Solus schreef: Nee hoor, je hoeft het niet als voorwaarde te preken, zoals ik al eerder aangegeven heb. Je mag idd in de evangelisatie mensen gewoon aansporen tot Christus te gaan. En je hebt ook gelijk dat ze dan de ellendekennis vanzelf zullen leren. Maar je moet niet de indruk wekken dat Christuskennis vóór ellendekennis gaat want zo leert de bijbel het niet. God maakt plaats voor Jezus in ons hart. Simpelweg omdat er geen plaats voor Hem is in ons hart. Lees Jesaja 53: we zien van nature geen heerlijkheid in Hem! Je kunt iemand wel aansporen naar Hem te gaan (wat goed is), maar zo iemand zal dat uit zich zelf nooit doen! Dan zal de Heilige Geest eerst de noodzaak ervan eens in het hart af moeten drukken! Lees ook Joh. 1: daar staat ook dat niemand naar Jezus' komst gevraagd heeft, en geen enkele noodzaak ziet van het geloof in Hem. Vergelijk overigens Psalm 14 en Rom. 3.
Hoe weet je of je Christuskennis wel ècht is, en niet zomaar wat verstandelijk gepraat? (want iedereen kan wel over Jezus praten, maar de Bijbel leert duidelijk dat niet alles Israel is wat Israel heet (Rom. 9: 6))
Je weet of je Christuskennis echt is, als je de walgelijkheid van je zonde beleefd hebt voor Gods aangezicht, jezelf aangeklaagd hebt bij God dat je de eeuwige straf verdiend hebt, en zo door genade de toevlucht genomen hebt tot Hem, die je door het Woord aangewezen werd: het Lam Gods dat de zonde van de wereld wegneemt.
Dáárom is het zo noodzakelijk dat de ellendekennis gepreekt wordt. Paulus zegt: door de wet is de kennis der zonde. En hij zegt ook dat de wet streng en hard is. Maar dan ook: dat je het leven moet zoeken in Hem, die de wet vervuld heeft!
Oke, alles wordt door God gewerkt. Dat geloof ik ook zeker wel. Maar pas op om daar de nadruk op te gaan leggen. Je krijgt dan: als ik uitverkoren ben kom ik er wel.
Alleen moet er zeker wel (dan misschien heel iets) Christuskennis zijn. Als we niet weten wie Christus is, tot wie zullen we dan anders heengaan als wij zien dat we zondig zijn?
Zeker mogen we ook onze walgelijkheid zien als we bekeerd zijn. Maar dat is niet een voorwaarde om Christuskennis te hebben. Bij sommige mensen begint de bekering namelijk heel klein, met een heel klein zaadje. Daarin zien ze misschien alleen Christus nog maar als Liefde, terwijl ze nog geen besef hebben wat ze allemaal hebben gezondigd. Daarom kan het zijn dat zoiemand nog moet groeien in de genade en dat hij/zij daarom ziet wat een groot zondaar hij/zij is geweest.
Geeft Rom 1:17 niet: Maar de rechtvaardige zal uit het geloof leven weer? Staat er: Maar de rechtvaardige zal uit de ellendekennis leven?
Dit alleen wil ik van u leren hebt gij den Geest ontvangen uit de werken der wet, of uit de prediking des geloofs? Volgens mij geeft Paulus hier, in Galaten 3:2 hele andere woorden weer over het feit hoe we Christus ontvangen. Hij vertelt daarbij dat we Christus ontvangen uit de prediking van het geloof, en niet uit de prediking van de wet.
.
