Belijdenis doen

[surfer]

maar je zult toch uiteindelijk zelf moeten kiezen.

[TheKeimpe]

Tegen liefde valt niet te vechten

[surfer]

ow, heel erg goed. Als iemand het niet zien kan of wil. Daar ben ik zelf getuige van geweest.

[TheKeimpe]

Tja, dan verschillen onze meningen hier dus. Ik denk dat hier het verschil zit tussen jou en mijn visie, dat jij zegt dat deze mensen Gods liefde hebben weerstaan, en ik zeg dat God niet Zijn volle liefde heeft betoond, want wie kan God wederstaan?

{TK gaat weg, de groeten}

[Lalage]

Als God bepaalde mensen van eeuwigheid verworpen zou (zou!) hebben, dan zou Hij een onrechtvaardige en willekeurige God zijn.

God is geen onrechtvaardige God. Als iemand verloren gaat dan is dat niet omdat hij een verworpene is maar omdat hij gezondigd heeft en niet heeft geloofd. Maar aan de andere kant is het krachtens Gods eeuwige souvereine besluit dat iemand verloren gaat. Het ene vat ter ere, het andere ter onere.

sjonge, praat je altijd zo? Of kan je ook ABN?

[Barry]

Hallo allemaal!

Tsjoh, 'k ben hier een paar daagjes niet geweest en ik merk dat de discussie helemaal omgegooid is naar de predestinatie.
Ja surfer, ondanks je tegenwerping.
Hopelijk vinden jullie 't niet erg dat ik weer ff terug ga naar het onderwerp.

noemt men volgens mij een historisch geloof.

Zo kan je het misschien noemen maar ik wil het ook met m'n hele hart ervaren.

Sorry, ik snap je niet. Wat bedoel je. Wil je het historische geloof met je hele hart ervaren?

Wij moeten voor cat. ook veel vragen leren, ongeveer 100, en nou zei m'n broer pas, hij is nu evangelisch, dat de farizeeen en schriftgeleerde ook veel kennis hebben maar niet het ware geloof hadden. Hij bedoelt niet dat het slecht is maar in feite heb je er weinig aan. Zijn er meer mensen die hierover nagedacht hebben, vooral als je dus ook veel (hebt) moet(en) leren.

Ik leer inderdaad ook zo veel. Toch lijkt het me logisch dat je weet waar je belijdenis van doet. Daarom vind ik het zelf ook erg zinvol om op deze manier bezig te zijn. Wel vind ik dat je niet te dogmatisch bezig moet gaan, maar juist op de catechisatie zelf wijst de predikant ook altijd op het persoonlijke, op je hart. Hij laat dan duidelijk merken waar het ten diepste om gaat.

Groeten!

[Barry]

OK, blijkbaar zijn er zoveel nieuwe interessante discussies dat deze afgesloten is..

Groetjes,

me

[Night]

OK, blijkbaar zijn er zoveel nieuwe interessante discussies dat deze afgesloten is..

Groetjes,

me

Nou...gesloten is hij niet, anders zou je niet meer kunnen reageren...
Maar een beetje aandachtsloos is hij wel..
Hij staat nu weer even bovenaan..wie weet of er weer wat bij komt...
Poot nog een stevige vraag of stelling neer...wie weet..

[Derkel]

Het is alweer een tijdje geleden dat dit topic naar boven gehaald is, maar ik probeer er een nieuwe kijk in te gooien, aangezien het belijden van het geloof mij momenteel nogal bezig houdt.

Zijn er hier meerdere personen die overwegen om dit jaar belijdenis van zijn of haar geloof af te leggen?

Ik volg zelf voor het eerst belijdeniscathechisatie dit jaar. Ik twijfel zelf niet aan het geloof, maar aan het moment of ik er wel aan toe ben om belijdenis van mijn geloof af te leggen.

