Ben jij bang voor God?

[Retep]

Ik weet dat God doorgaat in mijn leven, en ik weet dat ik God steeds meer en meer volmaakt mag gaan vertouwen in alles. (maar Hij is nog niet klaar in mij, Jezus is nog niet helemaal tot leven gekomen in elke deeltje van mijn hart)

Ik was bezig een persoonlijk antwoord te typen op je vraag, Hijwel, maar in jouw omschrijving herken ik me helemaal! Er zijn de afgelopen weken veel diepe dalen en hoge toppen in mijn geloofsleven geweest, maar toch KON ik niet toegeven aan de gedachte dat Hij naar niet mij wil omzien, ook al verzondig ik het steeds weer!

[frekje]

Maar wees eens eerlijk? Staan er opdrachten, wetten waar je je niet aan houd? Heb jij iedereen lief? Heb je iedereen vergeven? Ga jij de wereld in om mensen Jezus volgelingen te maken? Geef jij je tienden? Praat jij met mensen die God nodig hebben? Bid jij met je vrienden/familie om Gods leiding in je leven? de bijbel staat vol met opdrachten die goed voor ons zijn.. (maar toch stiekem zijn we een beetje bang voor die opdrachten. of niet?)

Ja als ik zelf ook heel eerlijk ben, moet ik ook bekennen dat ik er ook wel eens last van heb. Vaak komt dan het gevoel van: ik had het anders moeten doen. Zou God nu niet boos zijn? Maar heel stiekem zijn we zeker bang voor God, bang dat Hij ons zal straffen terwijl we toch zeker weten dat Hij het niet (altijd) doet.
Toch mag je gelovig zien op Christus dat Hij al die zonden van ons al heeft volbracht aan het kruis!

[Retep]

Maar wees eens eerlijk? Staan er opdrachten, wetten waar je je niet aan houd? Heb jij iedereen lief? Heb je iedereen vergeven? Ga jij de wereld in om mensen Jezus volgelingen te maken? Geef jij je tienden? Praat jij met mensen die God nodig hebben? Bid jij met je vrienden/familie om Gods leiding in je leven? de bijbel staat vol met opdrachten die goed voor ons zijn.. (maar toch stiekem zijn we een beetje bang voor die opdrachten. of niet?)

Ja als ik zelf ook heel eerlijk ben, moet ik ook bekennen dat ik er ook wel eens last van heb. Vaak komt dan het gevoel van: ik had het anders moeten doen. Zou God nu niet boos zijn? Maar heel stiekem zijn we zeker bang voor God, bang dat Hij ons zal straffen terwijl we toch zeker weten dat Hij het niet (altijd) doet.
Toch mag je gelovig zien op Christus dat Hij al die zonden van ons al heeft volbracht aan het kruis!

Volgens is de grond daarachter dat we telkens weer zelf wat willen toedoen aan onze zaligheid.

[frekje]

Volgens is de grond daarachter dat we telkens weer zelf wat willen toedoen aan onze zaligheid.

Zeker, alleen de vraag is waarom we iets willen doen. We kunnen ook zeker iets doen omdat we God liefhebben. Niet om onze zaligheid te verdienen, maar alleen omdat we Christus zo liefhebben dat we de wet wel zouden willen volbrengen, alleen dat we toch weten dat het niet kan.

[hijwel]

Ja als ik zelf ook heel eerlijk ben, moet ik ook bekennen dat ik er ook wel eens last van heb. Vaak komt dan het gevoel van: ik had het anders moeten doen. Zou God nu niet boos zijn? Maar heel stiekem zijn we zeker bang voor God, bang dat Hij ons zal straffen terwijl we toch zeker weten dat Hij het niet (altijd) doet.
Toch mag je gelovig zien op Christus dat Hij al die zonden van ons al heeft volbracht aan het kruis!

zelf heb ik daar niet bang voor. Ik ben niet bang voor God dat hij mij zal straffen. Want ik weet dat Hij gegeselt is, geslagen gestorven, geleden zodat ik niet meer hoef te lijden.
Maar ik ben meer bang om God toe te laten in elke sitatie van mijn leven, zodat ik dezeflde keuzes ga maken als Jezus.

