Hoe noem je je ouders?

[Mariamagdalena]

Bij mij is het al een aantal malen voorgekomen dat mensen 'u' tegen mij zeiden, of kinderen.

Zeg je het zelf wel?

Ik zeg tegen iedereen u, die ik niet ken, en ook tegen de oma's en opa's.
Maar ook tegen een meisje van 17 achter de kassa zeg ik u.

[sweap]

[Je moet wel een heeeeeele strenge reformatorische school zien te vinden, want tegenwoordig hoeven ze tegen de juffen en meesters geeneens meet u te zeggen.
En ook geen juf of meester, maar Sandra of Joris.....

Gelukkig niet op alle scholen! op een paar scholen waar ik stage liep zeiden ze leuk juf Jacoline, maar wel u. ze mogen me best bij mn voornaam noemen, maar ik ben nog altijd u voor ze. ghe ghe, 21 jaar, en dan al u heerlijk zo'n machtspositie

En die scholen waren niet heeeeeeeeel streng reformatorisch, gelukkig niet. Maar beetje respect moet kunnen.

Zeg trouwens tegen mn ouders altijd u. hoeft niet, maar vind ik wel respectvol klinken. en tegen mensen die ik niet ken, én die ouder zijn, zeg ik ook u. maar dan moeten ze er wel ouder uitzien dan 30. ik ga echt geen u zeggen tegen een meisje van 16 bij de Edah achter de kassa

[evelien87]

Ik zeg tegen mij ouders gewoon pappa en mamma, zeg gewoon je. Op school (MBO) tegen de docenten op school zeg je ook je, en je noemt ze bij de voornaam. Nou ja soms noem ik dan nog wel een leraar meneer. Maar verder altijd bij de voornaam. Op mijn stage noem ik met wie ik werk ook je, maar tegen de oudere mensen waar mee ik dan werk zeg ik dan wel u. In de kerk noem ik mensen u, je nogal verschillend.

[peentje]

Gaan ze die achterlijke dialecten nu ook al op schrift zetten?

Kom kom niet jaloers worden dat wij tenminste een dialect hebben.

[André]

Gaan ze die achterlijke dialecten nu ook al op schrift zetten?

Kom kom niet jaloers worden dat wij tenminste een dialect hebben.

Bedoel je het dialect uit Enter dat jullie hebben overgenomen?

[Aragorn]

Gaan ze die achterlijke dialecten nu ook al op schrift zetten?

Kom kom niet jaloers worden dat wij tenminste een dialect hebben.

Jaloers? Waarop? Ik kan zelf ook wel onverstaanbaar brouwen hoor.

[peentje]

maar "achterlijke dialecten????"

[Aragorn]

maar "achterlijke dialecten????"

Hehe, het was ook een bewuste provocatie, valt me mee dat er nu pas gehapt wordt.

Maar een beetje serieus was het ook wel, want ik zie geen enkel heil of meerwaarde in het actief bewaren van deze taaltjes. Bovendien past het op schrift stellen ervan ook al niet in hun aard, want het zijn officieuze spreektalen.

[jojanne]

ik hoorde eens: ik wil dat mn kindjes me bij mn voornaam noemen, want er zijn heel veel mama's....
vonk wel wat hebben!
k noem mn pa&ma gewoon pa&ma of papa of mama, soms u meestal gewoon je

[linde]

*geniet ondanks enkele jaren ervaring nog steeds van het hoge hap percentage van Rijssenaren*

[marjo]

ik hoorde eens: ik wil dat mn kindjes me bij mn voornaam noemen, want er zijn heel veel mama's....

Maar als je voornaam veel voorkomt, is dat probleem ook niet meteen opgelost. Ik vind papa/mama wel wat intiemer dan de voornaam en aan de andere kant weer niet te vriendschappelijk (je bent voor je kind toch iets anders dan een vriendinnetje van school).

En u? Voordeel is dat kinderen dan beter leren dat ze niet tegen iedereen je kunnen zeggen. Want ik begrijp dat sommigen dat hier niet eens tegen hun oeraren doen. Aangezien ik als docent ook met dat fenomeen wordt geconfonteerd, heb ik daar zelf ook nogal eens last van

[Aragorn]

ik hoorde eens: ik wil dat mn kindjes me bij mn voornaam noemen, want er zijn heel veel mama's....

Maar als je voornaam veel voorkomt, is dat probleem ook niet meteen opgelost. Ik vind papa/mama wel wat intiemer dan de voornaam en aan de andere kant weer niet te vriendschappelijk (je bent voor je kind toch iets anders dan een vriendinnetje van school).

Inderdaad. Je kunt ook zeggen: er zijn heel veel Irene's en maar 1 mama. En die redenering vind ik wel iets beter eigenlijk.

[Retep]

Ik vind het echt 'unheimisch' klinken als kinderen hun ouders bij de voornamen noemen. Kweet niet, klinkt me net iets te amicaal

Zelf gebruik is standaard 'pa', 'ma' en 'u'.

[jojanne]

klopt t zegt ook nie datikt dr helemaal mee eens was maar het heeft wel wat vind ik. stel je bent met 5 kindjes en 5 mama's ...
ik wil( whaha ik wil) dat mijn kindjes gewoon papa en mama zegge, dat is idd intiemer...

[Acire]

Ik zeg altijd pa & ma of mam. En als ik gek doe: MAAAAMAAAAAA heel dramatisch natuurlijk!
Kzeg ook altijd u. Ze zouden t echt niet leuk vinden als ik dat niet deed.

Tegen oudere mensen zeg ik zowiezo wel u, behalve als ik vriendschappelijk met ze omga. Als ik iets aan iemand geef zeg ik ook altijd alstu. Kwam er een ouderling op bezoek, zegt ie: zeg maar 'je' hoor. En normaal heb ik daar geen moeite mee. Maar ik gaf hem een koekje: alstu. En koffie: alst u. En nog een keer koffie: alstu. En een chocolaatje: alstu. En hij en jaco steeds lachen! Echt super irritant. Kdoe het gewoon puur uit gewoonte. De rest van het gesprek zei ik gewoon je, maar alstu zeggen ben ik zo gewend:S:S