Waarom twijfel ik dan aan dit moment, ik zal proberen om het uit te leggen. Ik heb de afgelopen maanden een paar maal praise bijeenkomsten bezocht. Kwas helemaal enthousiast en ik vroeg me af, waarom ben ik nog geen deel van die Eenheid (dan bedoel ik qua belijdenis doen, avondmaal vieren). Zo'n bijeenkomst bevangt mij helemaal en ik ben dan ook helemaal vol van de Geest na afloop. Maar gaandeweg de week merk ik dat ik niet leef volgens zijn wil, ik doe mijn best, het komt er alleen niet altijd uit. Het is geen kwestie van niet willen. Het zit soms in de kleine dingen van het leven waar jejezelf op betrapt.

Maar daarnaast zie ik de beker met wijn aan mij voorbijgaan tijdens het Avondmaal en denk dan, over een halfjaar kan ik hier ook deel van uit maken, nadat ik belijdenis heb gedaan. Je zonden belijden door middel van brood en wijn is toch een intensere manier van je zonden belijden, dan wanneer je nog geen belijdenis hebt afgelegd.

Dus nu mijn vraag/stelling: zijn er meer personen die dit jaar overwegen om belijdenis te doen en wat zijn jullie ervaringen om te weten wat het juiste moment van belijdenis doen is?

Ik ben benieuwd naar reacties.......

[Bosaap]

Hoi,
Je noemde dat je bij het Avondmaal je zonden belijdt.
Volgens mij is dat niet de bedoeling van het Avondmaal.

Tot ZIJN gedachtenis.

Dus helemaal ter ere van Jezus Christus, de Heer.

HIJ de dood in, voor mensen die tegen Hem zijn.

Als je jezelf doodschuldig voor God hebt leren kennen, niet vanwege de zonde die je doet, maar vanwege de zondaar die je bent) wordt dit waardevol. Als je ook mag geloven vanuit de Gods Woord dat HIJ dat ook voor jouw heeft gedaan, is er niets mooier dan Avondmaal houden en ZIJN NAAM belijden. Want HIJ moet dan alle eer ontvangen.

Ik heb al vele jaren geleden belijdenis gedaan. Het was niets anders dan een instemmen met de waarheid, maar ik miste de ervaring. Hoewel het me best wel wat deed (gevoelsmatig dan).

En wat betreft je eigen leven: dat je jezelf verder in de week zo tegenvalt: dat zal zover "moeten" gaan dat jejezelf hebt afgeschreven voor God. Je kunt het niet zelf; ook niet een beetje.
Jezus Christus is een volkomen Zaligmaker.

[Ikke21]

Over belijdenis doen wordt erg verschillend ged8.
Ik vraag me zelf af wanneer je belijdenis mag doen. Als je oud genoeg bent? Als antwoord op je doop? Of alleen als je bekeerd bent?

Groetjes Ellis

Belijdenis doen als je bekeerd?? eigenlijk zou het moeten, maar als je dus niet bekeerd ben kan je geen belijdenis doen en in de meeste kerken dus ook niet trouwen in de kerk, omdat je daarvoor belijdenis gedaan moet hebben!! Ik denk als je je oprecht aan wil sluiten bij een kerk en het geloof belijdt dat het geen probleem is om belijdenis te doen!! Al kan je het er dan heel moeilijk mee hebben omdat je toch eigenlijk niet oprecht JA kan zeggen!!

[TheKeimpe]

Belijdenis doen als je bekeerd?? eigenlijk zou het moeten, maar als je dus niet bekeerd ben kan je geen belijdenis doen en in de meeste kerken dus ook niet trouwen in de kerk, omdat je daarvoor belijdenis gedaan moet hebben!! Ik denk als je je oprecht aan wil sluiten bij een kerk en het geloof belijdt dat het geen probleem is om belijdenis te doen!! Al kan je het er dan heel moeilijk mee hebben omdat je toch eigenlijk niet oprecht JA kan zeggen!!