[Retep]

zelf heb ik daar niet bang voor. Ik ben niet bang voor God dat hij mij zal straffen. Want ik weet dat Hij gegeselt is, geslagen gestorven, geleden zodat ik niet meer hoef te lijden.

*zucht* streef ook naar die zekerheid, maar ben er nog lang niet

Maar ik ben meer bang om God toe te laten in elke sitatie van mijn leven, zodat ik dezeflde keuzes ga maken als Jezus.

Herkenbaar. Terwijl het toch nodig is.

[Marnix]

Ik kan het.... moeilijk is dat he. God in ieder stukje van je hart laten... vaak laten we Hem wel in de grote woonkamer binnen.... maar zijn er allerlei kleine duistere slaapkamertjes, keldertjes etc. waar we Hem niet in binnenlaten...

Maar... dat is geen angst voor God... dat is angst voor jezelf... om God jezelf helemaal te laten zien....

Angst voor God hoef je niet te hebben als je gelooft. Want wie is er bang voor zijn Vader?

[hijwel]

Zeker, alleen de vraag is waarom we iets willen doen. We kunnen ook zeker iets doen omdat we God liefhebben. Niet om onze zaligheid te verdienen, maar alleen omdat we Christus zo liefhebben dat we de wet wel zouden willen volbrengen, alleen dat we toch weten dat het niet kan.

Kijk dit bedoel ik!! het niet kan?
Paulus zegt: "Ik vermag alle dingen door jezus Christus die mijn kracht geeft!"

Wij kunnen God dienen, wij kunnen zijn wet volbrengen door dat Hij in ons leeft. (maar we zijn gewoon bang voor God dat hij helemaal in ons leven zal komen, we zijn bang voor de effecten van voledige overgave aan God)

[Collateral]

Ik ben niet bang voor God. Naar mijn mening hoeft niemand bang te zijn voor God.

[hijwel]

Ik kan het.... moeilijk is dat he. God in ieder stukje van je hart laten... vaak laten we Hem wel in de grote woonkamer binnen.... maar zijn er allerlei kleine duistere slaapkamertjes, keldertjes etc. waar we Hem niet in binnenlaten...

Maar... dat is geen angst voor God... dat is angst voor jezelf... om God jezelf helemaal te laten zien....

Angst voor God hoef je niet te hebben als je gelooft. Want wie is er bang voor zijn Vader?

ja zo zou je het ook kunnen zien! ik vindt het een geweldig voorbeeld ja die kamers!

En ik denk dat je wel een beetje gelijk hebt, het hoeft niet persee de angst voor God te zijn het kan ook angst voor ons zelf zijn. Maar toch heb ik zelf ook last van het eerste, ik ben bang om God dingen te laten zien (niet alleen omdat ik me er voor schaam) maar omdat ik bang ben voor de gevolgen die het zal hebben. Als ik Jezus vertel over mijn situatie, wat zal hij veranderen (en waar zal ik dan mee geconfronteerd worden?)

[hijwel]

Ik ben niet bang voor God. Naar mijn mening hoeft niemand bang te zijn voor God.

Stel je gaat om met vrienden/kennisen/buren, ze geloven niet en je weet dat God graag wil dat jij over Hem vertelt. Wat doen je: je duwd de gedachte naar achter, en leeft verder? Of volg je God.

er zijn zoveel sitaties in het leven, waarin we keuzes moeten maken. Sta jij altijd open voor Gods keuze in jou leven? of vertrouw je liever op je eigen gedachtes?

[Retep]

Ik kan het.... moeilijk is dat he. God in ieder stukje van je hart laten... vaak laten we Hem wel in de grote woonkamer binnen.... maar zijn er allerlei kleine duistere slaapkamertjes, keldertjes etc. waar we Hem niet in binnenlaten...

Maar... dat is geen angst voor God... dat is angst voor jezelf... om God jezelf helemaal te laten zien....

Angst voor God hoef je niet te hebben als je gelooft. Want wie is er bang voor zijn Vader?

ja zo zou je het ook kunnen zien! ik vindt het een geweldig voorbeeld ja die kamers!

