast.
Jij stelt dat er zaken in de bijbel staan om er voor te zorgen dat de bijbel niet in opspraak raakte... dat is pure inlegkunde. In Christus is noch man, noch vrouw, noch slaaf, noch vrije houd toch niet in dat mannen geen mannen meer zijn en slaven geen slaven meer zijn? Ze zijn in Christus gewoon gelijk, dat wil niet zeggen dat ze op aarde nog andere plaatsen hebben gekreken. Paulus roept slaven op lijdzaam slaaf te blijven in navolging van de lijdzaamheid van onze Meester zelf... aan die boodschap is niet veranderd, net als aan de boodschap aan een vrouw om haar man onderdanig te zijn. Je kan er natuurlijk anders mee omgaan en als jouw gemoed je daarin verzekerd laat is dat ook geen probleem, maar de boodschap veranderd niet.