Het is op zich wel krom wat je zegt. Omdat die bekering er (nog) niet is doen we toch maar vast belijdenis. Zouden we niet eerst die bekering in orde moeten gaan maken? (Ja, ik volg de discussie over bekering ook, maar het gaat hier om de gedachte...)

[Kate]

Ik zit ook op belijdeniscathechisatie en ik hoop binnenkort belijdenis te gaan doen. Bij ons gaat het er om dat je gelooft in God als je Vader, Jezus als je Verlosser en de Heilige Geest als Degene die je leven leidt. Je doet dus pas belijdenis als je bekeerd bent.
In de Visie van volgende week staat trouwens een artikel over 2 jongeren die belijdenis gaan doen(dit zitten toevallig bij mij in de belijdenisgroep)

Kate

[Maranatha]

Algmeen antwoord
Ik heb niet alle reacties van dit topic gelezen en wat ik hier schrijf kan misschien al langs zijn geweest.

Belijdenis doen is goed. Maar het is niet het einddoel. Persoonlijk ben ik pas een aantal jaar na mijn belijdenis tot voledig geloof gekomen. Niet dat ik er naar opzoek was, maar het overviel mij plotseling. Wat ik ervoer wist ik opdat moment nog niet, maar nu weet ik het wel. Er staat in handelingen dat op de pinksterdag toen allen bijeen waren in gebed dat de Geest God's in hen kwam.

Belijdenis is niet het einddoel maar een begin. Dit is ongeveer te ergelijken met de volwassen doop in evangelische kerken. Het probleem van veel christenen is da men na de belijdenis of volwassen doop stopt, omdat men denkt er te zijn. Nee het begint dan pas.

Wat betreft het avondmaal. Dit is niet ingetseld om je zonden, maar als herrinering. Het avondmaal zoals dat vandaag de dag wordt gevierd bestond in de tijd van de apostelen nog niet. De eerste christenen vierden Pesach en Yeshua met hen.
Pesach was en is een feest van herrinering en vreugde, want God had het feest ingsteld. Yeshua bracht wijzigingen in dit feest aan, want er was een hogere overwinnning behaalt, dan de overwinngen op Egypte. Nu kon de gehele mensheid behouden worden door het bloed van Yeshua. Het Pesach feest nieuwe stijl was een feest om de overwinning op de Satan te vieren.

Het avondmaal zoals we het nu kennen is een afgeleide van het roomse avondmaal. Dit op zijn beurt is geen afgeleide van het pesach, maar een afgeleide van een of andere heidense afgod. Constantijn, de eerste romeinse keizer, stelde dit in als een mix tussen het christendom en het heidendom, hij wilde zowel de christenn als de heidenen te gemoet komen, maar passeerde daarmee God.

Het is nu niet zo dat ik hiermee wil aangeven dat zoals wij het nu vieren verkeerd is. Ondanks onze dwalingen blijft God getrouw, maar wat wel zo is, is dat Hij Pesach heeft ingesteld en niet het avondmaal.

[mini]

Algmeen antwoord

Het avondmaal zoals we het nu kennen is een afgeleide van het roomse avondmaal. Dit op zijn beurt is geen afgeleide van het pesach, maar een afgeleide van een of andere heidense afgod. Constantijn, de eerste romeinse keizer, stelde dit in als een mix tussen het christendom en het heidendom, hij wilde zowel de christenn als de heidenen te gemoet komen, maar passeerde daarmee God.
quote]

Hoe zie jij dan de gedachtenis van het opofferen Jezus bloed en lichaam? Hij zei toch zelf "doe dit tot Mijn gedachtenis"? Het brood en de wijn heeft een symbolische waarde.

Misschien begrijp ik je verkeerd hoor en bedoel je wat anders. Maar de Heere Jezus heeft dit toch zelf zo ( de gedachtenis) ingesteld? Of bedoel je het gebruik van brood en wijn?