En ik denk dat je wel een beetje gelijk hebt, het hoeft niet persee de angst voor God te zijn het kan ook angst voor ons zelf zijn. Maar toch heb ik zelf ook last van het eerste, ik ben bang om God dingen te laten zien (niet alleen omdat ik me er voor schaam) maar omdat ik bang ben voor de gevolgen die het zal hebben. Als ik Jezus vertel over mijn situatie, wat zal hij veranderen (en waar zal ik dan mee geconfronteerd worden?)

Als God je volledig open maakt voor Zijn wil, geeft dat je misschien op aarde niet al het gemak dat je kunt hebben. Dat is dan ook hetgene waar we niet aan willen. We willen - ook al zijn we een ware gelovige - het wat gemakkelijk hebben hier op aarde. Terwijl we in de hemel eeuwig gelukkig kunnen zijn! Jezus zegt het zelf: "Deze dingen heb Ik tot u gesproken, opdat gij in Mij vrede hebt. In de wereld zult gij verdrukking hebben, maar hebt goeden moed, Ik heb de wereld overwonnen."

[Retep]

Ik ben niet bang voor God. Naar mijn mening hoeft niemand bang te zijn voor God.

Stel je gaat om met vrienden/kennisen/buren, ze geloven niet en je weet dat God graag wil dat jij over Hem vertelt. Wat doen je: je duwd de gedachte naar achter, en leeft verder? Of volg je God.

er zijn zoveel sitaties in het leven, waarin we keuzes moeten maken. Sta jij altijd open voor Gods keuze in jou leven? of vertrouw je liever op je eigen gedachtes?

Natuurlijk ligt er de opdracht tot heiliging door bijvoorbeeld te getuigen van het geloof in Christus. Maar ook heiliging is iets wat door de Heilige Geest gewerkt moet worden. Je mag echter wel om die werkingen vragen, en dan ook heel specifiek. Als je bijvoorbeeld bij kennissen of buren op bezoek gaat, dan mag je vragen aan God: "Heere, wilt U mij geven dat ik van U mag getuigen." En dan kan het zomaar vanzelf gaan. Dan spreek je - helemaal niet strak of uit dwang - vrijuit over de genade in Christus!

[hijwel]

Natuurlijk ligt er de opdracht tot heiliging door bijvoorbeeld te getuigen van het geloof in Christus. Maar ook heiliging is iets wat door de Heilige Geest gewerkt moet worden. Je mag echter wel om die werkingen vragen, en dan ook heel specifiek. Als je bijvoorbeeld bij kennissen of buren op bezoek gaat, dan mag je vragen aan God: "Heere, wilt U mij geven dat ik van U mag getuigen." En dan kan het zomaar vanzelf gaan. Dan spreek je - helemaal niet strak of uit dwang - vrijuit over de genade in Christus!

zelf meegemaakt?

het gaat tenslotte om de praktijk

[Collateral]

Stel je gaat om met vrienden/kennisen/buren, ze geloven niet en je weet dat God graag wil dat jij over Hem vertelt. Wat doen je: je duwd de gedachte naar achter, en leeft verder? Of volg je God.

Als het in het gesprek te pas komt, praat ik graag over God, of liever: het geloof. Ik ben me er echter wel van bewust dat ik (of wie dan ook) de absolute waarheid niet kent, dus ik ga niet roepen dat dit of dat (de bijbel, voor mijn part) 'De Waarheid' is.

er zijn zoveel sitaties in het leven, waarin we keuzes moeten maken. Sta jij altijd open voor Gods keuze in jou leven? of vertrouw je liever op je eigen gedachtes?

Ik sta open voor God, maar ik vertrouw ook op mijn eigen gedachten. (Ik kan me zo voorstellen dat God spreekt door onze beste gedachten.) Het lijkt me aannemelijker dat God het aan onszelf overlaat, dan dat Hij staat te popelen om Zich met gelovigen te bemoeien. Maar mocht dat zo zijn, dan probeer ik er voor open te staan.