Collateral schreef:
Dus na Jezus hoeft het kwaad niet meer uit het midden van het volk weggedaan te worden, omdat het overwonnen is? Is er verschil tussen het plegen van een moord na Jezus en het plegen van een moord vóór Jezus?
geen verschil, je maakt in beide gevallen een uniek schepsel kapot. En in beide gevallen ligt de toorn van God op de moordenaar/het kwaad van de moordenaar en overigens op alle mensen die de Tien Geboden overtraden. Jezus heeft het kwaad voor eeuwig overwonnen/het kwaad weggedaan voor degene die in Hem geloven. En daarmee de consequenties van het wet overtreden, kwijtgescholden. Dat is vergeving, er is verlossing van het kwaad ook voor een moordenaar. Maar zolang we nog op aarde leven, gaat het kwaad nog rond.Er staat ook in het NT: overwin het kwaad door het goede te doen. In navolging van Jezus eigenlijk. Wij kunnen het kwaad tijdelijk overwinnen. Maar wat wij niet konnen, het kwaad voor altijd overwinnen, kon alleen Jezus.
Juist niet. Ik bekijk juist het hele O.T., waar jij de wrede dingen voor het gemak aan de kant schuift. Natuurlijk, en dat heb ik al gezegd, er staan mooie dingen in het O.T., maar ook dingen die naar mijn mening God onwaardig zijn, zoals het verpletteren van kinderen goedkeuren, 'alles wat adem heeft' van een vijandig volk uitroeien, het laten vermoorden van duizenden onschuldige kinderen of de onschuldige familie van een schuldige man ter dood veroordelen - over onschuldig bloed gesproken... Ik zou echt niet weten in welke context ik deze dingen zou moeten zien om ze niet afkeurenswaardig te vinden.
Achteraf vind ik het idd niet zo terecht dat ik mijn opmerking zo kritisch formuleerde naar jou. Om eerlijke te zijn heb ik soms ook mijn vragen over waarom het zo hardhandig moest. Ik heb hier zelfs ooit een topic gestart of koning David eigenlijk geen oorlogsmisdadiger was omdat hij in sommige oorlogen vrouwen en kinderen niet ontzag. Hoewel de vraag is of in geval van David, God achter zijn bloedige acties stond. Zoals God ook niet achter DAvids overspel met Batseba en de moord op de man van Bathseba stond. Een ''man Gods'' zoals surfer cynisch zegt, is nog niet een Heilig man, daar is de bijbel beroerd eerlijk in. Gelukkig.
Overigens schuif ik het niet aan de kant, ik heb meerdere malen gezegd dat het heeft altijd wel te maken met de toekomst van Israel, die mocht niet uitgeroeid worden, en ze werden steeds aangevallen. En toch..waarom ook de kinderen? Kinderen zijn kwetsbaar en moet je juist beschermen, mogen nooit onderdeel van een oorlog worden. Ik weet het op dat punt nog niet, het staat haaks op de woorden ''laat de kinderen tot Mij komen' an Jezus '. Maar voor ik in de bijbel ga schrappen, wil ik eerst de mogelijke antwoorden/verklaringen weten.
Ik ga naar de Kerstconferentie van de HGJB, tussen Kerst en O&N, daar is een workshop over ''Gods duistere kant''. Ik zal mn best doen daar bij te zijn, en de nodige vragen stellen, dan deel ik het resultaat hier met jou.
Toch is de boodschap die voor mij duidelijk boven komt drijven in het OT aan mij persoonlijk: keer terug op het pad van de tien geboden. En niet: moord je buren uit.
DAt bedoelde ik met de nadruk leggen op bepaalde teksten. Dat je met die teksten suggereert dat God in het OT de mens persoonlijk oproep tot het laatste ipv het eerste. Terwijl het een geschiedkundig handelen betreft en niet iets verteld over de houding van God ten aanzien van ieder mens persoonlijk. Dat blijf ik onterecht vinden.
En als je de Tien Geboden eens doorneemt, en je voorstelt dat iedereen zich daar permanent aan zou houden, je kan concluderen dat je dan vrede op aarde hebt.
Je zou een aarde hebben met één godsdienst, zonder afgoderij, met barmhartigheid, zonder het ijdel gebruiken van Gods naam, met inachtneming van de sabbat, met het eren van de ouders, zonder doodslag, zonder echtbreking, zonder diefstal, zonder leugens en zonder begeerte. Of dat ook innerlijke vrede betekent is nog maar zeer de vraag. Het zou ook farizeërsvrede kunnen zijn... Ik zie dus meer in een wereld die leeft volgens de geboden van Jezus: God liefhebben boven alles en je naaste liefhebben als jezelf. Of, nog beter, in een woord: liefhebben. Alles, God, je naaste en jezelf. Dat is pas echt vrede.
Amen

Dat is innerlijke vrede in de mens. Maar praktische vrede tussen mensen , dat behaal je denk ik toch wel met het masaal permanent houden aan de Tiengeboden. Ik vind de Tien Geboden enorm doordacht, eigenlijk is al het kwaad daarin uitgesloten. En dat beeld heb ik ook van de God in het OT die de Tien Geboden gaf, Hij wil al het kwaad uitsluiten.
Je laatste twee zinnen uit het HT zijn meestal ook het drijfveer om je best te doen je aan de Tiengeboden uit het OT te houden. Het innerlijke komt naar buiten, zegmaar. Mooie parallel tussen het OT en NT.
Jezus zelf zegt ook meermale duidelijk verbonden te zijn met God de Vader (of je nou wel of niet geloofd dat Hij Gods Zoon was) Jezus had ook het OT en preekte daar soms ook uit. Hij zegt ook op gegeven moment in Matth 12:50: Zo wie de wil Mijns Vaders doet, die in de Hemel is, is Mij broer, zus en moeder. Jezus vervult ook de wet, zegt Hij. Nergens neemt Hij afstand van de wet of andere boodschap van God in het OT.
Ik begrijp dan ook niet dat je Jezus (die je wel aanstaat) kan scheiden van de God in het OT alleen op basis van teksten die over de oorlogen van Israel gaan. Als je dat doet, mis je een levensbelangrijke boodschap.
''Duisternis verdwijnt niet door duisternis. Dat kan alleen licht. Haat verdwijnt niet door haat. Dat kan alleen liefde.'' Martin Luther King